05 08 09 Salt Lake rustdag

Gisteravond hebben we voor het eerst ge-bqqt buiten. Wim kon het vuur goed aansteken en ik mocht  lekker blijven wapperen met het grote Mc rally autorouteboek tot het houtskool grijs was. Het enige voordeel is dat mijn kipfiletjes misschien weer wat minder zichtbaar worden door zo’n training. Maar goed, de biefstuk was heerlijk, samen met de kant-en-klare salades en rösti. Eindelijk was ook de fles rosé open. Wim heeft de hele camping afgelopen voor een kurkentrekker, bleek dat Geertje er toch eentje bij zich had in haar handige toolboxje. Het was heerlijk warm in de buitenlucht. Met alle ramen en luiken open hebben we toch nog heerlijk geslapen.

Vanmorgen tot wel  08.15 uur uitgeslapen. Goh, zolang slapen we zelfs thuis nog niet uit. Zeer rustig aan gedaan. Op ons gemakkie gegeten en gedoucht. Nu aan het puzzelen en internetten. Maar het begint toch wel weer te kriebelen en gaan we toch zo op pad naar het zoute meer.

Na eerst verdwaald te zijn, toch maar weer de tomtom aangezet die ons regelrecht bracht naar het national state park Antelope. Een imposant gebied wat midden in Salt Lake ligt. De uitzichten waren weer geweldig. Het  water was zo glad dat je de bergen en de wolken er in spiegelbeeld kan zien. Na de lunch hebben wij ons natuurlijk in ons zwempak (voor sommige onder ons wat oneerbiedig benoemd, in haar marlies dekkers-setje)  gehesen en via een hele lange wandeling over het strand en de vliegen belandt bij het zoute meer. Het was heel grappig, maar je moest eerst door ontelbare inimini vliegjes, die door een hoop watergespetter vanzelf uiteen gaan. Je voelt je net Mozes die het water kon splitsen. Eindelijk lagen we dan in het zout. Heerlijk bleven we drijven. Was wel heel grappig, of ons buikje of onze billen gingen omhoog, we bleven in ieder geval goed drijven. Na deze heerlijke verfrissing, toch maar even een douchje gepakt om dat enorme zout van ons af te spoelen. Verder nog het eiland van de andere kant bekeken en nog een pronghorn gefotografeerd.

Op de terugweg inkopen gedaan bij Wal Mart. En natuurlijk weer een heeeeeeeeeeeeeeeerliijke doos donuts meegenomen. Natuurlijk halen ze het niet vergeleken bij Krispy Donuts, maar ze komen op een goede2e plaats.  Wim en ik kunnen er gelukkig veel op.

Terug op ons campingplekje begonnen we aan de bbq. Wim had heerlijk vlees gemaakt en zoals gebruikelijk Geertje de aardappeltjes en ik de sla. Zaten we toch lekker te knabbelen, begint het in eens (echt binnen 1 minuut) verschrikkelijk te waaien. Er kwam echt een zandhoos op ons eten. Gelukkig waren wij al zo goed als klaar, maar we moesten alles binnen 2 seconden naar binnen werpen. Het vuur gedoofd met water en dan maar weer in de camper zitten totdat de wind  weer is gaan liggen. Het was ook heel drukkend vandaag. Het was zo tegen de 90 Fahrenheit (33 graden). Maar nu de  wind opsteekt, wordt het gelukkig wat aangenamer.