9 augustus: Leiden-Denver

9 augustus: Leiden-Denver

Hallo volgers,

Nu ik dit stukje schrijf is het bij jullie donderdagavond 8 uur. Wij vliegen nu ter hoogte van het uiterste noorden van Canada. We zijn al 13 uur onderweg en het schermpje voor mij meldt dat we nog 4 uur, dat is 3500km, moeten vliegen. En dat is nog heel heel lang!! De dag begon met een wisselstoring bij de NS, natuurlijk tussen Leiden en Schiphol; hoe kon het ook anders! Dat betekende maar 1 trein per half uur; gelukkig maar. Dus wij met al onze koffers in een volle trein gepropt op weg naar Schiphol. Dat was maar een kwartiertje, dus het viel wel mee. Daar aangekomen eerst een kopje koffie en een broodje en Tessa haar sojayoghurtontbijt. We moesten naar departure1a, natuurlijk het verst weg van alles op Schiphol. Een gelukje was dat het er redelijk rustig was, dus de koffers waren snel gelabeld en op de band. Boardinggegevens staan tegenwoordig op je telefoon; superhandig!! Na een grondige bodycheck, zeker bij Pietsje, omdat ze vergeten was haar riem af te doen! Laat dit nou een riem met veel metalen versiersels zijn, dus alle alarmbellen gingen af. Omdat het zo snel ging waren we 2 uur voor vertrek al bij de gate. De tijd omgebracht met puzzelen, appen etc. Om 10.40 konden we eindelijk boarden voor de vlucht naar Frankfurt; een vlucht van 3 kwartier. Het was een rustige vlucht, maar op Frankfurt moesten we met de bus naar de terminal, wat niet zo vlot ging. Toen op een drafje alle gangen door naar onze vertrekhal. Daar was dus weer douanecontrole; ja we gaan naar Trumpland! De tijd begon te dringen, maar we kwamen gelukkig net op tijd om te boarden. Ik blijf dan altijd “erg rustig” , maar de medereizigers van mij trekken dat in twijfel!!! Dan maak je je op voor een vlucht van ongeveer 10 uur naar Denver en dat is een hele zit kan ik je vertellen. We vertrokken omet een uurtje vertraging, omdat er een generator niet functioneerde. Nadat dat was opgelost was de “slot” verlopen, dit is de tijd waarbinnen de vlucht moet vertrekken. We hebben een nieuwe afvliegtijd gekregen, waarna we net op tijd voor het naderende onweer konden vertrekken. We vlogen net tussen grote onweerswolken door en daarna was het weer erg rustig. Het is wel fijn om met Lufthansa te vliegen. De verzorging aan boord is erg goed en het vliegtuigeten smaakte ook nog goed. We komen de lange zit door met film kijken of muziek luisteren, maar het duurt wel lang. Ondertussen zijn we weer 300km opgeschoten in de tijd dat ik dit schrijf. Wordt vervolgd als we in Denver zijn. Het is nu 04.00 uur vrijdagmorgen in Nederland. Wij zijn net terug van ons eerste Amerikaanse restaurantbezoek. Nou dat is weer wennen: spareribs en hamburgers terwijl allerhande sportwedstrijden op vele tv-schermen te zien zijn! Hier is het nu 20.00 uur donderdagavond. 

We zijn vanmiddag met een goed uur vertraging in Denver geland na een rustige vlucht. Daarna naar de douane, wat verhoudingsgewijs vlot verliep. Geen vervelende douanemannetjes gelukkig. Daarna naar de loopband om de koffers op te halen. Terwijl we daarop wachten kwam de snuffelhond voor verboden in te voeren etenswaar voorbij. Bij Tessa en Robert was het raak; niet opgegeten vliegtuigbroodjes! Na een reprimande ipv $300 boete en nog een keer alle koffers door het röntgenapparaat gingen we naar de uitgang. Daar stond de shuttlebus naar het autoverhuurbedrijf al klaar. We waren bij National direct aan de beurt en kregen onze fullsize-suv vlot mee. Daar paste onze bagage makkelijk in; wat een verschil met 3 jaar geleden in Canada. Het was daarna maar zo’n 5 mile naar ons hotel, waar we dus nu doodop op bed liggen. Dat maakt niet uit; onze USA-trip kan nu beginnen.

N.B. Uploaden van de foto