Koffers pakken

KOFFERS PAKKEN...

In het laatste weekend voor de reis worden natuurlijk de belangrijkste voorbereidingen getroffen. Alle reispapieren en de visa zijn pico bello in orde. Ik (Jan dus) pak mijn handbaggage eerst in. De kleding voor de grote koffer is voor mij minder belangrijk dan de fotoapparatuur die ik in Amerika denk te gaan gebruiken. Ik kies uiteindelijk voor de Canon 50D, en 2 extra lichte objectieven, verder 6 schijfjes met in totaal 104GB opslagruimte, 2 reserve accu's, filters en een reisstatief. De fotospullen gaan in de rugzak, net als mijn laptop en de reispapier.

Sjé is zo'n beetje de hele zondagmiddag bezig met twijfelen. Ze weet niet meteen welke kleding ze wel en niet moet meenemen op haar eerste grote rondreis door de Verenigde Staten. Ons gezamenlijke voornemen was natuurlijk om maar heel weinig mee te nemen op de heenreis. Dan kunnen we lekker veel kopen in Amerika. Maar ja, vrouwen blijven vrouwen. "Zal ik dit ook maar meenemen, Jan? Je weet maar nooit. En dit? En dit?" Het maakt mij niet uit, dus zeg ik op vrijwel alles: "Is prima hoor, schat, stop maar in je koffer. Beter mee verlegen dan om verrlegen...".

Onze grote reis komt nu echt dichtbij en gaat voor ons nu wel echt leven. Nog maar 3 dagen (hard) werken en dan stijgen we op vanaf Schiphol.

THE DAY BEFORE

Woensdag 16 mei, 18.00 uur. Onze laatste werkdag zit erop. Morgen deze tijd vliegen we hopelijk al in de buurt van Minneapolis, waar we moeten overstappen omdat er vanaf Schiphol niet direct op Las Vegas wordt gevlogen. Ik check vandaag al via internet in en tot mijn teleurstelling constateer ik dat ze Sjé en mij op beide vluchten geen stoelen naast elkaar hebben gegeven. Bovendien: in het middengedeelte van de wide-body, dus ook geen plaats naast een raampje. Ik kan via internet voor de eerste vlucht nog net onze stoelnummers wijzigen, zodat we morgen op rij 43, midden in het vliegtuig op de middenrij, toch nog fijn naast elkaar komen te zitten. Wel zo gezellig. Voor de tweede vlucht naar Las Vegas lukt dat door technische storingen in het check in systeem jammer genoeg niet. Maar goed, zo'n ramp is het ook weer niet. Gelukkig mogen we de rest van de vakantie wel naast elkaar in de auto zitten.

Alle koffers zijn nu echt gepakt, er is daarin nog wat ruimte voor de terugreis en dus zijn we er helemaal klaar voor. Heleen is zo lief om ons morgenochtend naar Schiphol te brengen. En ze past ook op ons huis, die schat.

Nu nog maar één nachtje slapen! America, here we come!