Canyonlands

26 april

Gisterenavond hebben we besloten om alsnog naar Canyonlands te gaan, ligt vlakbij Moab. Eergisteren schreef ik dat we per toeval door Canyonlands waren gereden. Dat was een foutje we reden toen door Dome Plateau. De UT 138 is met hoge plateau's en beneden langs de Colorado rivier, te mooi om waar te zijn, er liggen daar kleine campings, heel basic maar wij wilden daar graag naar toe. Helaas waren al de 5 campings al vol en gingen we terug naar Moab om daar tegen 21.00 u. aan te komen op een camping. De receptie was net gesloten maar gelukkig werden we door een vriendelijke man geholpen, door ons op een aangeplakt vel met de tekst dat je op de lege plaatsen mag gaan staan de nrs. 45 tm 55 waren daar voor bestemd.

Vanmorgen betaald en op weg naar Canyonlands, we hadden weer een leuk weggetje ontdekt maar misten dat weggetje. Na 30 km vonden we dat de afslag wel verder was, dan de kaart aangaf. Maar draaien kan zomaar niet, de weg was druk en nergens een keerpunt. Op het einde van de weg 25 km verder konden we wel keren en reden bijna de hele weg terug. Je moet wat over hebben om je doel te berijken. Het wordt misschien wel saai, maar ook dit park was weer heel anders dan alle vorige die we inmiddels hebben gezien. Canyonlands is een kleurrijk landschap met ontelbare Canyons, Tafelbergen en grillige rotsformaties. Je rijdt hier niet langs afgronden maar slingerend op een goeie weg. Bij de vieuwpoints is het wel drukker dan in de andere parken. De mooiste wandeling was wel naar de Mesa Arch, een boog die als je er doorheen kijkt ook een gebied van gebarsten aarde (de canyons) laat zien, heel indrukwekkend. Wij hebben weer alles kunnen bekijken maar bij de laatste stop werd de lucht zwart en hoorden we ook onweer in de verte. Alle campings in het park waren vol. Maakt niet uit we rijden gewoon richting Salt Lake City en zien wel waar we overnachten. Dat werd in Price.

Het grootste avontuur van vandaag moet nog komen.... We rijden zoals gezegd richting SLC en komen in bar slecht weer terecht. Een flinke regenbui met heftige windstoten waar Arie " als chauffeur" grote moeite had om de windgevoelige camper tussen de lijnen te houden. Maar je moet wel door, want je kan nergens stoppen langs die weg. Het was een spannende rit. Nu is het weer droog maar wel frisser. In het park was het vandaag zo'n 22 graden en zonnig tot de buien kwamen.

Groetjes....

Canyon Lands