Dag 14 - Bryce

Zijn alweer twee weken in Amerika, maar hebben gelukkig ook nog even te gaan. Vandaag hadden we niet zo’n lange reis, van Zion naar Bryce, dus konden we het vanmorgen rustig aan doen. Rond 10 uur/half 11 vertrokken. De reis naar Bryce was weer fantastisch. Eerst een stuk door het Zion National Park, waarbij we ook door een hele smalle tunnel van 1.1 mijl moesten. Hiervoor moet je wel een kaartje kopen, omdat je door rangers door de tunnel wordt geleid. Je moest ervoor zorgen, dat je precies in het midden van de tunnel reed, anders paste het niet en zou je de tunnelwand raken met je RV. Denk niet dat Road Bear daar erg om zou kunnen lachen. De omgeving waar we door rijden is zo mooi, dat je overal wel een foto van wilt maken. Maak er dus ook veel te veel, waardoor een heleboel voor anderen waarschijnlijk allemaal hetzelfde lijken (maar voor ons niet, en daar gaat het uiteindelijk om). Op een mooi uitzichtpunt hebben we even een familiekiekje gemaakt met de zelfontspanner. Eén serieuze en één gekke. Niels deed zijn best om serieus te kijken en niet zo gek te doen als de rest, maar dat is niet helemaal gelukt.

Toen we Zion uitreden veranderde het landschap ook meteen. Ineens reden we door glooiende groene heuvels. We zitten waarschijnlijk nog wel vrij hoog, want ik heb nog geen enkele loofboom gezien hier. Veel dorpen kwamen we niet tegen en de dorpen die we tegenkwamen waren erg klein. Jeroen had van tevoren gekeken of we nog een Walmart zouden tegenkomen. Hij had er een gegoogeld in Glendale. Helaas was dit een andere Glendale dan die waar wij doorheen reden. Geen boodschappen kunnen doen dus. Tegen 2 uur waren we bij Ruby’s Inn Campground. We hebben plek 74, niet zo heel groot, maar wel een mooi plekje.

Kinderen gingen direct naar het zwembad, maar bleven er niet te lang, want het water was ijskoud zeiden ze. Dan maar gebruik maken van de aanwezige wifi. Jeroen en ik zijn toen even naar ‘het dorpje’ gelopen (stelt niet zoveel voor), om te kijken hoe het winkeltje daar is en om te kijken waar we eventueel kunnen gaan eten. Rest van de middag lekker gerelaxt. Om half 6 naar ‘het dorpje’  gegaan, om daar bij de Ruby’s Inn wat te gaan eten. Alles wat hier is, is zo ongeveer van – de familie van - Ruby, want overal wordt gewoon Ruby voor geplaatst (Ruby’s Inn; Ruby’s market; Ruby’s Gift Shop; etc.). Tom had geluk … het was weer een buffet, en wel een echt Cowboys Buffet. Wat mij wel opvalt is dat je in de restaurants steeds wordt doodgegooid met friet, en dat je bij de buffetten geen frietje kan vinden. Maar wel heerlijke cornbread, jammie. Verder is alles ook hier large en heb je gratis refill bij de frisdranken. Zelfs Jeroen zijn koffie kreeg hij in een enorme mok. Terug nog even door het winkeltje gelopen en toen heeft Tom een mooie ketting gekocht (van deel van opa en oma's geld).

’s Avonds koelde het wel af en zelfs zoveel dat we - voor het eerst sinds de mistige Golden Gate brug – weer een vestje hebben aangedaan. Tom was vandaag helemaal in de leesmodus en heeft in een ruk zijn Dolfje boek uitgelezen. Pas toen die uit was, kwam hij bij ons bij het kampvuur zitten.