Dag 15 Van Pinantan Lake naar Kamloops en weer terug.

Dag 15 Van Pinantan Lake naar Kamloops en weer terug.

Na een frisse avond (zelfs even de kachel aangezet) en nacht vanmorgen rustig ontbeten en de lange broek uit de kast gehaald want we gingen naar Kamloops op deze regenachtige en frisse dag. Even de Nederlandse buren uitgezwaaid die Canada wel leuk vinden maar dat Engels niet eenvoudig hihi. Wij gingen rond 9:30 uur weer de slingerweg naar beneden, via het industrie terrein en ineens opletten. Kamloops is een redelijk grote stad voor Canadese begrippen dus er is ineens verkeer om mij heen dus af en toe in de spiegels kijken. Ik had mw. TomTom geïnstrueerd om ons naar het centrum te brengen dus rechtdoor en rechtsaf en ineens is er een brug, zo een gammele waar twee Fiatjes 500 elkaar net kunnen passeren en daar kwam ik aan met de SRV wagen en allerlei tegenliggers die wilden dat ze later van huis waren gegaan. Het ging bijnaaaaaa goed tot er echt een grote truck aankwam en ik nog 9 millimeter naar rechts uitweek en POK de buitenspiegel raakte iets (viel mee achteraf) dus ik bedacht dat ik op de terug weg heel anders ga rijden, zit ik te zweten achter het stuur!! Ik volgde de instructies van mevrouw de TomTom en kom onder een viaduct door en staat daar in het fluoriserend geel een verkeersregelaar met een stopbord. Ik mocht een beetje naar voren komen en hij vroeg: LOST????? Ik in mijn beste Engels NO sir, I am going tot the centre….. Hij vertelde dat ik there not good kon parkeren dus ik mocht op het kruispunt een U-turn maken en het leuke is dat alle automobilisten vriendelijk naar mij lachten en rustig wachten op die tourist die de U-turn niet in één keer haalde maar na drie keer steken naar de parkeerplaats kon rijden. Daar natuurlijk een ruime plek gekozen en we stonden in het Riverside Park wat heel verrassend langs de rivier liep/lag/zat/was of zo.

Omdat er regen aan kon komen en het net niet vroor toch maar lange sokken aan en de jassen met capuchon, beter mee verlegen dan … Wij weer onder het tunneltje door naar mijn vriend de verkeersregelaar, en gevraagd waar we heen moesten voor het centrum, al dan niet bruisend, en rechtsaf Victoria street. Een mooie straat maar alleen maar eettenten die gesloten waren en nergens koffie. En daar waren wij eigenlijk wel aan toe en niet naar de McCafé, en ineens zagen we Hello Toast, maar naar binnen en het was een hippe tent, iedereen had tattoo’s, piercings of rare kleren (sandalen met sokken enzo) aan dus wij vielen wel op. Wij hadden inmiddels gemerkt dat het niet een koffie tent was maar meer een ontbijt gebeuren dus een mooie menukaart waar je niet goed kon kiezen omdat er zoveel opstond maar uiteindelijk kregen we koffie en toast met aardbeien en slagroom en French toast (wentelteefjes) met Maple Syrup en scrambled eggs, HEERLIJK !!!! Meer een soort brunch. Toen weer door die bruisende street richting camper en even aan mijn fluoriserende vriend gevraagd waar die mooie shoppingmall is, gewoon langs mijn vriend up the hill en tot the right. Very Simple!! Dus ik met de SRV wagen weer onder het tunneltje richting de verkeersregeleaar en hij riep mij en zei, rechtdoor geeft alleen maar stoplichten, make a U-turn (again???) en straight ahead en rights af enne up the hill take a right. Oke en de U-turn lukte in één keer hihi, ik leer soms best snel, en rechtdoor was minder rechtdoor dan ik dacht maar uiteindelijk bij de Aberdeen Shoppig Mall aangekomen. Eerst nog even 100 dollar getankt en dan zie je dat de tank niet eens half vol is en toen bij de Mall parkeren, op 4 plekken of zo, dan kan ik er straks tenminste uit, is mijn argument altijd.

De Mall in en wat een boel winkels en wat een leuke Mall. De eerste winkel heeft al een mooie naam Lululmom. Niet te vertalen maar die winkel komt ook in Amsterdam zei de mevrouw in de winkel, prachtige spullen maar net te duur, de kleren dan. Toen vonden we eerst de Footlocker maar vooral rare basketbalschoenen en daarna ontdekten we de SportCheck, een gigantische sportwinkel met een hele grote afdeling met ijshockey spullen en kano’s. Vind ik wel prettig maar ook veel sportschoenen en golfspullen, dus een paar sokken gekocht en Yvon ook en ik ook nog wat shirtjes enzo. Ook Yvon haar verjaardagskado maar dat mag ik niet verklappen anders is het geen verrassing meer ;-) Komen we bij de kassa, is het family & Friends day dus op bijna alles 25% korting. Daar houd ik wel van en ook dat ze het doen want wij weten nergens van dus ze konden winst maken maar nee. Goede service en ik ben blij met de spullen. Even koffie gedronken en maar weer met een grote omweg richting huis eeeeh camping, de SRV wagen is ons huis!!

De terugreis verliep soepel, nog 2 herten gezien onderweg, daarna even internetten en weer een campfire omdat het toch droog was en de honden bezig houden en praten met allerlei Canadezen, dat zijn toch best leuke en vriendelijke mensen tot nu toe. Net gegeten en weer proberen of ik alles kan uploaden met het turbo internet hier maar we klagen niet!!

Wat wel leuk om te vermelden is, is dat wij gisteren twee blikjes Harikots Frits épicés gekocht en toen we het wilden gebruiken bleek er géén blikopener in de SRV wagen te zijn, ik mijn oude legermes uit 1980 gepakt wat half verroest is en toen het blikje aangevallen en daarna met een combinatietang het blik opengemaakt (vermoord) en dat zie je wie niet slim is, gewoon sterk moet zijn maar het ging uiteindelijk open hihi

Ik heb een paar foto’s op FaceBook gezet en ik geloof alles dubbel, ik ben best handig met computers en sociale media, maar nadat ik klaar was zag ik een bericht dat de Icefield Parkway waar ik vorige week lyrisch over was en ogen te kort kwam is nu afgesloten in verband met heftige en zware sneeuwval, ook de weg naar Lake Maligne en ik liep er een week geleden in korte broek en T-shirt, een bijzonder land dat Canada :-)

De groeten tot later

Fritzel