Dag 14: Las Vegas

Ik had een rotte nacht achter de rug, eerst niet kunnen slapen van de gierende airco en nadat ik die gefustreerd uitgezet had niet kunnen slapen door de gigantische hitte. Een codeine en melatonine verder toch nog wat ingedut. Het was dan ook voor mijn doen laat toen ik eruit kwam, Paul had smorgens al het terrein verkend. Hij kwam badend van het zweet om 09.00 uur terug. Er staat hier vaak een flinke wind, fijn zal je denken, maar die wind is funest. Alsof er nog een hete fuhn op je bakkes word gehouden. 

Voor het eerst deze vakantie in de camper een ontbijtje gegeten en daarna snel neergestreken aan het zwembadje. Dat was heerlijk zeg, om de 10 minuten even erin en je kon weer door voor de volgende 10 minuten. Hoe kon je hier wonen of werken? Dit is toch geen doen? 

Smiddags nog even gedouched (kwamen in een loeiend hete camper omdat het stroom eruit was geklapt…nice…Paul fixte het weer) en om half 3 de gratis shuttle vanaf ons hotel naar de strip genomen. Is lastig kleden, buiten 40 graden en binnen de casino’s zeker 20 tot 25 graden koeler. We trokken maar wat aan, warm of koud gingen we het toch wel krijgen. 
Na een kort busritje kwamen we aan bij Harrah’s, een hotel midden op de strip, via de garage kwamen we direct in het casino uit. Wat is het groot hier!! We pakten de eerste de beste kast en gooiden er een dollar biljet in. Eén draai en de dollar was weg…zaten we in de high limit area? Nope, gewoon stervensduur hier. We besloten door te lopen en kwamen uit op de Strip. Net een pretpark joh, overal rolstrappen naartoe, lichtjes, bioscoopschermen, mensen in gekke kleding. Bizar. 

We begrepen al wel snel dat het leven op de strip gezien de hitte een stuk beter uit te houden is, los van alle geairconditionde ruimtes waren alle buitendingen voorzien van luchtinstallaties met vernevelaars. Dat is beter vertoeven. Desalniettemin was het verschil tussen binnen en buiten erg groot. We hadden beiden een aantal keer dat we een beetje licht in de bovenkamer werden van de gekke temperatuursverschillen. 

We liepen de grootste en bekendste hotels af; the Venetian, Flamingo’s, Caesars Palace en de Ballagio. Het ene hotel nog gekker dan het andere, allemaal hadden ze enorme winkelcentra binnen zitten maar ook hele dierentuinen hebben we gezien. Heel USA is anti roken , maar hier ineens overal asbakken langs de kasten en zelfs in de dierentuinen een rookgebied. Raar volk die amerikanen! De hotels zijn wel heel mooi om te zien, alles hebben ze nagebouwd tot aan wolken op het plafond die bewegen als je loopt. Dit moet je een keer gezien hebben… we probeerden meerdere gokkasten maar geen van allen deden ze wat. Tot we een gek koeienspel tegenkwamen, 1 kast in het Caesars hotel, die was wel leuk. Koeien werden via een ruimteschip naar binnen gezogen en maakten een leuk geluid…én 35 ct per draai. 

Verder was alles gierend duur, biertje 7 dollar ga zo maar door. Ach je bent hier maar 1 keer. Rond 20.00 uur besloten we nog 1 keer terug te gaan naar onze koeienkast, dat was de enige waar we daarwerkelijk ook langer dan 20 seconden gezeten hebben voordat het geld op was. We zochten en zochten en uiteindelijk vonden we hem. Oke 10 dollar en daarna naar huis. We klikten heel wat weg maar de koeien waren ons niet goed meer gezind. Nog 50 cent op de teller, nog 1 draai en we gaan. En met die laatste draai pakten we gewoon 200 gratis draaien! De koeien bleven loeien en met 70 dollar, waarvan we er uiteraard nog 20 verspeelden, gingen we dan echt terug naar de shuttle. 

De terugweg vinden was lastig, alles lijkt op elkaar maar net op tijd stapten we de bus in. Aangekomen bij ons eigen casino aten we een Maccie, toch maar niet decadent. We zijn blut en moe. 

Gelukkig bij aankomst van de camper was de stroom er weer uitgeklapt dus binnenin was het een graad of 50. Paul wederom weer gefixt en nu zitten we buiten terwijl ik dit verslag typ. Gelukkig hier maar 36 graden (nu 22.40 uur). 
Om het lawaai van de airco te minderen kwam Paul met het idee met de koptelefoons op te slapen.