Dag 10 - Door velden en bossen (Boise)

Het voordeel van een camper is dat je in no time de afbreekroutine hebt uitgevoerd. Niks pootjes indraaien zoals bij een caravan, niks slikranden poetsen en tent inklappen zoals bij een vouwwagen. Nee, gewoon het luifeltje omhoog (motorisch), de 2 slide-outs inschuiven (motorisch) en zorgen dat de vier dakluikjes dicht zijn (met de hand, dat is dan wel jammer). Oh en natuurlijk niet vergeten de stroomkabel, de waterslang en de 'zwart water' buis af te koppelen. Liefkozend noemden we die laatste flexibele buis in 2016 de 'poepslang' en die term is blijven hangen. Al met al duurt bovenstaande nog geen vijf minuutjes, zodat we stipt op het afgesproken tijdstip van 8.30 uur wegrijden van de zeer charmante Fishhouse Inn camping in Dayville.

Een van de mooiste aspecten van het maken van een road trip door Amerika is het feit dat het landschap binnen enkele kilometers - nee zelfs honderden meters - enorm kan veranderen. De eerste tientallen mijlen rijden we door het heuvelachtige landschap tussen Dayville en Prairie City, maar dan ineens rijden we Malheur National Forest binnen en bevinden we ons in een prachtig woud. Er is een of andere fietstocht aan de gang, want we passeren tientallen fietsers die zwoegend de traag stijgende hellingen opkruipen. What goes up, must come down en zo zien we aan de andere kant van de pas de tweewielers met een vaartje van tegen de 70 kilometer per uur naar beneden suizen. Onderaan de berg gaan ze linksaf, de Oregon Scenic Bikeway volgend.

Wij verlaten het bos en ineens zijn alle (maar dan ook echt álle) bomen als sneeuw voor de zon verdwenen en vervolgen we onze weg door een kaal heuvellandschap dat nog het meeste weg heeft van een prairie. Er groeit bijzonder weinig, pas verderop richting Vale duiken links en rechts wat landbouwbedrijven op en maken de dorre steppevelden plaats voor uitgestrekte en goed beregende graslanden. Via Onion Country, zoals dit gebied genoemd wordt vanwege de enorme berg uien die er jaarlijks wordt geproduceerd, rijden we uiteindelijk de Interstate 84 op die ons naar Boise brengt. Daarmee eindigt ook de prachtige route die we al twee dagen reden (de Oregon Scenic Byway, voor de geïnteresseerden). Eenmaal op de I84 moet onze klok weer een uurtje vooruit, omdat we een tijdgrens passeren. Mountain Time dus. Boise nadert rap en we staan in no time voor een Walmart Supercenter. Bij het uitstappen krijgen we een dikke tik van de hete deken die over Boise hangt. Het is een stuk warmer dan in Dayville: 38 graden zegt de meter. We lunchen bij de Mac en daarna hobbelen we de grootste Walmart binnen die we tot nu toe hebben bezocht. Dat lijkt misschien awesome! maar blijkt in de praktijk onhandig wanneer er niet echt eenduidige afspraken zijn omtrent wie wat gaat inladen :-) Dat resulteert in druk Whatsapp-verkeer en daaropvolgend nog een paar keer een tocht terug naar eenzelfde gangpad als waar we al drie keer eerder waren. Uiteindelijk zitten we na een dik uur weer met volle koelkasten en uitpuilende opbergkastjes in onze RV's.

Het laatste stukje naar Hi-Valley RV Park, even boven Boise, is zo afgelegd en in de dampende hitte zetten we onze El Monte's op de camping neer. Die stelt niet zoveel voor: een karakteristieke asfaltplaat met als je goed kijkt wat hele dunne grasstrookjes tussen de campers die in slagorde naast elkaar staan opgesteld. Het valt ons meteen op dat voor de honden een mooiere speelplek is geschapen dan voor kinderen. Goed rondkijkend is de tweede conclusie dan ook dat we zo ongeveer de enige buitenlanders zijn én de enige 2 families zonder hond. Een hondenverhuurservice op de camping had niet misstaan, dan hadden we voor de korte duur van ons verblijf even met een roedeltje Labradors kunnen rondwandelen. Tip voor de ideeënbus. De kinderen duiken het zwembad in en de volwassenen doen voor het eerst deze vakantie een wasje in de laundry room. Het eten bestaat uit een eenvoudige maar lekkere broodmaaltijd en na de koffie- & routeplansessie trekt iedereen zich terug in de camper. De airco blijft gedurende de nacht snorren, want de temperatuur lijkt maar weinig te gaan zakken. Morgen weer een lange dag, naar Craters of the Moon.