Dag 8 - Yosemite

Om half 7 ging de wekker … echt vroeg dus. Allemaal klaar maken, rugzakken vullen met eten en 25 flesjes water en toen op naar de bushalte. Om 20 over 7 ging de bus naar Yosemite Valley Lodge, waar we de kaarten voor onze hike van vandaag nog moesten ophalen.

Om half 9 vertrok de bus die ons in 5 kwartier naar Glacier Point zou brengen, het beginpunt van de hike. Onderweg vertelde de chauffeur van alles over Yosemite en wat we allemaal zagen … erg leuk. Hij vertelde helaas ook iets te veel, want Tom kreeg mee dat er beren en slangen konden zijn bij de trail en dat vond hij dus absoluut niet leuk. Om 10 uur waren we boven op Glacier Point en konden we – na een broodje en insmeren met zonnebrand – beginnen aan onze hike van ruim 13.5 km. Het eerste gedeelte ging bergaf naar Illiouette Creek, dit was erg mooi. Je had steeds zicht op de Half Dome en de watervallen aan de overkant van de vallei. Daar aangekomen even uitgerust en wat gegeten. Drinken doen we de hele tijd onderweg, want het is wel warm (gelukkig niet té).

En toen begon het aller zwaarste gedeelte, bergop en niet een klein stukje maar een paar kilometer. Dit deden we op ons eigen tempo en met geregeld even een drinkpauze. Mijn hoofd was ineens helemaal van kleur verandert zei Jeroen en zou in het bovenste gedeelte van onze vlag gewoon wegvallen. Toch, als je dan steeds die fantastische uitzichten ziet is het niet erg dat het zwaar is. Op een gegeven moment moesten we kiezen waar we langs gingen, de John Muir Trail of naar Nevada Fall. Wij hebben ervoor gekozen om eerst de 0.2 mijl naar de Fall te lopen en daarna weer terug naar de trail te gaan. Gelukkig hebben we dat gedaan, want de Nevada Fall was echt prachtig. Even weer uitgerust en met de voeten in het water om af te koelen (en natuurlijk wat fotomomentjes) en toen weer verder.

De John Muir trail is niet echt heel makkelijk te lopen, want je bent van de ene steen naar de andere aan het balanceren. Tom is er twee keer onderuit gegaan,maar het is zo’n bikkel … even huilen en dan gewoon weer doorgaan, toppertje! Aan het einde van het eerste stuk kon je kiezen … verder via deze of de andere kant langs ,langs de Mist Trail. Deze laatste hebben we gekozen en weer was dat een erg goede keuze. De Mist Trail brengt je eerst naar de bovenkant van de Vernall Fall en daarna ga je langs een erg nat en steil pad, langs de waterval naar beneden …. echt schitterend. Je wordt wel helemaal nat, want je loopt in de watermist van de waterval. Boven werd steeds gewaarschuwd en gezegd dat er een droger pad naar beneden was (John Muir Trail), maar wij waren blij dat we dit toch gedaan hadden. Ook al was het nat, het liep wel heel wat makkelijker dan de John Muir Trail, want dit was meer een soort van natuurlijke trap. Het laatste stuk van de trail was weer een gewoon pad, maar vrij schuin naar beneden en we begonnen onze kuiten nu echt wel te voelen.

Aan het einde, vlak bij de shuttle halte, zei ik tegen Anouk: het was fantastisch, alleen jammer dat we geen beren hebben gezien. En wat liep daar ineens op ongeveer 30 meter bij ons vandaan … een echte zwarte beer. Die moest natuurlijk wel even op de foto worden gezet. Toen was de dag helemaal goed.

Het was een zware dag, maar ik ben superblij dat we dit hebben gedaan … wat een fantastische belevenis. We waren tegen 6 uur weer op de campground. ’s Avonds zelf gekookt en verder niet teveel meer gedaan, beetje zitten en genieten van het uitzicht. Toen Jeroen en Niels buiten aan het afwassen waren, huppelden er ineens twee herten op twee meter langs hun. Zal wel niet zo laat worden vanavond, want we zijn allemaal moe van de lange dag.