Camperdag 9 Whistler

Onze camper komt vandaag zowaar eens niet van zijn plek! Na het ontbijt lopen we naar Green Lake, waar we een Glacier Tour geboekt hebben met een watervliegtuigje bij Harbour Air. We checken in en krijgen te horen dat we met zijn viertjes gaan zonder andere mensen (nou vooruit, er ging wel een piloot mee). Super leuk.

Het is heel gaaf om eerst met een vliegtuig over het water te varen, daarna vaart te maken en op te stijgen! De tour zelf is ook echt prachtig, we vliegen op zo’n 2,5km hoogte boven verschillende bergtoppen, waarvan er veel nog wit waren. Je vliegt over de gletsjers heen, en je ziet de skipistes waar in de winter op wordt gesneeuwd. Na zo’n veertig minuten landen we weer op het water en varen terug naar de steiger.

We drinken wat bij het Golf Resort en bestellen Nacho’s (de medium portie, en die krijgen we met z’n vieren niet eens op). Vanaf daar starten we aan de wandeling naar Lost Lake. Het is inmiddels een uur of twaalf en flink heet. We passeren de bikkels die de Iron Man aan het doen zijn die deze dag in Whistler is en lopen na een tijdje het bos in. Na een kleine 3km lopen, klimmen en zweten komen we aan bij het meer. We kleden ons snel om en gaan zwemmen. Nathan wil naar het plateau wat verder in het meer zwemmen en dat is nog best een stuk (ik ben ook niet de beste zwemster). We puffen even uit op het plateau en springen dan weer in het water voor de terugweg.

Lekker afgekoeld in ieder geval. Er is een paddentrek aan de gang dus overal staan waarschuwingsborden om op te passen met lopen, en zeker iet te fietsen. De padden zijn zo klein als een euro muntstuk, en het zijn er echt heel veel. Joah was druk om ze te helpen oversteken, samen met een stel betrokken Canadezen.

Na een tijdje zwemmen en spelen zijn we weer omgekleed en konden we de gratis Shuttle bus nemen naar Whistler centrum. Hier hebben we nog even gecheckt of onze boeking voor morgen bevestigd was, en heb ik met Nathan een zipline tocht geboekt voor overmorgen. Ik ben heel erg benieuwd hoe hij dat gaat vinden, hij wil het erg graag maar met zijn hoogtevrees? Hij weet in ieder geval dat er geen weg meer terug is nu.

Daarna zijn we het centrum ingelopen om wat te eten. Het was pas half vijf en de meeste restaurants gingen pas om half zes open, maar de jongens waren moe. Uiteindelijk kwamen we op een leuk terras waar we eten konden bestellen. Joah viel na een glas water op schoot in slaap. Het eten was beroerd maar het was heel fijn te kunnen zitten in de schaduw met een koud drankje.

Daarna zijn we met een taxi terug naar de camper gereden. Wat gedronken, potje volleybal, jongens douchen, beetje ijs, jullie snappen het inmiddels..