Home sweet home

Woensdag en donderdag - 21 en 22 augustus 2019 

Vanmorgen was de laatste ochtend dat ik wakker mocht worden naast Kate en wat ben ik daar blij mee! Man oh man, ze heeft me de halve nacht wakker gehouden met haar gesnurk. Op het gesnurk na ga ik de gezellige ochtenden (en avonden) in bed toch wel missen. We gingen nog een laatste keer met de DeJongs ontbijten en daarna was het ook voor mij tijd om afscheid te nemen. Mijn favoriete gedeelte van de vakantie... Aan de ene kant wil ik nog niet naar huis, omdat ik het enorm naar mijn zin heb gehad, de hele lieve familie niet wil loslaten en Canada gewoon een onwijs mooi land is (zowel de natuur als de vriendelijkheid). Aan de andere kant is het tijd om naar huis te gaan en weer even een momentje alleen en met mezelf te hebben en lekker bij te slapen. Aan al het leuks komt een einde en dit zorgt er ook weer voor dat ik een volgend tripje heb om naar uit te kijken. 

Na afscheid te hebben genomen van Nathan, Karsten en Mark brachten Heidi en Katelyn mij naar het vliegveld. Afscheid nemen is niet mijn ding, maar laat mij beseffen (net als het schrijven van de blog tijdens de hele vakantie) dat ik zo veel moois heb meegemaakt en trots mag zijn op al deze mooie en lieve mensen om me heen. Moe, maar voldaan begon ik dus aan mijn reis terug naar mijn eigen bed.

Vanaf Calgary vloog ik in vier uur eerst naar Toronto waar ik vier uur moest wachten. Ik heb me vermaakt met een telefoontje, het schijven van de blog en het luisteren van muziek. Maar ik heb me vooral vermaakt met een prachtige zonsondergang. Vanaf Toronto vloog ik in acht uur naar Amsterdam waar ik een gunstige stoel had uitgekozen voor lekker veel beenruimte. Helaas was de vlucht toch iets minder comfortabel dan verwacht, want mijn stoel kon niet naar achteren en het was enorm koud in het vliegtuig. Met truien en dekens en goed gezelschap heb ik de vlucht overleefd. Op Schiphol stond papa met als verrassing oma mij op te wachten met een warm welkom. Yes, het is fijn om weer thuis te zijn. 

Na een onwijs gave vakantie ga ik lekker bijslapen en even bijkomen van al het moois wat me de afgelopen tijd is overkomen. Bij deze sluit de de blog dan af met een heel goed gevoel. Ik kan niet wachten om het zelf terug te lezen en in de toekomst te gebruiken om herinneringen op te halen.  

THE END!