Grand Canyon National Park

Donderdag 13 juli 2017

De volgende morgen gaan we de Grand Canyon in. Als we wakker worden is het nog fris, maar al gauw wordt het goed warm. Gisteravond zijn we al wezen kijken bij de Canyon rand, de 'Rim', om een indruk op te doen. We hoopten op een mooie zonsondergang, maar langs de horizon hing een reus van een wolk, dus dat ging niet door helaas. Wel was het een machtig indrukwekkend gezicht om de Canyon te zien. 'De aarde was woest en ledig' spreekt hier tot de verbeelding.

We pakken de shuttlebus om naar een ander stuk te gaan dan gisteravond. We willen graag een stuk van de Bright Angel Trail lopen. Die loopt helemaal tot de bodem van de Canyon naar de Colorado River, maar daar doe je een dag over om te komen. Dan overnacht je daar en de volgende dag loop je weer omhoog. Heel gaaf, maar daar hebben we helaas geen tijd voor.

Bij het begin van de trail tappen we nog water bij en dan gaan we op pad. We voldoen aan alle voorschriften die op grote borden staan: we hebben veel water, eten en zoutjes bij. En we dragen goede schoenen, een zonnebril en iets op ons hoofd. Ook worden de verschijnselen van oververhitting en uitdroging uitgelegd. Het lijkt een zware tocht te worden. We nemen de waarschuwingen serieus, maar ik stel me gewoon een flinke bergwandeling voor zoals we wel vaker in Oostenrijk hebben gemaakt. Anders dan in Oostenrijk lopen we hier eerst naar beneden. Het pad is goed begaanbaar en we genieten van het uitzicht en van de rotsvormen. Wel is het bloedheet, dus we stoppen geregeld in de schaduw als die er is en nemen de tijd om foto's te maken. Hoe lager we komen, hoe meer je ziet wat bovenaan de rim te ver is om te kunnen zien. Af en toe zien we eekhoorns die, als je stopt, bij je in de buurt komen en om eten lijken te bedelen. Of ze gaan languit plat op de stenen of het zand liggen om af te koelen. Een grappig gezicht. Hoe leuk we de beestjes ook vinden, we voeren en aaien ze maar niet, omdat ze bijten. Af en toe wordt er aan het pad gewerkt. Het is heel tegenstrijdig om in zo'n mooi stuk natuur waar je verstoken bent van alles een drilboor te horen. Ook verbazen we ons erover dat er in deze hitte en volle zon gewerkt wordt, maar zo wordt het wel goed onderhouden. Ook lopen er soms rangers voorbij. Die lopen het pad op en af om erop toe te zien dat de natuur gerespecteerd wordt. Maar ook om te vragen of alles goed gaat, of je naar beneden of boven gaat, waar je vandaan komt en of je genoeg water en zout bij je hebt. Ook geven ze antwoord op je vragen over hoe ver het nog is of waar een watertap punt is, heel aardig en behulpzaam, zoals de meeste Amerikanen. In een winkel of op de camping wordt geregeld gevraagd: "Hi guys, how you doin'? Where are ya from?" En als we dan zeggen dat we uit Holland komen, zijn ze enthousiast en mopperen ze over de French en de Oriëntal people. Ook wel eens leuk om als Nederlanders aardig gevonden te worden, in plaats van luidruchtig en brutaal.

Na anderhalf uur komen we bij ons doel, het eerste tussenpunt van de hele trail. Het was warm, maar goed te doen. We rusten en lunchen in een hut. "Eet twee keer zoveel als je gewoon bent", staat er op een bord. Dat laten sommigen onder ons zich geen twee keer zeggen. Er is een kraan om weer water te tappen of om lekker onder te gaan hangen. Ook zijn er toiletten. De chipmunks zijn ook hier weer van de partij. Na een uur gaan we weer. "De terugweg duurt twee keer zo lang als de heenweg", staat er weer op een bord. Okee, drie uur dus, maar geniet van de reis en ga niet alleen voor het doel is een mooie wijsheid, dus zo ga ik op pad. Ikzelf geniet van het wandelen, ook als het pittig is. Lekker even inspannen en afzien. Anderen genieten wat minder, dus we proberen rekening te houden met elkaar. Ook grappen we nog over de laatste, pittige wandeling in Oostenrijk met de familie J. Kuijvenhoven. We lachen weer om de uitspraken "vieze, vuile leugenaar" en "ik ga je nooit meer geloven, papa". Na 50 minuten denken we al stukken uit het begin te herkennen en na 1 uur en 20 minuten staan we weer boven. Dat viel dus best wel mee.

's Avonds BBQ'en we op de grote firepit en na het eten roosteren we gezellig marshmallows.