Tiogaroad

Dinsdag 25 juli

Vandaag verder naar Yosemite National Park, via de Tiogaroad. Dat is een bergpas door het zuidelijke gedeelte van het gebergte Sierra Nevada waar Yosemite in ligt. Op het hoogste punt is de pas 3030 meter hoog. Het schijnt een schitterende route te zijn en is alleen maar in de zomermaanden open. Omdat er dit jaar veel meer sneeuw gevallen is dan normaal is de weg pas een week of 3 voordat wij vertrokken open gegaan.

Maar eerst stoppen we bij Monolake. Omdat de campground zo ongezellig was en Monolake niet zo ver rijden is  ontbijten we hier, met taart. Er staat en picknicktafel, de zon gaat aan en we hebben schitterend uitzicht op het zoutmeer dus wat willen we nog meer. In de verte hangt een grote onweersbui en we zien de flitsen in de grijze wolken.  

We rijden verder en onderweg zien we een pick-up voor ons rijden met een hond in de open achterbak. Dat hebben we hier al meer gezien en dat ziet er zo leuk uit. De hond staat af en toe met de voorpoten op de zijkant van de bak en steekt zijn kop in de wind. Hij lijkt echt te genieten en beweegt keurig mee met de bochten in de weg.

Dan rijden we de Tiogapass op. Het is hard werken weer voor de RV en zijn chaufeur.

Maar onderweg zien we de mooiste uitzichten. Hier en daar ligt nog sneeuw, het smeltwater zorgt ergens voor een hoge, grote waterval.

Als we eenmaal op hoogte zitten valt het op hoe vlak het boven is. Je rijdt niet door grillige rotsen maar eerder door een bosgebied met veel waterstromen, meertjes en weides. Het heet dan ook niet voor niets de Tuolumne Meadow’s. genoemd naar de rivier die hier stroomt.

We stoppen bij het visitor centre en vragen naar een suggestie voor een korte wandeling. Omdat het een reisdag is hebben we 3 stops uitgekozen waar het de moeite waard is om uit te stappen. In het visitor centre is uiteraard weer uitleg over de natuur. Ook ligt er een berenvel, om es te voelen hoe zo’n beest voelt. Oh ja, beren….. En je kan er een knuffelbeest kopen van een dier wat we niet herkennen.

We maken een mooie wandeling door de weide’s langs de rivier. Het water is kraakhelder en stroomt heel hard. We schatten in dat het ook wel heel koud zal zijn. Op een stuk grond wat van ons gescheiden is door de rivier lopen herten. Wanneer we door een stuk bos lopen zien we in eens een bruin dier over de grond lopen, met een dikke vacht, ter grootte van een bever.  Maar dat is het niet. Het verstopt zich niet gelijk dus we volgen hem een tijdje en kunnen hem daardoor goed bekijken. Pieter zegt dat het een marmot is, hij lijkt namelijk op het knuffelbeest in het visitor cente en daar stond op het kaartje “marmot”. 

We willen heel graag nog verder wandelen maar de tijd laat het helaas niet toe. We rijden verder, naar Olmsted Point. Daar genieten we van het waanzinnige uitzicht op de Yosemite Vallei. Vanaf de parkeerplaats kan je een stuk de rotsen op klimmen, dan sta je minder tussen de mensen en niet tussen de auto’s.  Rondom om je heen alleen maar gigantische grote, grijze bergrotsen of rotsbergen ;-), op bijzonder manieren afgesleten of ingekerfd. We kunnen vanaf hier ook de Half Dôme zien die zo kenmerkend is voor Yosemite National park.  Op deze plak voel ik me heel klein, alles is zo enorm groots en weids en mooi en indrukwekkend en vredig en……. ik geniet.

We rijden weer verder, op weg naar onze laatste tussenstop. De Tuolumne Grove. Daar staan een paar Sequoia bomen die we graag willen zien. Sequoia-bomen zijn de grootste bomen ter wereld. Die tv-reclame van vroeger dat alles in Amerika veeeeeel groter is dan in Holland begint irritant waar te worden ;-). Sequoia National Park ligt niet op onze route maar hier in Yosemite NP kunnen we dus een paar van die reuzenbomen zien. 

Omdat we vrij laat in de middag zijn is het er lekker rustig in de Grove en niet zo heet. We moeten een pad van maar 3,5 mile of kilometer, we weten het nog steeds niet, lopen om er te komen. Valt mee zou je zeggen maar als je dat in een boekje leest vergeet je dat de terugweg er ook bij hoort én het pad loopt op de heen weg alleen maar flink naar beneden. Dusssss terug alleen maar naar boven. Maar goed, we lopen gezellig en de bomen zijn geweldig om te zien. Onvoorstelbaar groot. De terugweg valt ook nog redelijk mee. Ik wacht af en toe op Rosanne omdat zij graag wat rustiger loopt dan de rest. Maar als we dan zo met z’n 2en lopen en er is verder niemand te zien dan moeten we weer aan beren denken, brrrrr, die enge beren ook.

Dan naar onze eindbestemming van vandaag, Yosemite Lakes RV Resort. Klinkt prachtig maar dat is het niet. De recenties waren dat ook niet maar het was de enige optie in deze periode in de buurt van Yosemite Valley. In de Valley zijn 3 natuur campgrounds die elk jaar binnen 5 minuten volgeboekt zijn. We waren er thuis op de juiste datum en het juiste tijdstip met de juiste boekingstips voor gaan zitten maar we grepen mis. Ook plan 2 om dan een lodge of hotel te boeken liep op niets uit. Alles in de Valley was tot september volgeboekt. Onderweg hebben we nog gebeld voor annuleringen maar die waren er helaas ook niet. Op zich geen probleem maar nu moeten we de volgende dag weer met de camper een uur naar het park rijden om daar te gaan wandelen. En dat moeten we heel vroeg doen want ook de parkeerplaatsen zijn snel vol.

Niet te laat naar bed dus ;-)