woensdag 9 juli Blythe

Vanmorgen waren we weer om half 8 wakker, maar we reden pas om half 10 weg, terwijl we eigenlijk vroeg weg hadden gewild. Eerst moest de een nog douchen, de ander nog even dit en dat en ga zo maar door. Zodra we San Diego uit reden veranderde het landschap en het leek wel of dit elke 20 km zo bleef. Het was ongelofelijk mooi. We kwamen langs ranches zoals Southfork, reden dwars door de bergen en door de woestijn. Elke kilometer die we landinwaarts reden werd ook de temperatuur hoger. We hadden gedacht dat Joshua Tree park zo’n 2 á 2,5 uur rijden zou zijn, maar dat viel tegen, omdat we in de bergen maar zo’n 30 mijl per uur konden rijden. Onderweg zijn we nog naar een groot zou meer gereden, the Salton Sea, waar we het middageten hebben gemaakt. Het was buiten niet te harden zo warm en de weinige wind was net een föhn, dus aten we binnen in de camper met de airco aan. Na een paar uur kwamen we bij Joshua tree park waar we een nationale parken pas kochten. We kregen bij het visitor center een gidsje met daarin alle info over het park. We hoorden dat de meeste campings gesloten waren in de zomer, omdat het dan gewoon veel te warm is. De campings waren sowieso allemaal primitief dat wil zeggen, geen electriciteit of water. Terwijl we door het park heen reden zagen we een enorme variëteit aan vegetatie. Allerlei cactussen, natuurlijk de joshua tree en vele andere planten waarvan ik de naam niet ken, maar die stuk voor stuk prachtig waren.

Er waren pikzwarte bergen, wat Erik de opmerking ontlokte: “oh daarom heet het Black Rock Canyon”! ook lagen er rotsten die leken alsof een reus met grote kiezels had gespeeld en die zomaar ergens had opgegooid. Bij het uitstappen kregen we iedere keer een klap in ons gezicht van de hitte. De gedachte aan een nacht op een camping zonder electriciteit en dus zonder airco (de airco loopt ook op de generator, maar die gebruikt een gallon (4 liter) per uur en zoveel benzine hadden we niet meer) werd steeds minder aantrekkelijk en we besloten door te rijden naar de camping in Blythe. Al was dit wel weer 300 km verder. Uiteindelijk waren we om half 6 op de camping, na een lange dag in de auto, maar het was een goede beslissing. De camping lag direct aan de Colorado River en er was zelfs een klein strandje. We stonden nog maar net en iedereen lag al in het water, waar we zo’n anderhalf uur in hebben liggen dobberen. We hebben daar nog een poos met 2 Amerikaanse mannen gepraat over Amerika en Nederland. Toen we het water uit gingen kwam er een dreigende lucht aan. We hadden net onze spullen gepakt om te douchen toen het enorm begon te waaien en omdat we hier omringd zijn door de woestijn was het ook meteen een zandstorm. Kort daarna barstte het onweer los. We hoopten dat dit wat verkoeling zou brengen, maar het bleef net zo warm. Het was vandaag 47˚C!!

Erik maakte zijn heerlijke spinazie/garnalen pasta en toen was het alweer half 10.