De rit naar Cape Cod

Ik heb over vandaag niet zoveel te vertellen behalve dat we 215km hebben gereden naar onze camping Atlantic Oaks op Cape Cod, een schiereiland voor de kust van Boston. Het was een mooie rit over de binnenwegen en de zon scheen na de regenbui van gisterenavond weer prachtig. We blijven drie nachten op deze camping en we hebben een mooi plekje gekregen.

Onderweg zijn we gestopt voor koffie met een donuts van een bekend keten. Dezelfde donuts zijn sinds kort ook bij een bekende  “hallo” supermarkt in Nederland te koop. Leo is helemaal niet van de zoetigheid maar die vond ze erg lekker. Dus toen we er vanmiddag weer langskwamen zijn we weer gestopt. En er liggen er nog twee in de koelkast voor morgen, het moet niet gekker worden. Mijn favoriet daar is geen donuts maar de koffie latte met amandelmelk. 

Na aankomst hebben we rustig aan gedaan, wat gelezen en gegeten. En nu brandt het kampvuur weer. Na het eten hebben we een rondje over de camping gewandeld, het is altijd weer interessant om de verschillende soorten campers te zien, die van ons is dan maar een kleintje hoor. Met hele camperbussen komen ze hier aan en vaak hangt dan de personenauto er nog achter. 

Het valt ons op dat wij veel bekijks hebben met onze camper uit Canada. Dan staat er ook nog op de nummerplaat dat hij uit de provincie Alberta, dat in het westen van Canada ligt, komt en als we dan ook nog vertellen dat wij uit Nederland komen snappen ze er helemaal niets meer van. Enige uitleg vereist dus. Als we uitleggen dat we hem in Toronto hebben gehuurd en een roadtrip maken snappen ze het al beter. En kom je uit Nederland dan kom je uit Amsterdam, want een een andere plaats in Nederland kennen ze niet. Nederland is dus Amsterdam, sommigen hebben ook nog wel van Rotterdam gehoord maar dan houdt het op. 

Nu heb ik toch nog een verhaaltje over vandaag geschreven. Morgen gaan we walvissen spotten vanuit Provincetown, dat ligt op het uiterste puntje van Cape Cod. Wellicht hebben we dan mooie foto’s en meer te vertellen.