Coyote valley en San Francisco (eerste dag)

Door W.P. Gravesteijn - 02-09-2011 09:04

Na de schitterende tocht over de Pacific zijn we om een uur of twee weer oppad gegaan. eerst nog even naar een plaatselijk naturreservaat. Hier lag een kolonie zeehonden heerlijk op een zandbank te pitten. In het water lagen tientallen zeeotters hierlijk te dobberen of wat gymnastische oefeningen te doen; een prachtig gezicht. De lokale TV was er net een rapportage aan het opnemen hoe schadelijk deze dieren door de lokale vissers beschouwd werden voor hun inkomen. Ongelooflijk als je het aantal zeeotters afzet tegen de enorme hoeveelheid vissersboten in de buurt met een ongetwijfeld zodanige capaciteit dat het beetje vis wat de gemiddelde otter vangt volstrekt in het niet valt. En de otters zagen er niet eens uit als de gemiddelde Amerikaan.

Werkelijk genoten van deze plek en daarna zijn we doorgereden via een prachtig (maar steil) weggetje door bossen, wijngaarden en prachtige fruitbomen met alle denkbare soorten fruit, aan verschillende bomen natuurliik, naar de laatste camping van deze schitterende reis; het Coyote Valley Resort in de buurt van San Francisco.

De camping was nieuw en haats Zwitsers schoon. We hadden een mooie plek vlakbij het hoofdgebouw en het mooie zwembad met Spa. Zodra we de camper hadden geïnstalleerd zij de kids gaan zwemmen. Alleen Sjaantje is de Spa ingedoken zich niets aantrekkend (normaal gesproken begrijpelijk) van alle waarschuwingen dat een lang verblijf in de Spa duizeligheid, flauwvallen en zelfs tot bewusteloosheis kan leiden.

Zo rood als een kreeft kwam ze na een half uur aangewaggeld. Een Spa is ruim boven de 40°C en deze temperatuur had Sjaantje d'r lichaamstemperatuur gezien haar kleur inmiddels wel bereikt. Ze voelde zich op z'n zachtst gezegd niet lekker.

Ondertussen moesetn we dat doen wat altijd als een domper werkt na een mooie vakantie; het veegschoon opleveren van de camper en het inpakken van de koffers. Gelukkig hoefden we de buitenkant niet schoon te maken, want we hadden een forse aanslag gepleegd op het insectenrijk en, gezien de spetters, niet alleen de kleintjes.

Ondertussen voor de laatste keer de BBQ aangemaakt, waar we heerlijk gegeten hebben. De biefstuk was inderdaad tender en de ribjes smaakten als vanouds. Ook Sjaantje at nog redelijk mee, maar daarna moets ze met een aspirientje toch naar bed om erger onheil te voorkomen (we hadden de camper immers net schoongemaakt).

En na een wijntje (Pinot Noir dit keer) voor de laatse keer naar het camperbed.

Redelijk vroeg weer op want we moesten om een uur of half elf de camper weer bij onze Road Bear in Hayward (bij San Francisco) afleveren. We hielden rekening met het nodige fileleed, maar dit viel reuze mee. Na de tank nog eens volgegooid te hebben (OEFF!) waren we ruimschoots op tijd bij de camperboer (of bear).

De Camper werd uitgebereid nagekeken, maar dit keer hadden we geen overstekende bomen, herten, voetgangers ontmoet. Ook de mijlen zaten strak op schema, dus hoefden we niets bij te betalen.

Om een uur of elf bracht de gratis shutle ons naar het vliegveld van San Francisco waar we een auto gereserveerd hadden. Na afscheid van de Bear genomen te hebben lieten we kids met de bagage achter bij de vertrekhal. An en ik gingen op zoek naar Alomo (de verhuurder). Wim wist wel waar die zat. Na een kwartiertje dolen op het vliegveld was hij het er toch mee eens om de monorail naar het autoverhuurcentrum te pakken. En jawel daar was de verhuurder en er stond een auto klaar. En wat voor een. Een ruime Van in strak wit, met room for a pony en nog wat bagage. En alles wekte automatisch. En heerlijk rijden deed hij ook nog. us na bijna een uurtje waren we weer terug bij de kids die ongetwijfeld klaarstonden met het nodige commentaar waarom het zolang geduurd had, maar de aanblik van de hhagelwitte limousine verstomde het hele spul.

Snel de bagage ingeladen en naar het Howard Johnson airport hotel in San Bruno gereden. Dit viel ook niet tegen, zeker gezien de 30€ die een kamer per nacht kostte. Aangezien we wat vroeg waren, konden we nog niet in de kamers. Daarom snel de bagage gedropt en op naar SF.

Eerst hebben we een bezoek gebracht aan de prachtige Stanford universiteit met de Rodin tuin. Daarna naar het noorden, naar de stad zelf. We konden de auto makkelijkparkeren bij Pier 39, dus we konden direct eten, shoppen, drinken, eten, shoppen. Zouden we ons na een maand toch aan de lokale gewoontes zijn gaan aanpassen? Op de Pier is het gezellig met de vele restaurants, shopjes en in de haven een (dit keer kleine) kudde Californische zeeleeuwen.

's Avonds lekker gegeten op de Pier en daarna terug naar het hotel. De eerste nacht viel An en mij niet mee. We hebben een op zich prima kamer direct aan de lobby. Daar schijnen mensen met kinderen om 4 uur 's nachts uit te checken, waarbij er gegild, gezongen en gehold moet worden door de lobby. Gelukkig kwam na een klein uur een taxi dit zooitje ongeregeld ophalen.

 

 

 

Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan