Naar het vasteland

Donderdag 10 sept

We kramen op na het gebruikelijke ontbijt. Inpakken en wegwezen wordt routine. We zijn content dat het zo vlotjes verloopt, onze overbuur is er al vandoor en wij volgen een half uur later.het is nog mistig, maar de zon doet zijn best, het zal een prachtige dag worden! Eenmaal op de hoofdweg rijdt het lekker tot....... We aansluiten achter de file en het ziet er niet goed uit, want de overbuur is in zicht en die staat dus al meer dan 30min. Ook hier wegwerken, wij dachten eraan te ontsnappen, met een beetje veel geduld zijn we er voorbij. Hier staan nog werklui met stop en go bord om het verkeer te regelen.
Een weg en het uitzicht is toch totaal anders als het weer en de richting veranderd. Het blauw van het water en de lucht en het diepe groen van de bomen maken er postkaarten van. Ook nu veel bochten en behoorlijke hellingen. Er is niet te veel verkeer hier, maar met onze Bertha is het niet altijd mogelijk om te stoppen om van het uitzicht te genieten, maar als er dan een restarea is dan is het ook dik in orde. We lunchen zo aan de oevers van Sproat Lake omringt door bergen en op het water is het grootste watervliegtuig ter wereld gestationeerd. Klaar om vol water bosbranden te blussen. Verder een bedrijvig komen en gaan van auto's die hun boten lossen op het water.
Verder weer voor de volgende stop bij Cathedral Cove. Een laatste stuk van het oeros dat 1000 jaar geleden nog heel Het eiland bedekte. Kaarsrechte Sparren en Ceders proberen de zon te grijpen en er onder in de schaduw van deze reuzen welen varens en mos. Het lijkt of de willen op hun wortels staan, dit komt omdat het zaad zich nestelt in een omgevallen boomstronk en terwijl de nieuwe boom groter wordt en zich voedt via de oude, verteert deze en blijft uiteindelijk alleen de nieuwe boom over.
We lopen over een prachtig pad dat weer eens naar een meer leidt. Met het schaars binnenvallend zonlicht krijg je mooie effecten clair-obscuur.
We zijn Port Alberni al voorbij een plaats waar je zonder boot niet gelukkig zal zijn lijkt ons, wel heel gezellig al dat watergebeuren.
Nog een eindje en we bereiken de oostkust van het eiland en rijden nu naar het zuiden met zo nu en dan een blik op het water en het verre vasteland. Suzanne doet haar werk en we komen rond 5 uur bij onze camping aan Living Forest. Het is hier allemaal ok, ruime plek, lekker warm, ik kan een wasje draaien en gratis Wifi bij de receptie waar ook een grote living ter beschikking staat net naast de wasserij. Hans maakt spaghetti ondertussen en neemt zijn apperootje buiten aan de picknick tafel. Na het eten gaat hij wat internetten en blijf ik bij de camper. We kruipen er vroeg in. Morgen moeten we echt op tijd bij de Ferry zijn die om 8.30 vertrekt. Op het vasteland hebben we afspraak met Marten en Marianne Riedijk die nu bij hun zoon Michiel en zijn gezin logeren. Zo leuk dat dit mogelijk is!