Soms is het even zoeken........

Na de regen van gisteren worden we wakker zonder getik op het dak en pas tegen half acht. Beiden zijn toppie. Niet teveel last van jetlag dus en een waterig zonnetje. De douche (veel en warm water) en toaster (geroosterde broodjes) werken prima en nadat Ronald heeft uitgevonden hoe e.e.a. met de afvoer van vuilwater werkt, vertrekken we. Nog even een foto van het bijzondere kantoortje bij de ingang en dan op weg naar Manning Provincial Park, ons doel van vandaag.

 

Harrison is bekend om zijn heetwaterbron en die willen we toch wel even zien. We kunnen goed parkeren en wandelen langs het prachtige meer. Op de bergtoppen nog een beetje sneeuw. De bron stinkt vreselijk, er komt veel stoom uit, en moet dus erg heet zijn. Voor het oog stelt het niet veel voor, maar het was de wandeling wel waard, vooral vanwege het uitzicht over het meer en de bergen.

 

We gaan verder en besluiten via Hell’s Gate naar Manning te rijden. Ronald geeft mij duidelijk instructie: eerst weg 7 dan Highway 5. Simpel toch. Dus echt niet. Na een paar keer te hebben gekeerd, wat niet eenvoudig is met 9 meter achter je kont, blijkt dat Hell’s Gate niet op de 5 maar op de 1 ligt. Conclusie: toch niet altijd op Ronald vertrouwen.

Even dubben wat we doen, maar het lijkt ons toch de moeite waard om voor de laatste keer te keren en even na tweeën zijn we bij de kabelbaan die ons naar beneden brengt. Daar is de machtige Fraser River maar 33 meter breed. Indrukwekkend, helemaal als er ook nog een trein langskomt op de parallel aan de rivier lopende Canadian Pacific Highway. Zeker 130 wagons achter zich aan. Dit gebeurt iedere 15 minuten, daar kan de Betuwelijn nog wat van leren! We verbazen ons over 25 “hoofddoekjes” met ega’s die kleden uitspreiden en vervolgens met z’n allen, mannen bij mannen en vrouwen bij vrouwen, gaan picknicken op het terras voor het restaurant. We hadden al gezien dat er veel eten mee ging in de kabelbaan. Zoveel zien we er nog niet in een jaar in Blokzijl.

 

Omdat we niet te laat willen stoppen rijden we niet verder dan tot Hope en vinden daar een mooie camping. Ronald vraagt een ruime plaats vanwege de grootte van de camper. De beheerder lacht en zegt ach, echt groot staat op plaats 7; 47 feet en nog een grote Honda er achter.

We plannen onze reis voor morgen: Via Manning Park (beren? tot nu toe is de wild score 2 eekhoorntjes) richting Summerland.
We lopen nog een rondje en genieten van de prachtige omgeving.