Koude neuzen, tourons en een achtje rijden

vrijdag 23 augustus 2019, Teton County, Verenigde Staten

Na een toch wel erg koude nacht worden we om zeven uur met koude neuzen wakker. We hebben
álle dekens gebruikt en het is nog maar 7 graden in de camper. Nadat we bibberend zijn opgestaan gaan we vroeg op pad. Kou is een emotie en emoties kun je uitschakelen! Op de planning staat dat we naar het noorden van Yellowstone rijden en dat is een flinke rit.

Elisa en Jasper zitten onder een deken op de bank en zitten slaperig voor zich uit te kijken wanneer we van onze plek wegrijden. Zodra we onderweg zijn beginnen we langzaam te ontdooien.

Nadat we een uurtje onderweg zijn, ontbijten we bij ‘Mud Vulcano’. De temperatuur in de camper is ondertussen opgelopen tot een aangename 15 graden, dus er kunnen langzamerhand wat kledingstukken uit en dekens worden afgeworpen. Vanuit de camper is het trouwens heerlijk ‘mensen kijken’, prachtige types komen er langs. Van typisch Amerikaanse ‘cowboys’ met dito hoed, tot Aziatische-ANWB-stelletjes, die het liefst met mondkap en breedgerande hoed gekleed gaan.

Vlak na ‘Mud Vulcano’ in Hayden Valley zien we onze eerste twee buffalo’s. We trekken gezellig met alle andere toeristen het veld in om foto’s te maken. We zorgen dat we ruim voldoende afstand tussen ons en die beesten aanhouden. Voor buffels is 25 yards (23 meter) geadviseerd, maar wij hanteren gevoelsmatig liever de beren-afstand (100 yards = 91 meter). Die beesten zijn écht ‘huge’! Als we zien dat de dieren zich richting de weg (en dus richting ons) begeven, vinden Marjolijn, Elisa en Jasper het al snel ‘close enough’ en gaan snel weer naar de camper. Alex houdt het wat langer vol (“alles voor een mooie foto”), maar volgt daarna ook. Overigens de formele naam voor deze beesten is bizon, maar de populaire naam is buffel, of ‘buffalo’, zoals de Amerikanen zeggen.

Na nog een klein stukje verder rijden spotten we weer een buffel langs de kant van de weg in het bos. Dankzij een ‘pull out’ (kleine parkeerplaats/uitwijkplek) kunnen we stoppen en hij komt langzaam grazend onze kant op. Ondertussen stoppen er meerdere auto’s, waaronder een aantal ‘real tourons’ (door National Park Services gebruikte term voor combinatie toerist + idioot = tourist + moron). We verbazen ons echt dat sommige mensen zich niet realiseren hoe gevaarlijk het is om op een afstandje van een paar meter van een buffel selfies te gaan maken. Gelukkig loopt alles met een sisser af en vervolgt het beest even later zijn weg verder het bos in. Nogmaals: wat een massieve, indrukwekkende beesten van dichtbij.

Een volgende mooie kijkstop is bij de watervallen van Yellowstone River in de Grand Canyon van Yellowstone. Zeker aan deze canyon is te zien hoe Yellowstone aan haar naam komt, denken wij op dat moment. De rotswanden van de canyon zijn voornamelijk van een geel gesteente. Maar we moeten eerlijk bekennen dat we dan eigenlijk geen idee of dit echt de reden is. Later hebben we het opgezocht en het blijkt inderdaad één van de redenen voor de naam Yellowstone te zijn. Vanuit het Lookout Point aan de North Rim hebben we een prachtig uitzicht op deze grillige canyon en de Lower Falls van Yellowstone River.

Op onze weg verder naar het noorden genieten we van de indrukwekkende vergezichten, maar zien niet zoveel ‘wildlife’. Bij Tower-Roosevelt stuiten we nog één keer op een kudde van zo’n dertig buffels op een afstand van ongeveer 200 meter vanaf de weg. Door het ontbreken van een geschikte parkeerplaats voor ons “compacte huisje op wielen” kunnen we helaas niet stoppen.

Op die manier stomen we door naar Mammoth Hot Springs. Daar doen we eerst een rondje ‘Springs’ via de vlonderpaden, die bij alle ‘thermal areas’ zijn aangelegd. We slalommen om hele drommen Aziaten heen, die ook hier veelal zijn uitgemonsterd met mondkapjes, parasolletjes, breedgerande hoeden en/of jassen met lange mouwen. Ze doen er alles aan om te voorkomen dat ze bruin worden, is ons vermoeden. Zeker hier in Yellowstone komen we deze veel tegen. Waarschijnlijk ook vakantieperiode voor hen. Maar goed, het mag de pret niet drukken.

Nu we in Mammoth Hot Springs zijn aangekomen, zijn we vandaag helemaal vanuit het zuidoosten (waar onze campground zit) naar het uiterste noordwesten gereden. Al met al ben je daar toch een paar uur mee zoet. De hoofdwegen in Yellowstone vormen grofweg een ‘acht’. Vandaag beschrijven we met onze route een ‘negen’, circa driekwart van de ‘acht’ (ongeveer 230 km).

Bij wegrijden uit Mammoth Hot Springs zien we in onze ooghoeken nog net een kudde pronghorns (een soort herten). Zo keren we langs de noordwest kant en het midden weer terug naar de campground bij Grant Village. Onderweg komen we nog terecht in een kleine ‘buffalo-jam’, veroorzaakt door een buffel die heerlijk langs de kant van de weg in het zonnetje ligt te herkauwen. We hebben bijna het vermoeden dat dit een vaste stek is van het dier, want er staat al een ranger bij om het verkeer te regelen.

Al met al valt het ons wel mee hoeveel tijd ons de terugweg kost. We maken nog een extra stop bij Grand View van Grand Canyon Yellowstone voor nog een extra blik op deze mooie kloof en we stoppen bij stroomversnelling LeHardys Rapids: ook weer heel mooi! Vanmorgen zijn we hier bewust niet gestopt om snel door te rijden naar het noorden, omdat we nog niet wisten hoeveel tijd ons dat zou kosten.

Ondanks al het moois wat we hebben gezien vandaag is Alex tóch wat teleurgesteld dat hij nog geen ‘moose’, beer of ‘bald eagle’ heeft gezien (afgezien van de ‘flits-moose’ van gisteren door Marjolijn). Die komt dus op een ‘raincheck’ voor ooit nog een keer.

Eenmaal terug in Grant Village stoppen we eerst bij de douche- en wasgelegenheid. Deze ligt namelijk buiten de campground en is te ver om te lopen. We gaan om de beurt douchen en Marjolijn draait het laatste wasje van deze vakantie. Extra aantekening: Alex kon gewoon rechtop blijven staan onder de douche! De eerste douchekop die hij in Amerika treft, die hoog genoeg geplaatst is. Een groot hoera-moment!

We staan uiteindelijk nét voordat het helemaal donker is, weer op onze plek. In ons toilet/badkamertje twijfelt het led-lampje tussen vol vermogen en half vermogen: deze ruimte is ongewild omgetoverd tot een ware discotheek.
We drinken een ‘beer’ op een mooie dag en “verheugen” ons op een koude nacht.