The Eagle has Landed!

Gisteravond zijn we na de enerverende boottocht dus aangekomen in Port Hardy, de noordelijkste plaats op Vancouver Island. Gila’kasla in het Kwa’lilas hotel. Welkom in het ‘leg je hoofd neer’-hotel, in de taal van de Kwakiuti First Nations. Een heel mooi nieuw hotel, project van de Gwa’sala-‘Nakwaxda’xw nation. De ouderen van deze oorspronkelijk twee stammen hebben deze naam gekozen in de hoop dat reizigers en gasten een goede nachtrust hebben na een dag verkennen van het North Island. De First Nations leven hier al zo’n 12.000 jaar. De Canadezen noemen hen ‘Nations’, terwijl zij zelf liever het woord ‘Tribes’ gebruiken.Rond de 35 procent van de inwoners van Port Hardy stamt af van deze First Nations; hier de Kwakwaka'wakw Nation. Vooral van de Kwakiuti, maar ook van de Quatsino and Gwa’sala-‘Nakwaxda’xw. Zo, dat staat: wát een tongue twisters.

In de lobby hangt een enorm kunstwerk gemaakt uit koperplaat, waarop onder andere afgebeeld staat hoe de Canadese overheid het land van de First Nations heeft afgenomen. Ook worden daarop oude tradities weergegeven. Het meest trieste van dit verhaal is dat twee stammen het moesten doen met in totaal zes(!) houten huisjes… Hun eigen dorpen zijn door de overheid toendertijd in brand gestoken om te voorkomen dat zij zouden terugkeren naar hun eigen land. De receptiemedewerker wilde ons graag vertellen wat zijn volk heeft doorgemaakt. Je merkt hier aan de oorspronkelijke bevolking dat het allemaal onderling nog niet helemaal soepel verloopt. Ogenschijnlijk oud zeer wordt hier niet ‘oud’, maar is zeer actueel. Het blijft schrijnend om te zien dat deze mensen tot de minderbedeelden blijven behoren.

Maandag: wasdag… Hoe traditioneel ende vooral praktisch. In ons prachtige hotel is geen wasgelegenheid, dus op naar het visitor center om na te vragen waar het dan wel kan. Nou, dan moeten we naar de jachthaven. Logisch. En daar stónd een batterij megawasmachines en -drogers! Maar wel per wasbeurt 13 quarters inwerpen, haha. En jawel hoor, de mevrouw ter plaatse kon ons van die muntjes voorzien, no problem. Zoals we al ruim drie weken horen: “Hey guys, how are you doing? No problem. Have a nice day/night/stay.” En wat doe je dan als je moet wachten tot die was is uitgedraaid? Dan slenter je wat rond en zie je gewoon bovenin de dennen een aantal eagles zitten! Twee jongen en een volwassen exemplaar. Wij denken moeder met twee kids. En toch piepen en lawaai maken met z’n allen. GAAF! Hup, snel naar de auto voor opnamegear: stel je voor dat ze zo weg zijn. Nou niet dus. Die beesten zijn zó cool, calm, and collected: ze blijven gewoon rustig zitten. Niemand kan er immers bij?! En dan kijk je wat verder rond en dan zie je nog een enorm exemplaar bovenop een mast van een zeilboot zitten. Dat moet haast wel pa zijn. We noemen hem Arend. Onze dag kan nu al niet meer stuk!

Verder is er in Port Hardy niet veel te beleven. Bovendien is het ook nog Labour Weekend en is het daardoor nog rustiger op straat dan anders. Gelukkig trok de mist van vanochtend snel op, anders was het een zieltogend geheel geworden, ben ik bang. Ach, we hebben maar wat aan gekeuteld vandaag: beetje rondrijden, totempalen gefotografeerd en gefilmd in Port Rupert, op een kiezelstrandje geluncht, vanmiddag koffie/thee met taartje genuttigd, bij een zalmkwekerij (eigenlijk gesloten) wat rondgekeken, de adelaars weer opgezocht in hun favoriete parkje, en in het hotel heerlijk gegeten. Voor je het weet zit je je foto’s en blog te uploaden voor het thuisfront. Enjoy guys!

Wist je dat:

er ongelooflijk veel verschillende christelijke kerkgenootschappen zijn op Vancouver Island;

er nauwelijks graffiti voorkomt op dit eiland en er schitterende muurschilderingen zijn;

bijna elk kerkhof een grasveld zonder poespas is met zo hier en daar een liggende gedenksteen;

R.A.A.P. ‘Report All Poachers And Polluters’ betekent;

men zich hier beter aan de maximumsnelheid houdt dan op het vaste land;

er na Campbell River toch ineens weer bergen én meren opdoemen;

wij volgend jaar naar het Lake District in Engeland gaan om af te kicken;

er in het noordelijk deel van dit eiland veel bosbouw plaatsvindt;

er ook veel gedaan wordt aan nieuwe aanplant van productiehout;

het hier soms een letterlijk ‘hoge’ Veluwe lijkt?

Nee? Nou, dan weet je het nu!