Mammoth-Lakes

Maandag 24 juli

We vertrekken vandaag heel vroeg omdat we een lange rit voor de boeg hebben. De langste van allemaal. Ongeveer 5 uur. We rijden van Las Vegas naar Mammoth Lakes. Het eigenlijke doel is Yosemite National Park maar dat is te lang in 1 keer en daarom hebben we als tussenstop Mammoth Lakes.

De kinderen blijven lekker in bed liggen terwijl Peter en ik  de camper rij-klaar maken.

Het eerste lange stuk rijden we door droog woestijnlandschap. Geen Sahara-achtige zandvlaktes want er groeien wel planten en soms bomen. Maar soorten die we nog nooit gezien hebben. Wanneer we voorbij het gehucht Lida zijn komen de White Mountains in zicht. Op de kaart zie ik een groot gebergte en het lijkt erop dat we er over heen moeten rijden. Vanuit de verte is het een prachtig gezicht en is het indrukwekkend. Gelukkig is de weg er door heen goed te rijden alleen zijn er wel heel veel bochten en stijgt het behoorlijk. Op het hoogste punt rijden we op ongeveer 2300 meter. Hard werken voor de RV en Peter maar allebei doen ze het goed.

Na de White Mountains komt nog het Inyo National Forest waar ook een behoorlijke bergpas door heen gaat. Alleen nu rijden we door bos wat het allemaal wat gezelliger maakt. In de weg zitten af en toe flinke ‘dips’ waar je niet te hard door heen moet rijden maar wat wel een grappig gevoel geeft. Een soort achtbaangevoel. Iets wat we tot nu toe nog niet tegen waren gekomen.

Hierna even geen bergwegen maar een vlakke weg en dat is prettig. Vlak voor Mammoth Lakes ligt het dorpje Bishop en daar zit de Nederlandse Bakkerij Schat. Ooit begonnen als een gewone bakkerij, en dat is het nog steeds, maar inmiddels komen er zo veel toeristen op af dat het vermeld staat op Tripadvisor. Binnen is het er hartstikke druk en een beetje chaotish maar ik vind het leuk om er rond te kijken en eindelijk gewoon brood te kunnen kopen. Ik koop een rond wit-, een rond bruin-, een rozijnenbrood en een chilifoccacia. Aan de andere kant van de winkel koop ik gebak voor morgen onder het toeziend oog van Alexander en Maxima  die er ingelijst aan de muur hangen. Peter is morgen jarig.

Bij de camper gaan we gelijk lekker verlaat lunchen van het heerlijke brood, mmmmmm.

In Mammoth aangekomen hangt er een heel andere sfeer dan in de woestijn-staten. We zien winkels met visspullen en mountainbikes om te huren. We staan op Mammouth Mountain RV Park en hebben daar een plek op een ongezellig stuk aan de rand van het park. Om ons heen bijna alleen maar enorme trailers en de bijbehorende grote pick-up’s. In of naast de pick-up’s staan serieuze racefietsen, crossmotoren, quad’s, mountainbikes, vishengels en grote bbq’s.

Ik hoor in mijn hoofd de reclame voor Rtl7, “meer voor mannen”. Hier geen vinexrijtjeshuis, leaseauto van de zaak en mee naar balletles. Hier kan je je als man echt nog uit leven als stoere vent. Oké, ook als vrouw ;-), ik hou er ook wel van.  Ik ben degene die bij ons het kampvuur en de bbq aansteekt. Maar wat ik hier zo tof vind is dat de ruimte en natuur er is om je te vermaken met stoere bezigheden als quad rijden of vuur stoken.

Een nóg spannender iets is dat er hier beren leven. Dat vind ik dan weer minder stoer, help. Het is ook dubbel. Aan de ene kant wil je graag beren zien in de vrije natuur maar aan de andere kant, ze zijn echt serieus gevaarlijk. We mogen hier dan ook geen vuilnis buiten laten staan of eten laten slingeren. De container waar je je vuilnis in moet storten heeft een slot met karabijnhaak. Roos en ik vinden het een beetje eng daardoor en als Peter tijdens het eten een op de grond gevallen stuk hamburger in de bosjes wil gooien reageren wij allebei fel dat hij dat niet mag doen.

Na het eten lopen Peter, Roos en ik nog even naar het dorp. We drinken gezellig wat bij een plaatselijke tentje.  Wanneer we terug lopen is het donker geworden en aangezien er weinig straat verlichting is, is het heel donker. Eerst lopen we nog langs wat winkels maar het laatste stuk naar de campground is door een bossig stuk. Ineens moeten  we weer aan de beren denken en vinden we het best eng. We doen onze telefoon-lampjes aan en gaan langs de doorgaande weg lopen.  Gelukkig komen we veilig bij de camper aan.

We zitten nog tot laat gezellig in de camper en als het 0.00 uur is zingen we voor Peter, het is 25 juli, zijn geboortedag!

Dan duiken we ons bed in maar voordat Roos en ik slapen…….bij elk geluid denken we dat er een beer aan de camper staat te schudden ;-P.