22 mei 2012: Vliegen over de Grand Canyon

22 mei 2012: Vliegen over de Grand Canyon

Het moet niet gekker worden. De wekker was vanwege onze vroege helikoptervlucht gisteravond gezet op 06.15 uur (!) maar Sjé is al voor het alarm klaarwakker! En als Sjé wakker is, dan is de rest van het gezelschap dat vanzelfsprekend ook heel snel...
Vroeg op dus. Vandaag staat voor ons in het teken van vliegen boven de Grand Canyon. Na een snel maar goed ontbijt zijn we al om 07.30 uur op het vliegveld. Bij het inchecken staat ons de eerste vrolijke verrassing te wachten: we krijgen een ‘free eco star upgrade’, zeg maar een first class behandeling. Waarom weten we niet, maar we mogen vandaag in een luxere helicopter als VIP’s mee, dat wil zeggen: voorin naast de piloot, dus met het mooiste uitzicht.

Na een korte veiligheidsinstructie gaan we met 4 Duitsers, die zielig achterin moeten zitten, om 08.00 uur de lucht in. Om een lang verhaal kort te maken: deze helicoptertour van bijna een uur is werkelijk FANTASTISCH! Eerst vliegen we ruim 5 minuten oostwaarts op kleine hoogte boven het groenbeboste plateau naar de rand van de Canyon, en dan ineens, alsof je in een achtbaan zit, gaan we ‘over the edge’ en duiken we met toestel en al naar beneden de gigantische kloof in naar de Colorado River. Onze buik draait zich heel even om, de piloot lacht zich te barsten, maar als het toestel weer recht hangt, dan genieten we echt met volle teugen van het constant veranderende uitzicht. Jan maakt in 50 minuten ruim 400 foto’s. Ongelooflijk wat een unieke ervaring is dit. Dit wilden we voor geen goud missen en een aanrader voor iedereen die de Grand Canyon echt wil ervaren. In een uur zie je meer dan wanneer je 30 dagen door die woestenij zou wandelen. Nou ja, de foto’s spreken voor zich.

De rest van de dag bekijken we de Grand Canyon op zo’n beetje alle uitzichtpunten ten oosten van Grand Canyon Village tot en met het prachtige Desert View Point met de oude wachttoren. Alles is even indrukwekkend.

We schrikken op de terugweg nog wel van een dramatisch ongeluk dat even voor onze komst nabij Grandview Point heeft plaatsgevonden: er blijkt (weer) een overmoedige toerist over de rand te zijn gestort. Alle hulpdiensten van de Park Rangers zijn zichtbaar ter plaatse en de omgeving is afgezet. Zo blijkt ook bij ons bezoek maar weer: voorzichtigheid is in deze mooie maar gevaarlijke omgeving echt op zijn plaats. “De Canyon geeft heel veel moois, maar kan ook meedogenloos zijn voor onvoorzichtige mensen”, staat in een net verschenen boek (over alle slachtoffers sinds 1880) dat hier in zo’n beetje alle shops te koop is. Thuisblijvers, wees gerust: wij blijven absoluut voorzichtig bij die afgronden. Jans hoogtevrees is zo gek dus nog niet.

We eten ’s avonds met opnieuw een prachtig uitzicht in Restaurant El Tovar in Grand Canyon Village. Morgen gaan we door naar... Monument Valley.