De camper ophalen

Zaterdag 18 september

Na het typen van ons verslag van gisteren kwamen we tot de ontdekking dat de laptop kuren vertoonde. Hij laadde niet meer op, dus konden we er niks meer mee. Omdat er geen tijd was om er nog iets aan te laten doen, hebben we dit maar doorgeschoven naar een paar dagen later. Vandaar dat er geen verslagen meer kwamen. Het verhaal wat er achter zit lees je in het verslag van 22 september.

We gaan de camper ophalen. Rustig opstarten en ontbijten in het hotel. De taxi om ons naar Brampton te brengen komt om half 12. We worden verwacht om 13 uur, maar met dit verkeer weet je het maar nooit.

Het is nog steeds mooi weer!

We waren er dus ruim op tijd, want van files was er vandaag geen sprake.

Ondanks dat we te vroeg waren werden we direct geholpen. Omdat bij het digitaal inchecken alle gegevens al waren ingevuld en foto’s geplaatst waren we binnen 20 minuten geheel klaar.

Alle koffers in de camper gezet en om 13 uur vertrokken.

We gaan op weg naar Owen Sound, een rit van circa 190 kilometer.Maar eerst richting Walmart.

We hebben geen levensmiddelen en aanverwante artikelen dus moet we alles inslaan. Met de ervaring van vorige reizen hebben we A4’tje vol met de benodigde spullen. Als je weet hoe groot zo’n Walmart is dan snap je dat je hier niet zo snel weg bent. Voor degenen die het niet weten: Walmart is een hele grote supermarkt. Ken je een hele grote Albert Heijn dan moet je de oppervlakte met 8 vermenigvuldigen. Zie het als een winkel met daarin een grote shop van Albert Heijn, Kruidvat, Mediamarkt, Hema en een kledingwinkel.

Dus je begrijpt dat je er lang over doet voor je alles hebt gevonden.

Maar goed, na 2 uur shoppen waren we vertrokken. We hebben nog niet alles, maar dat komt de komende dagen wel.

Vol goede moed de Tomtom ingesteld en vertrokken naar Owen Sound. De eerste 40 kilometer rijd je nog op een Highway door de buitenwijken van Toronto. Dan wordt het langzaam wat rustiger en kun je wat sneller. Harder dan 80 km ga ik echt niet met zo’n grote bak.

Om half 6 waren we op de camping. Deze hadden we van tevoren besproken. De mensen achter de receptie blonken niet uit van intelligentie. Wij spraken beter Engels dan zij en ze begrepen veel dingen niet. Het was een familie Chinezen, die het niet echt snapten.

Omdat we moe waren snel alles maar afgehandeld en naar ons plekje. De eerste keer alles inrichten is toch even wennen! Daarom vergeten naar een wifi code te vragen en onze kortingspas (we blijven Nederlanders) terug te vragen.

Eerst de koffers uitgepakt en de hele boel ingericht.

Nog even teruggelopen naar de receptie voor de ontbrekende dingen, maar ze waren al naar huis. Morgenochtend dus maar.

Even een drankje en gaan koken.

Beetje onrustig geslapen, maar we werden best fit wakker. Ik (Marianne) ben naar de Chinees geweest om onze KOA kortingspas terug te halen en ze dachten dat het een eenmalige korting was. Toen heb ik ze duidelijk verteld dat een pas die al jaren bekend is bij KOA klanten teruggegeven moet worden en niet weggegooid. Zo, effe lekker in het Engels tegen een Chinees staan mopperen. Heerlijk, maar ze hebben hem gevonden en ik heb hem weer! Rare lui die Chinezen.