Dag 17

Vrijdag 21 september

Toen we gisteravond terug liepen van het restaurant was het een heel heldere lucht met een bijna volle maan. Dit zijn dus voortekenen van een koude nacht op deze hoogte. En ja hoor, dat kwam helemaal uit. Weer het genot van 4 dekentjes en sokken en een T-shirt. Was helemaal goed!
Dus na de wekker eerst de kachel aan en terug duiken.

Na een kwartier was de ergste kou uit de lucht en ben ik maar koffie gaan zetten en het ontbijt klaar gaan maken. Marianne vond het nog te koud en bleef even liggen.
Om negen uur reden we weg, de zon kwam alweer op en de temperatuur steeg. Het eerste deel van de route hadden we gisteren al gereden en uitvoerig gezien. Toch viel ons op dat de lichtval van de ochtendzon beduidend anders was dan de middagzon. Dus weer gestopt bij de outlook naar Mount Moran en Mount Teton. De foto’s zagen er zeker beter uit! Thuis op het grote scherm nog even beter bekijken! Alle bergen steken heel helder af tegen de blauwe lucht. Heel scherp. Het was dus weer mooi weer!!

We gaan vandaag naar Arco, vlakbij Craters of the Moon, Een vulkanisch landschap. Gestolde lava.
Maar onderweg er naar toe waren er in Grand Teton NP nog wel wat dingen te bekijken.
Deze keer namen we de goede afslag naar Jenny Lake. De goede richtingen staan hier zo slecht aangegeven dat je vaak verkeerd rijdt. Plaatsnamen worden niet genoemd bij afslagen maar wegnamen. Na een mijl zie je dan de verwijzing naar een plaats. Soms de verkeerde!
Of de afslag staat aangegeven op het moment dat de zijweg er al is. Dan rijd je 45 mijl per uur en in druk verkeer. Vandaag een paar keer mee gemaakt. Dus weer een volgende afslag of parkeerplaats (pas na vele mijlen rijden) opgaan en proberen te keren. Trump, doe er wat aan!

Afijn, op weg naar Jenny Lake, waar mooie uitzichten zijn, ook op Mount Teton. Op de parkeerplaats bij zo’n uitzichtpunt werd Marianne aangesproken door een Chinese man. Die vroeg of wij in de camper een magnetron hadden. Hij was met vrouw, kind en broer aan het toeren in de omgeving. Zij sliepen in motels. Zij wilden graag de zonsopkomsten bekijken en gingen vroeg op pad. Het ontbijt werd dan later in het motel genuttigd. Vandaag waren ze echter doorgereden. Als ontbijt had hij een bak half ingevroren rijst met groenten etc. bij zich.
Dat wilde hij graag in de magnetron opwarmen. Helaas, we hebben wel een magnetron aan boord maar deze werkt alleen op netspanning. Als we dus zijn aangekoppeld op de camping.
Maar we hebben ook gas aan boord en we hebben ze hun ontbijtje laten opwarmen op ons fornuis. Tijdens dit opwarmen hele leuke gesprekken gevoerd. Beiden spraken goed Engels, en we begrepen elkaar! Marianne sprak met zijn vrouw en dochtertje van 5 jaar die buiten stond en ik met de man en zijn broer in de camper. Ze wilden van alles weten over de camper. IK heb ze alles laten zien. Zelfs dat ze met 8 personen kunnen slapen en dat je met een gewoon Nederlands B rijbewijs zo’n bakbeest mag rijden!
Ze bleken uit Sjanghai te komen. Zijn we zo’n tien jaar geleden ook geweest.
Fijn dat we ze hebben kunnen helpen met hun ontbijtje.

Daarna zijn we zelf plaatjes gaan maken van Jenny Lake.
Toen door naar de Chapel of the Transfiguration. Een heel klein houten kerkje, waarbij je als je in de kerk stond een prachtig uitzicht had op de omringende hoge bergen. Leuk om te zien!

Daarna enkele mijlen verder naar Mormon Row aan highway 26 Dit is dus één van de plaatsen die ik bedoel met slecht aangeven op de highway. Op het moment van de afslag staat er een bord. Dus verderop maar weer gekeerd en nu op tijd afgeremd. Mormon Row zijn de hele oude boerenschuren die nog in originele staat zijn bewaard. Gaaf om te zien. Zeker tegen de achtergrond van de Tetons.

Omdat het boodschappen doen gisteren een beetje was mislukt door een supermarkt die geen voorraden meer had, vandaag in Jackson nog even in een echte supermarkt, Albertsons, de voorraden nog even aangevuld, evenals de rode wijn.
Daarna door naar Idaho Falls waar we de watervallen wilden bekijken. We wisten niet wat we konden verwachten, dus die stad maar ingereden. In het begin veel vieze industrie en later na een afslag richting centrum iets beter. We moesten wel naar rechts want een viaduct in de weg voor ons was te laag. Konden we niet onderdoor! Onze hoogte is 13 voet en 5 inch en dat viaduct 12 voet en 8 inch. Dus maar rechtsaf gegaan en dat was prima gegokt. Want bij het centrum waren de Falls. Midden in de stad. Uiteraard weer gefilmd en gekiekt.
Daarna door naar Arco, zo’n 70 mijl voor de boeg.

Tot heden was het landschap afwisselend met bergen, boerenland en weilanden. Wat nu kwam was alleen maar prairie. En een lange rechte weg. Vervelend, maar als je wat wilt zien moet je er wat voor over hebben.
Onderweg hebben we telefonisch een camping gereserveerd, dus geen zorgen daarover. Om kwart voor zes arriveerden we daar. Een kleine prima onderhouden camping met alle faciliteiten.

Voor het eten nog twee wasjes gedraaid en daarna lekker gedoucht. Was allemaal perfect in zo’n dorpje als Arco.

Vandaag gereden: 226 mijl