Dag 8: Banff - Jasper

Zoals jullie gisteren hebben kunnen lezen begon onze dag vandaag met het in orde maken van de camper voor vertrek en een ontbijtje buiten de deur.

Na het uploaden van de vorige blog en een lekker ontbijtje zetten we onze reis voort richting Jasper.  Hugh had ons gisteren al voorspeld dat de gehele weg vol zou liggen met mooie uitkijkpunten en als hoogtepunt de Athabasca-gletsjer midden in de Colombia Icefields. Het weer was heerlijk, overwegend blauwe lucht met af en toe een wolk(je). In het zonnetje was het zelfs goed warm! Eerst nog even getankt en toen konden we echt op pad.

Voordat we op de bekende Icefield Parkway aankwamen mochten we nog genieten van een dicht bebost gebied met slingerende wegen. Lekker rustig rijden in de hoop nog wat wildlife te spotten. Helaas bleef het voor vandaag bij wat eekhoorntjes. Niet minder leuk overigens! Na een klein uurtje rijden kwamen we in wat meer open gebied: de Rocky Mountains. Prachtig glooiende wegen, mooie meren en besneeuwde bergtoppen brengen je van Banff naar Jasper. 

Voordat we ‘echt’ de Rocky’s in gingen wilden we onze eerste stop maken bij Lake Louise. Hugh had ons gisteren al gewaarschuwd dat we vast niet de enige zouden zijn die dit meer wilden bekijken. Ongeveer 15.998 medegangers maken per dag de weg naar dit meer. Een hoop verkeersregelaars en volle parkeerterreinen lieten ons inderdaad snel beseffen dat we niet de enige waren. Er waren zelfs shuttlebussen vanuit het dorp, waarbij de rij langer was dan jullie op een gemiddelde dag bij Reitz zien. En helaas, het gaat hier niet zoals als bij Reitz. We besloten zelf maar om naar de top te rijden en te kijken of we hier geluk hadden om nog even te parkeren. Helaas. Te vergeefs kwamen we boven aan en keerden meteen weer om. We wisten dat we een ‘lange’ dag voor de boeg hadden, dus 3 uur bij dit meer blijven voordat we een glimp hadden opgevangen ging hem niet worden. Gelukkig hadden we nog genoeg moois te zien onderweg.  

Onze tweede stop was bij Peyto Lake (wederom een azuurblauw meer). Dit meer wordt gevoed door één van de vele gletsjers in de Rocky Mountains. We parkeerde de auto langs de weg. Hierna moesten we een stukje (ongeveer1 kilometer) hiken, maar wel met een hoogteverschil van 100 meter. Omdat we op zo een 2000 hoogtemeters zaten merkten we wel dat de lucht wat ijler begon te worden. Het weer was goed, dus ook wij gingen vol goede moed naar boven. Eenmaal boven aangekomen konden we genieten van een adembenemend uitzicht over Peyto Lake. Na een fotostop hebben we nog even rustig genoten van het uitzicht voordat de weg richting de camper weer werd ingezet.

Onderweg genoten we van de vele herfstkleuren en het snel veranderende weer. Af en toe een bui, daarna weer strak blauwe lucht. Ineens zagen we een aantal auto’s op een strookje langs de weg staan met camera’s uit hun ramen gericht op de bergtop aan de overkant. Wij stopten ook. Gezien het gebied waar we de mensen naar zagen kijken konden we ons niet voorstellen dat het om een beer ging. Dat was ook niet het geval. Gelukkig wist een Canadese Chinees ons te vertellen waar iedereen naar zat te kijken: een wit bewegend puntje. Het was een Mountain Goat. We vonden hem vrij snel, en hij staat ook op de foto. Wel even goed zoeken, maar hij staat er! Fascinerend om te zien hoe deze geit zich op de steile hellingtoppen beweegt. 

Een tussenstop bij de Canyons was ook zeker de moeite waard! Mooi om te zien hoe water zijn werk doet.

We vervolgden onze reis naar de Colombia Icefields, een van de bekendste van Canada. Deze Colombia Icefields liggen onderaan de Athabasca-gletsjer. Nadat we de camper hadden geparkeerd begon onze hike richting de Icefields. Het duurde een minuutjeen minuutje of 25 voordat we überhaupt bij het ‘beginpunt’ van de Icefields aankwamen. Geen straf. Het was een prachtig gebied om te wandelen, lekker in de zon. 

Tijdens de wandeling staan overal bordjes hoe ver de Icefields geslonken zijn over de afgelopen jaren. Helaas trekt het ijs zich door de opwarming van de aarde zo een 5 meter per jaar terug. Dit is ook niet meer te stoppen. Na het eerste uitkijktpunt zijn we nog een stukje verder gelopen om dichter bij het ijs te komen. Om echt op het ijs te komen moet je een tour boeken. Dat hebben we niet gedaan. Niet te min hebben we genoten van dit prachtige natuur fenomeen. 

We waren klaar voor ons laatste stukje naar Jasper. Dit keer weer een prachtige natuurcamping. Geen faciliteiten, maar hier krijg je en hoop mooie natuur voor terug! Bij het inchecken werden we gewaarschuwd dat er veel elanden op de camping zouden lopen. Bij ons eerste tripje naar de douches kwamen we er dan ook meteen eentje tegen. Wauw, wat een groot beest! Helaas geen telefoon of camera bij ons, we waren immers op weg naar de douche.

Na het douchen nog gegeten en een spelletje gespeeld onder het genot van een glaasje wijn.

Inmiddels is het ook hier zaterdagochtend 10.15 uur. Om 11.00 uur gaan we raften. Zin in! We houden jullie op de hoogte!