30 sept 2013. San Francisco here we come.

We laten vandaag de nationale parken voorgoed achter ons en gaan op weg naar San Francisco.

We tuffen zo’n 200 km de route 120 door de bergen verder westwaarts. Doen in Oackland boodschappen en tanken. Ook tanken we zelf een veel te grote beker koffie en rijden verder door in eerste instantie goudgele weilanden met koeien en paarden. Het is een prettige afwisseling na de vele rotspartijen in allerlei vormen die we de afgelopen weken hebben gezien.

Later gaan de weilanden over in grote boomgaarden soms afgewisseld door wijngaarden.

De laatste 80 km wordt het een beetje regenachtig. De eerste aanblik van San Francisco is dan ook bewolkt. We komen over de Richmond San Rafael Bridge (tol) ten noorden van de San Francisco Bay waar we gelukkig nog net het laatste vrije plaatsje kunnen krijgen. Of er morgen ook nog plaatst is, dat moeten nog even afwachten. We willen hier namelijk 3 nachten blijven staan. De camping bestaat uit een paar betonstroken met daarop haaks smalle grindstroken met ieder een paaltje met elektra en water en een putje voor de afvoerslang. Full hook-up heet dat. En dat voor 74 dollar per nacht. Oh ja, er is ook nog kabeltelevisie. We kiezen dit Marin RV park op advies van Tiogatours. En dat is een prima advies (afgezien van de prijs natuurlijk), want in 10 minuten kun je naar de pont lopen, die je in een half uur naar Fischermans Wharf brengt. En dat is een super uitgangspunt om de stad te bezoeken. Na alle charmes in de strijd te hebben gevoerd heeft André een deal met de dame van de registratie en morgen horen we definitief waar er voor de komende twee nachten een plaatsje is.

We hebben nog niet verteld, dat het een weekje geleden uiteindelijk toch is gelukt om tickets te reserveren voor een bezoek aan de, zeer tot de verbeelding sprekende, gevangenis op Alcatraz. Helaas waren er geen kaarten meer beschikbaar voor de avondtour, maar we zijn erg blij dat we er toch nog naar toe kunnen.

We gaan deze middag ons eerst maar eens oriënteren op de vertrektijden van de pont en hoe we precies bij het vertrekpunt van de boot naar Alcatraz kunnen komen. We komen bij de pont die op punt van vertrek staat en we “spuiten” naar de overkant. We komen aan bij pier 1 en de het vertrekpunt naar Alcatraz is een half uurtje lopen naar pier 33. We kunnen onze gereserveerde tickets voor morgen vast meenemen; een geruststellende gedachte.

We nemen een omweg via China Town. Ook in deze stad woonden en wonen heel veel chinezen. In de 19e eeuw hebben zich hier veel chinezen gevestigd op het steilste gedeelte van de stad, waar niemand anders wilde wonen.

Je waant je in China als je door de verschillende straten loopt. Je ziet bonte winkels, met heel veel snuisterijen, maar ook veel kunstnijverheid. We lezen in de reisgids, dat achter de stralende winkelgevels er veel armzalige huisjes zijn met armoedige toestanden.

We vinden het erg curieus. Na Chinatown lopen we tussen de wolkenkrabbers van het financiële centrum van het levendige San  Francisco door en gaan weer richting de pont naar Larkspur.

We zijn benieuwd wat de dag ons morgen zal brengen…

Wordt vervolgd..