Zaterdag 28 augustus

Zaterdag 28 augustus. We ontwaken op de rode camping om een uur of half acht. Dat wil zeggen dat we omstreeks die tijd uit de kribbe komen. Het heeft vannacht zo nu en dan nog een beetje geregend. Zachtjes tikt de regen tegen….. Bij het opstaan was het droog. De douchehokjes waren wat krap bemeten, maar de straal water maakte het weer allemaal goed. Voor een enkeling onder ons was de douche moeilijk te vinden. Je moest namelijk door de winkel, gelijk links af en aan het eind rechts. Ging je door de deur links en dan weer door de deur, dan stond je in de wasserette. De deur was eenrichtingsverkeer en moest de chauffeur van vandaag weer “helemaal” omlopen. Het ontbijt kon voor een groot deel buiten worden genoten. Op enig moment werden de regendruppels wel erg groot en ook de frequentie waarmee onze lichamen werden geraakt steeg. Tijd om verder binnen te eten.

Druk, druk, druk. Wat mij betreft kunnen we wel weer zei Rob. En zo geschiedde. Rob reed vandaag de route naar Page. Een paar minuten na het vertrek van de camping zagen we een grote groep paardrijders. Het waren allemaal Indianen. Waarschijnlijk was er een feestelijke happening. Wie nu enige associatie heeft met de westernfilm heeft moet ik teleurstellen. Ze waren in westerse kleding gehuld en de strakke fiere Indiaan was ver te zoeken. Qua lichaamsomvang volgen ze de blanke Amerikaan. Jammer.  Onderweg hebben we het Navajo Monument aangedaan. Wel een stukje omrijden van 18 mijl, maar wel leuk. Deze keer geen entreegelden. Wel een bezoekerscentrum en een aantal trails die gelopen konden worden. We hebben de Sandal Trail gelopen en dat bracht ons via een didactisch pad (de planten onderweg  werden benoemd en het gebruik aangegeven, zoals voedsel en geneesmiddel) naar een viewpoint. Het viewpoint gaf het zicht op een aantal huisjes die bewoond waren geweest door de Hopi-indianen. Omdat ze onder een soort van gigantische overkapping in de rotswand waren gebouwd zijn ze redelijk goed bewaard gebleven. De huisjes zijn al 700 jaar niet meer bewoond. Het dorpje kan alleen bezocht worden door archeologen.

Op de parkeerplaats de generator gestart om een kopje koffie te zetten. Een half bolletje met kaas erbij en gezellig tussen de bomen op een picknickplaatsje genuttigd.

Weer verder richting Page. De wegen in Amerika kunnen veel bochten hebben, maar kunnen ook eindeloos recht zijn. Vandaag hebben we er daar een paar van gehad. Je moet dan wel goed het hoofd er bij houden. Met enige regelmaat zag je dan ook bandensporen ineens afwijken van de juiste route. Dit gevolgd door verfrommelde vangrails. Eentonig, eentonig, eentonig en soms ook wat minder goede weg met dwarsgroeven. Kedeng, kedeng, kedeng . Het was een desolate omgeving, alsof je naast een paar andere weggebruikers de enige was. Het landschap was overigens wel weer imponerend. Maar dat moet je dus zelf maar eens ervaren.

In Page aangekomen eerst maar eens op zoek naar een supermarkt. We dachten dat we er een hadden gevonden, maar we waren een blok te vroeg. Even een stukje lopen bracht ons voorbij een snackbar. Er stond een typisch figuur, gelijkend op leden van een, niet nader te noemen motorclub te werken in het tentje op wielen. Kale kop, zwarte kleren en een sikje. Ruig motormens, zo leek het. Hij riep zijn collega om te helpen. Toen we beter keken zagen we dat de collega een gigantisch vuurwapen op zijn heup had hangen. Dat hadden we nog niet gezien op straat. Blijkbaar is het bakken van hamburgers toch een gevaarlijker beroep dan wij denken. En misschien is het ook wel gevaarlijk om bij zo’n tentje een hapje te bestellen. We hebben de proef niet op de som genomen. Verderop was een reisbureautje dat trips naar Antilope Canyon aanbood. Antilope Canyon schijn je niet te mogen missen. Mooie uitgeslepen rotspartijen die met de juiste lichtval een geweldig schouwspel bieden. Eerst was er toch behoefte aan een bezoek aan de supermarkt en een bank. De dollars vliegen de bankrekening af.

Oh ja, een drankwinkel. Weer een paar flesje wijn gekocht. Vooral rode wijn is goed voor de bloedvaten. Voor de gezondheid drinken we daar meestal een glaasje van bij de BBQ , die we overigens ook vanavond weer zullen aansteken.

Terug naar de supermarkt. Even gevraagd waar die was. Een blok verderop dus. De bank stond er in de buurt en daarom was het gehele inkoopproces snel afgehandeld. Want voor je plezier ben je niet in de supermarkt tijdens je vakantie, toch? Nou, ook de grotere supermarkten in de USA zijn onderhoudend. Ga zelf maar eens kijken. Allerlei nuttige zaken gekocht en vooral ook gezond.

We zijn niet de enige Nederlanders die met de camper onderweg zijn in Amerika. In de supermarkt ontmoeten we voor de derde keer een familie uit het zuiden van land. Pa, ma en drie dochters. Leuke mensen en ook heel enthousiast over hun reis. Net zoals wij wilden ze in het begin alles zien. Dat geeft alleen maar stress en het resulteerde in een vernieuwde planning van de reis. Grand Canyon hadden ze al aangedaan en daar een helicoptervlucht geboekt. Wel heel duur maar een onvergetelijke gebeurtenis. Wij gaan daar eerst nog maar eens over nadenken. Wellicht. Na afscheid genomen te hebben en een goede reis gewenst zagen de dames de familie op onze huidige camping alweer en dit keer bij de douches.

Voordat we op de camping aankwamen hebben we eerst in Page toch een tour geboekt naar Antilope Canyon. Morgen om 11.15 moeten we weer in Page zijn. Van Page naar onze camping zijn we gestopt bij een stuwdam, de Glen Canyon dam die ervoor zorgt dat het Lake Powell bestaat. Dit is een stuwmeer met ongeveer 1600 mijl oever. Het heeft 17 jaar geduurd voordat het vol zat. Achter de dam is een energiecentrale gebouwd. Deze voorziet vele mensen van groen stroom. Morgen gaan Rob en ik de dam van binnen bekijken. Jullie lezen morgen onze ervaringen in Antilope Canyon en de dam. Wellicht dat we verder nog iets ondernemen, maar een beetje rust kan ook geen kwaad.

Onze camping ligt aan het Lake Powell. Heel mooie camping met mooie ruime plaatsen. Het is hier weer zeer warm. Maar in de schaduw van een boompje met een behoorlijk windje is het goed uit te houden. De wind was op enig moment zo krachtig dat de rondleidingen op en in de dam afgelast werden voor de hele dag verder.

Groetjes, Janneke, Rob, Triensje en Alex