donderdag 10 juli Black Rock City

Vanmorgen half 7 was iedereen klaarwakker. De hele nacht hebben we met de airco aan geslapen, want het koelde ’s nachts niet echt af. Om half 9 waren we op weg. Eerst wilden we op zoek naar een winkel voor een nieuwe accu-oplader van de camera, want die was tussen de bank gekomen en helemaal kapot gegaan toen de bank werd omgebouwd naar bed. Erik had op internet een winkel gevonden waar ze die misschien verkochten vlakbij Phoenix. Onderweg vergaapten we ons aan de immense weidsheid van de natuur. Kilometers en kilometers konden we ver kijken. Het gaf mij hetzelfde gevoel als op de camino de Santiago als ik op een smal bergpaadje stond en om me heen alleen maar bergen en uitgestrektheid zag, kilometers ver geen huis te zien. Ik dacht dat je dat gevoel nooit vanuit een auto zou kunnen ervaren, maar nu weet ik dat dit niet klopt. Na een poosje eerst maar even gestopt bij een enorme supermarkt, want met 5 man gaat de voorraad snel op. Het was echt bizar, want kilometers lang zie je niets dan vlaktes met cactussen en bergen en dan ‘in the middle of nowhere’ staat daar opeens een enorm winkelcentrum, dan weer met alleen maar kledingwinkels, dan weer met alleen maar een paar benzinestations en een hoop eetgelegenheden. Je komt soms 200 kilometer lang geen benzinestation tegen om er dan drie bij elkaar te vinden, die dan ook nog eens in prijs verschillen. Ik vraag me af of er iemand dan überhaupt bij de duurdere pomp gaat tanken (het kan wel tot 80 dollarcent per gallon schelen).

Bij het tweede winkelcentrum vonden we gelukkig een nieuwe acculader en een Starbucks J

Daarna reden we door Phoenix, wat weer een totaal andere stad is dan die we tot nu toe hebben gezien. Ook reden we door Scottsdale waar het Frank Lloyd Wright huis staat. Dit is de rijke buurt van Phoenix. Ongelofelijk wat een huizen daar staan en alles zag er superverzorgd uit.

Na Phoenix moesten we nog 80 mijl naar de camping, waar we direct het zwembad in doken. Het water was 34 graden en hier hebben ze een systeem om het water af te koelen in plaats van op te warmen! In de verte kwam er weer een pikzwarte lucht aan en tijdens het eten barstte de onweersbui los. Het had hier in 8 maanden tijd nog maar één keer geregend, dus hier waren ze er erg blij mee. Deze keer koelde het gelukkig wel af en na de eerste bui was het heerlijk. Omdat het bleef regenen hebben we ’s avonds in de camper een dvd op de laptop gekeken “RV” (zo noemen ze een camper hier in amerika) met Robin Williams. We hebben ontzettend gelachen, want er was een hele hoop herkenbaar!! Het was wel een beetje krap met z’n vijven op een klein bankje J

Na de film had iedereen al weer slaap en onder het heerlijke achtergrondmuziekje van de regen op het dak viel ik lekker in slaap.