Dag 16: Zion - Las Vegas

Helaas moeten we het mooie Zion alweer verlaten. Persoonlijk vond ik dit het mooiste park tot nu toe, vooral vanwege al het groen wat mooi afsteekt tegen het verschillende gekleurde gesteente. De weg van vandaag leidt ons naar een stad middenin de woestijn. Een stukje Interstate waarna we eindigen op de Highway 169. We rijden door een paar typische Amerikaanse dorpjes waar elk huis een Amerikaanse vlag heeft hangen. De huisjes houden na een tijdje op als we op de Highway 167 komen en dan is er letterlijk niks. In de eerste week reden we soms door verlaten stukken land, maar dit slaat alles. Het is één groot maanlandschap met allemaal verschillende kleuren rotsen; grijs, geel, rood.. het is allemaal ontzettend ruig. Je komt soms een halfuur niemand tegen.. Te bizar voor woorden.

Het plan was om hier de afslag te maken naar Valley of Fire, maar het is warm, we gaan nog naar de Hoover Dam en als je de afslag maakt, moet je over dezelfde weg terugrijden. We cancelen het en rijden door naar de Hoover Dam wat nog zo’n 100 kilometer verderop is. En we komen tijdens die 100 kilometer niks tegen qua leven, behalve een handjevol tegenliggers. Er wordt nog wel een stop gemaakt bij een grote parkeerplaats, random in deze woestijn, met picknicktafels met BBQ en nog een trail. Wie wil hier in hemelsnaam BBQ-en en een trail lopen? De eenzaamheid van dit landschap blijkt ook maar weer als een coyote rustig de weg oversteekt. Oja.. en als je nog een tweedehands koelkast zoekt; er ligt er één langs de Highway 167 in Nevada.

Na zo’n 1,5 uur komen we weer in de bewoonde wereld. Bij de ingang van de Hoover Dam worden we streng gecontroleerd. En dan bedoel ik dat er een man onze camper in komt om te kijken en John alle buitenluiken van de camper moet open doen. Gelukkig was alles oké en mogen we doorrijden. Na een scherpe bocht zien we de Hoover Dam en deze is onwijs groot en HEEL diep. We rijden met de camper over de dam en parkeren op een gratis(!) plek. Een stukje lopen en we drijven in het zweet. Het is toch wel warm, die 40 graden. Het Visitor Center wordt bezocht, helaas wel tegen betaling. John maakt wat foto’s vanaf het uitzichtpunt, ik blijf ver weg van de rand. Ondertussen knorren onze magen, dus we eten een grilled cheese en hotdog, met patat wat we niet hadden besteld. Vanavond maar een op een blaadje sla kauwen dan..

Richting Las Vegas bezoeken we nog even de Walmart, want onze voorraad begint op te raken. De camping zit hier tegenover. Eenmaal geïnstalleerd, zoeken we snel het zwembad op, want het is echt KNEITER HEET. Tegen 9-en regelen we onze eerste Uber. Heel gemakkelijk en het geeft een veilig gevoel. Bestuurder Michael geeft ons tips over Uber en Las Vegas en zet ons af bij Hotel Bellagio. Een reusachtig hotel met een reusachtig casino. We kijken onze ogen uit. Buiten genieten we van de fonteinshow van het hotel onder leiding van een jazz-nummer. Verschillende straatartiesten lopen hier rond en vallen mensen soms lastig. Hiermee bedoel ik dat een Minnie Mouse een kind bij de arm pakte voor een foto, terwijl ze dat niet wilde en een showgirl een arm om John zijn nek sloeg. Ook loopt er nog een namaak Spider-Man en Bumblebee rond. We lopen nog het Caesar Palace en The Venetian in en lopen langs Flamingo en Paris, waar een neppe Eifeltoren in staat. Daarna hebben we het gehad met de gekte en pakken we een Uber weer terug naar de camping. Pas rond kwart voor 1 vallen we in slaap met het gebrul van de airco op de achtergrond. We weten nu ook waarom Las Vegas ook wel The City That Never Sleeps wordt genoemd.. het is namelijk te warm om te slapen 😉

Morgen blijven we lang bij de camper en het zwembad. Pas later op de dag gaan we naar een Outlet Shopping Mall en maken we nog een korte stop bij Fremont Street. Eerlijk gezegd zijn we blij als we woensdag weer de natuur mogen opzoeken :)