Terug naar af

Donderdag 24 sept.

De laatste dag in ons huisje, we hebben als roosjes geslapen, hier in het bos is niets te horen ook al zitten we eigenlijk in de stad. We gaan op tijd aan de slag, de valiezen pakken, opruimen, schoonmaken en natuurlijk ontbijten, alles mag op en dat lukt aardig. We gooien ook heel wat weg aan papieren, lege dozen etc. en het begint er opgeruimd uit te zien, om negen uur rijden we, het is niet ver meer ongeveer 150 km en het eerste stuk over Highway 1, die van New Foundland helemaal in het Oosten dwars door Canada loopt en eindigt in Victoria. Nu ja, in Victoria zeggen ze dat hij daar in het uiterste Westen juist begint. Lang is hij wel. Na een eindje gereden te hebben gaan we op zoek naar koffie en Wifi en dat lukt vrij vlot en zo krijgen we weer voeling met België.

Het weer is bewolkt en het zal wel gaan regenen als we dichter bij Vancouver komen, als altijd is er veel verkeer op de weg. Truckers hebben geen snelheidsbeperking en zo ontstaat er ook niet een lange file vrachtwagens op de rechterfile en rijdt het verkeer veel vloeiender door. We wennen eraan dat ze je soms met een noodgang links of rechts passeren.

Als we honger krijgen schieten we weer een afslag af en vinden een rustig plaatsje op een verlaten parkeerterrein met uitzicht op een klein parkje. 
We gaan toch weer verder na een primitieve afwas in een teiltje, want we kunnen geen "Grey water" meer produceren nu alles schoon en afgekoppeld is en nu rijden we van de ene agglomeratie in de andere en telkens kunnen we naar de U.S. Border als we zouden willen, die ligt maar een 10-tal km verderop.
Inderdaad in de buurt van Vancouver gaat het regenen, maar Suzanne trek er zich niet veel van aan en stuurt ons feilloos naar ons einddoel. Het verkeer dat Vancouver uitrijdt staat bijna stil, de Brusselse ring op spitsuur is er niets bij, het inrijdend verkeer rijdt vlot en zo komen we tegen half vijf bij ons hotel voor één nacht, niet te ver van Canadream, waar we Bertha morgenvroeg moeten afleveren. 
Ik pak de rest van de valiezen en zet alles klaar voor morgenochtend. Dan gaan we eten in het restaurant naast het hotel, waar we ook begonnen zijn met ons eerste ontbijt op Canadese bodem, de cirkel is rond.
We hebben nog een leuk praatje met Belgen uit Destelbergen nota bene, die morgen terug vliegen na 3 maanden rond gereden te hebben.  Ze doen dit vaker, hij is een fanatiek visser. Onderweg zag ik trouwens vissers staan in de Fraser River om op zalm te vissen, die zalmen die we hogerop zo moeizaam zagen ploeteren om vooruit te komen.
Om te vieren dat we zonder ongelukken meer dan 2000 km door British Columbia hebben getuft en zoveel prachtige zaken hebben gezien bestellen we een wijntje bij de Italian Chicken with penne. Het smaakt best wel, de Chicken en het wijntje. Daarna door de regen weer naar het hotel. Nog wat T.V. kijken, dat kan nu weer, lezen en slapen.