25 juli 2017 Denali NP

Lekker uitslapen vandaag. We beginnen met een ontbijtje met pannenkoeken. Dan op naar de douches en gelijk even de was doen. 

Dan gaan we lopen naar het visitor center en vanaf daar pakken we de bus naar de hondenkennels. Hier wordt in de zomer 3 keer per dag een demonstratie gegeven over sledehonden. Ook mag je bij de honden komen. Het is een klein stukje met de bus. 

Daar aangekomen komt er een ranger de bus binnen die alle regels doorneemt. De honden zitten altijd buiten en je mag erbij komen maar niet alle honden willen aandacht. De honden die alleen aan hun ketting zitten mag je aaien. Andere honden zitten achter een touw, deze moeten naar jou toe komen. En een aantal honden zitten in een hok. Die mag je ook aaien als ze dat willen maar zitten in hun hok omdat ze soms de regels nog niet goed weten. Ze springen dan tegen je op of eten steentjes van de grond. 

De honden liggen eigenlijk allemaal te slapen en doen niet veel. Ook kun je in verschillende kamers kijken waar allerlei spullen liggen. 

Daarna wordt er een demonstratie gegeven. Er wordt vooral veel gepraat. Ze kiezen 5 honden uit die aan een soort karretje vast gemaakt worden. Daarna doen ze een klein rondje. Er wordt van alles verteld over de honden en wat zij in de winter doen. Erg leuk om gezien te hebben maar we hadden verwacht dat de honden meer rondjes zouden doen. 

Daarna eten we eten wat in het eetcafé van het park maar het is niet veel soeps.

We rijden met de camper een mijl verderop waar het ATV adventures kantoortje zit. We zijn iets te vroeg dus kunnen nog een beetje rondlopen. Als we terugkomen staat de bus er waarmee we naar een plekje verderop gaan. De buschauffeur brengt ons naar een plek waar vroeger een mijn zat, hierdoor is het geen national park geworden. Het is een soort inham in het Denali national park. De weg voor de Stampede road waar we morgen langs gaan voor een foto. 

Als we aankomen staan alle ATV's al klaar. Ze zijn lekker modderig. 

We krijgen een helm, een korte instructie, moeten een testritje maken en dan kunnen we op weg. Robin rijdt. 

De weggetjes zijn ontzettend hobbelig, nat en modderig. Maar super tof om te doen. In het begin een beetje onwennig maar later gaan we best wel hard. We stoppen op mooie plekken. Jammer genoeg begint het een beetje te regenen, dus we stappen niet uit. Voor de rit is de regen juist wel leuk, diepe plassen ontstaan en zo wordt het nog leuker. 

Op een gegeven zijn we bij dry Creek, waar toch wel water in staat, hier gaan we doorheen. Ik ben zo blij dat Robin rijdt. 

Bij de laatste stop kunnen we wel even uitstappen en wat foto's maken. Het is alweer droog. Het was maar een klein buitje. 

Als we terugkomen geven de gidsen ook aan dat de tours altijd doorgaan, bij regen is het extra leuk. Bij droog weer is het vooral heel stoffig. Het was super leuk om gedaan te hebben. Zeker in deze omgeving. 

Met de bus weer terug en dan nog even wat eten en de tanks legen en vullen met water. Dan kunnen we morgen weer op pad.