Dag 13: Vegas baby!

Ik werd iets over 6en wakker, logisch uiteraard omdat ik de dag ervoor zo vroeg ging slapen. Ik voelde me goed en had goed geslapen dus kwam opgewekt de camper uit en dronk een glas jus d’orange. Binnen een minuut lag ik weer op bed, shit…nee he. Toch maar geslapen tot een uur of 9 en toen heel langzaam begonnen met water te nippen en dat uit te breiden zolang ik me oke bleef voelen. Vandaag stond een lange reisdag op de planning, dik 7 uur rijden richting Las Vegas. We hebben even getwijfeld of we dat wel moesten doen, maar het water bleef erin en ik voelde me slap maar niet meer zo ziek. We gingen maar gewoon op pad en zagen het wel.

Paul besloot de camper nog even af te tanken en dat bleek een slimme zet want ons plan was een stukje Tioga pass richting Yosemity te nemen en dan terug, maar halverwege de pass was er al een kwart tank leeg. Ons villatje had het zichtbaar en hoorbaar moeilijk met de stijle wegen en afdalingen. 

We gingen terug en passeerden de meest mooie uitzichten. Het duurde lang voordat we weer een pomp tegenkwamen en omdat er niets in de omgeving verder was besloten we weer de RV af te tanken. En wat zijn we daar Godsgruwelijk blij mee geweest.

We hebben ruim 8 uur gereden waarvan zeker 6 uur achter elkaar zonder maar een pomp of iets te zien, uberhaupt geen echte dorpjes of steden, weinig tegenliggers en uitgestrekte woestijn, smalle kronkelende en gevaarlijke bergweggetjes uur na uur. De uitzichten waren prachtig, maar de gedachte hier met pech te komen staan beangstigde ons. We hadden ook geen bereik of iets en een snel stopje leerde ons dat het bloedverziekend warm was. Rond de 35 graden, snel de camper weer in!
Onderweg zagen we cowboys kuddes koeien bijeen drijven en alles leek uit een film te komen. Waar was die Lucky Luke nou?

Anderhalf uur voordat we aan zouden komen in LV twijfelden we even of we gewoon niet hier moesten stoppen, het was een lange dag en we kwamen zowaar een RVpark tegen. Even gekeken maar snel weer omgedraaid (ook omdat de receptie ook in een RV was, er geen beschutting oid was en de receptie-hill-billie ons wees op een enorme kever die volgens zeggen tarentula’s zou eten). Dan maar door naar Las Vegas, anders moeten we nog uren doorbruggen in de zinderende hitte zonder iets. 

Tegenover die campground zat een alien center en een vreemd uitgestorven vliegveldje. Internet leerde ons later dat dit een ‘ geheime’  amerikaanse luchtmacht basis was met allerlei ondergrondse geheime gangen. 
Ik keek in het KOA boekje of er iets in de buurt van Las Vegas was, ik ging echt niet ergens staan zonder zwembad. Vegas zou namelijk nog warmer zijn!

We reden en reden en uit het niets doemde er een enorme nederzetting op….Vegas!  Heel vreemd om na uren niets, maar dan ook echt niets, ineens bewoonde wereld in te kijken. Ik belde naar de KOA camping, nu wel bereik, en ze hadden nog plek! 

We kregen een plaatsje op iets wat leek op een enorm parkeerterrein en stapten uit. Het zweet brak aan alle kanten uit, niet normaal! Tussen de 40 en 45 graden wordt het hier overdags, geruststelling dat het s’nachts afkoelt naar een prima 29 graden. Oh my! Voor het eerst de airco dus maar aan en veilig even binnenzitten. 

De douches waren heerlijk schoon en eindelijk de douchekop op Paul zijn hoogte in plaats van midden op zijn buik. Toen het donker werd wilden we even snel een hapje eten, iets simpels, we blijven hier 2 nachten en gaan morgen de Strip op dus decadent doen we morgen wel. 

Iets eten kon bij het nabij gelegen hotel, dus we gingen een kijkje nemen. En we stapten meteen een heel andere wereld in! Er was een enorm casino (Holland casino x 4), veel restaurantjes, een heuse waterval en nog wat meer. We keken onze ogen uit en beseften ons dat we niet eens in downtown LV waren, waar het waarschijnlijk nog veel bizarder zou zijn. 
Oke niet ‘even een hapje eten’, maar we stapten binnen bij een superdeluxe steakhouse. Het eten werd via een karretje geserveerd en was zacht uitgedrukt AMAZING. Echt 4* restaurant waardig, was ik blij dat ik mn little black dress had aangedaan (en ik twijfelde nog zo om in mn felrose short met zwart tanktopje te gaan).

Ook overal wifi hier, yeah, dus gefacetimed met Anneke en de appjes bijgewerkt. Uiteraard nog een klein gokje gewaagd en op naar de camper. Hopelijk kunnen we slapen, met de airco aan klinkt het daarbinnen met als mijn bijna-met-propellors-vliegtuigje naar SF.