Idyllisch

 Maandag - 19 augustus 2019  

Vanmorgen hebben we een wekker gezet, want we hadden nog heel wat plannen op onze (alweer) laatste dag in Kelowna. We zijn vanaf het appartement door een bos naar de universiteit gelopen. Het was een prachtige stralende dag vandaag. De campus was erg mooi aangelegd met veel bloemperken en ook hier waren de huizen voorzien van luxe faciliteiten. We zijn langs alle gebouwen gelopen en alle faculteiten binnengegaan waar Kate heeft gestudeerd. We kwamen heel veel oude docenten/professoren van Kate tegen. Door de kleinschaligheid kenden ze elkaar goed en stond iedereen open voor een praatje. Onze laatste stop was het sportcentrum waar Kate een aantal jaar op hoog niveau volleybal heeft gespeeld. We kwamen heel wat teamgenoten, coaches, trainers en andere bekenden tegen en waar heel wat mee moest worden bijgekletst. Ook was er een trainingsweek gaande waar Kate de laatste jaren ook teams coachte. Het was leuk om alle teams te zien spelen op stuk een hoger niveau dan mijn vakantie beachvolleybal skills.   

Na onze ochtend op de universiteit en campus te hebben gespendeerd, gingen we terug naar het appartement om wat te lunchen en daarna naar wijngaarden te gaan om wijnen te proeven. Een vriend van Kate (Grant) kwam met ons mee. We zijn naar drie wijngaarden gegaan die totaal verschillend, maar allemaal heel sfeervol en idyllisch waren. Ze varieerden van kleine, knusse wijngaarden met uitzicht op de bergen tot grote, heuvelachtige wijngaarden met uitzicht over het meer. Per wijngaard mochten we acht verschillende wijnen proeven die allemaal enorm van elkaar verschilden. De etiketten op de wijnflessen van de eerste wijngaard waren prachtig en al mooi om te bekijken. Deze wijngaard als ook een prachtige tuin met bloemen en picknick tafels onder de bomen. We besloten om een glas wijn met een heerlijke lavendel-soes te bestellen en van het uitzicht te genieten op één van de picknicktafels. Toen door naar de tweede wijngaard. De rit ernaartoe was al prachtig. Smallere weggetjes over de groene heuvels. De tweede wijngaard gaf me een Italiaans gevoel. Het gebouw voor de wijnproeverij, alle gekleurde bloemen en enerzijds de groene wijngaard en anderzijds de dorre natuur eromheen. De mevrouw die ons over de wijnen vertelde heette Merilyn Merlot, dus natuurlijk was onze dag meteen fantastisch. We hebben nog even wat leuke fotootjes gemaakt en zijn toen door gegaan naar de derde wijnproeverij die ook een Italiaanse uitstraling had. Dit was een klein boerderijtje. Aangezien we bijna de hele middag binnen waren, hebben we een verkoelende wijn-slush besteld en hebben we even van het mooie weer genoten. We hebben weer hele interessante gesprekken gehad. Ook kwam ik er hier achter dat de zalm die ik eerder deze vakantie had gekregen op onze boottocht van Victoria Island naar het vaste land een hele zeldzame zalm was! Na onze eindeloze gesprekken zijn we weer terug gegaan naar ons appartement om ons snel om te kleden en hopelijk nog een half uurtje van het strand te kunnen genieten. De zon gaat namelijk al vroeg onder achter de bergen. 

Omgekleed zaten we net in de auto waar Kate bedacht dat ze haar telefoon op de zesde verdieping had laten liggen. Ze sprintte uit de auto en na een paar seconde hoorde ik “ELSE!!!” Dus ik keer om me heen, maar ik zag niks. Even later stapt Kate in de auto en vertelt ze dat ze plat ik haar rug was gevallen, omdat ze tijdens het rennen uitgleed toen ze bedacht dat haar telefoon in haar kontzak zat. Dat was de tweede keer deze vakantie. Op het strand aangekomen kwamen we erachter dat ze haar bikini broekje verkeer om aan had... Oftewel rennen in het water en omdraaien maar. In een uur tijd hebben we onze buikspieren dus goed getraind. 

Na het strand gingen we wat charcuterie hapjes halen, want we zouden met Chelsea en Grant (kenden elkaar nog niet) gaan picknicken op het strand. Iedereen bracht iets mee. We verzamelden bij Chelsea die een picknicks organiseert voor anderen. Ze had dus een hele picknick uitrusting en die moesten we helpen tillen. 

De picknick was meer dan idyllisch. We hadden kleden, lantaarns, bloemen, muziek, oude Engelse koffers om de hapjes te vervoeren, boeken om onze glazen op te zetten, aperol spritz en bubbels. Dat op het strand, onder een boom, met uitzicht over het meer en de bergen met allemaal lichtjes. Oh en niet te vergeten, Chelsea, Kate en ik droegen allemaal een hoed van Chelsea wat het plaatje helemaal compleet maakte. We hebben heerlijk gegeten en gedronken en fijn naar de heldere sterren gekeken. 

 Rond tien uur ‘s avonds zijn we terug gegaan naar Chelsea baar huis, omdat je dan niet meer op het strand mag komen. Onderweg hebben we gekke foto’s gemaakt ik het licht van de lantaarnpalen en de koplampen van auto’s. Nadat we bij Chelsea haar huis waren aangekomen, is Grant naar huis gegaan. Kate en ik hebben nog wat bij Chelsea gedronken. We hebben de hele avond muziek geluisterd en gekletst, maar vooral gezongen en gedanst. Met z’n drieën gek doen en helemaal opgaan in de muziek. De overburen vonden onze performances volgens mij ook bewonderenswaardig. 

Na een aantal uren was het tijd om naar huis te gaan, zodat we onze koffers konden pakken en morgen vroeg konden vertrekken naar Calgary. In de auto hebben Kate en ik het over mijn vertrek gehad. We werden er nu al emotioneel van. Oh, oh dat wordt nog wat woensdag.