Malibu

Zondag 30 juli

Vanuit Greenfield rijden we langs de uitgestrekte wijngaarden richting Malibu. Met Opwekking door de speakers is het heerlijk rijden zo,  10.000 redenen tot dankbaarheid……..

Af en toe zien we fruitgaarden en goudkleurige Toscaans-achtige heuvels die, uiteraard, toch hoger zijn dan de Italiaanse.  

Eigenlijk rij je deze route langs de prachtige kust met Big Sur National park,  Highway 1. Maar helaas zijn er in het voorjaar aardverschuivingen geweest en is de weg afgesloten. Echt heel jammer want het is wel iets wat op je lijstje staat wanneer je hier naar toe gaat. Nu rijden we door het binnenland en die weg is niet zo spectaculair. Bij Pismo Beach kom je weer bij de kust uit en daar willen we stoppen. Maar de straatjes die bij de zee uit komen zijn erg smal en druk. Het lukt niet om een geschikt weggetje te vinden en voor we het weten zijn we Pismo Beach weer uit. 

Omdat Peter wel aan een stop toe is zet hij de RV net na Pismo Beach aan de kant van de weg bij een RV verkoop/verhuur locatie. Er staan veel grote campers van touringcarformaat  die we op de campgrounds ook veel zien.  Hij loopt er naar toe en gaat overal lekker binnen neuzen. Je weet niet wat je ziet hoor binnen in die campers;  hele kookeilanden, open haarden en wellnessruimtes bijvoorbeeld. En dat vaak voor maar 2 personen. 

We rijden verder en bij Santa Barbara stoppen we bij het strand om even de benen te strekken en wat te eten. Santa Barbara is een heel mooi stadje met alleen maar laagbouw in spaanse stijl. Ik ken het van de gelijknamige soap die wij vroeger thuis keken. De namen Eden en Cruz schieten me weer te binnen. Er wordt hier heel veel gekitesurft ( is dat een woord?) en dat is leuk om te zien. Op de parkeerplaats aan het strand staan ook allemaal van die typische surfbusjes met allerlei surfbenodigdheden erop en achterin. Het waait hard maar de zon schijnt ook flink dus we zitten even lekker te eten en te genieten van de fijne sfeer die hier hangt. 

Maar we moeten weer verder want we zijn nog lang niet in Malibu. Volgens mijn planning zouden we nu helemaal langs de kust kunnen rijden maar de TomTom leidt ons weer een heel stuk van de kust af. Het is ook nog heel erg berg op en berg af met veel bochten in de weg dus Peter is het op een gegeven moment wel een beetje zat. Maar uiteindelijk rijden we Malibu binnen en vinden we onze campground vlug. Bij het inchecken is er nog enige consternatie. Ik heb twee overnachtingen apart van elkaar geboekt omdat we eerst maar 1 nacht hier zouden blijven. Later werden het er twee en heb ik dus nog een nieuwe reservering gedaan. Wat er moeilijk aan is snap ik niet helemaal maar de mevrouw achter de balie begint heel snel californisch snerpend te tetteren met veel "oh my God " er tussendoor. Ze haalt iedereen die in de buurt van het kantoortje is erbij maar stuurt ze halverwege haar getetter ook weer weg. In dit soort gevalletjes kijk ik Roos wanhopig aan met een blik van "uuuuh wat bedoelt ze?" maar voor Roos is het ook niet helemaal duidelijk wat de over-datum-barbiepop nu wil. Na een overdreven "son of a biscuit" ( i said biscuit.....i said biscuit (mét een geheven wijsvinger) )  worden we gerustgesteld dat er eigenlijk niets aan de hand is. Je meent het..... De kans dat we morgen na uitchecktijd van ons plekje worden gestuurd is wel heel erg groot omdat het een losse boeking voor 1 nacht is maar als we dan zeggen dat we met Mike de manager hebben gesproken moet het goed komen. Oké, Magic Mike, goed onthouden, zal ons redden. De campground ligt tegen de heuvels op en je kijkt dus uit over de oceaan. Ook hoor je het water het strand op bulderen want het is een flinke branding en stroming. Wat zal dat lekker slapen!

Het inparkeren op het plekje is een beetje lastig en ik stap uit om aanwijzingen te geven aan Peter. Maar het zijn geen goede aanwijzingen vindt hij en met mijn armen maak ik een beweging van "dan niet". Daar op komen er twee mannen aan gelopen om te helpen. Tenminste, de één helpt en de ander komt een praatje met mij maken. Het zijn Hollanders en zij hebben een soortgelijk rondje als ons gemaakt. Ze zijn met twee gezinnen en staan ook net hier in Malibu. We kletsen gezellig een poos. Als we ieder weer naar onze plek gaan blijkt dat Peter en ik allebei denken dat die gasten vast iets in de kleding doen. Soort herkent soort zeg maar :-). Wanneer Peter thuis weer aan het werk is blijkt het ook zo te zijn. Hij komt 1 van hen tegen op inkoop. Grappig toch?