Naar Ottawa

Zaterdag 25 september Naar Ottawa

Vanmorgen werden we wakker met de zon!! Ook de temperatuur stijgt dan weer gelukkig. Nog geen korte broekenweer maar aangenaam.

Vandaag stond er een reisdag op het programma naar Ottawa. Ruim 270 kilometer. Om 10 uur vertrokken we en zouden het rustig aan doen. De camper moest ook weer een slokje benzine tot zich nemen. 160 liter bijgetankt. Het beest rijdt 1 op 4,4 km!

We namen Highway 60 vanaf de camping. Een andere weg was er niet. Nu moet je je bij een Canadese Highway meestal niets anders voorstellen dan dat deze niet breder is dan de N224 in Nederland. De vluchtstroken zijn niet breder dan 70 centimeter en dan ook nog van gravel! Ook bleek nu weer dat er zeer weinig plaatsen zijn om even te picknicken of anders. We hebben meer golfbanen gezien dan parkeerplaatsen!

De rit vandaag was in het begin zeer afwisselend en mooi. We reden nog door het Algonquin PP met een mooi landschap. We zagen al mooi gekleurde bomengroepen afgewisseld met meertjes en meren. Wat is er hier veel water! Een heuvelachtige weg met veel schilderachtige dorpjes en iets grotere leefgemeenschappen. We hebben ook de eerdere dagen veel boerenschuren gezien die (schijnbaar) op instorten stonden. Dat schijnt zo te horen. We zagen dat deze bouwvallen (denken wij) gebruikt worden voor voor de opslag van hooi. Was dus een leuke rit het eerste deel.

Na ruim 60 kilometer Highway 60 te hebben gevolgd sloegen we af naar Highway 17 richting Ottawa. Hoe dichter we bij Ottawa kwamen hoe breder (en beter) de weg werd. Een beetje saai, maar als je van A naar B moet heb je dit soort gedeeltes van de dag.

Voor de boodschappen zochten we eerst even een Walmart op via onze onvolprezen Tomtom. Deze Walmart bleek echter (als enige) geen koelafdeling te hebben. Dus geen kaas, eieren en yoghurt. Daar kwamen we juist voor. Bij de inlichtingenbalie het adres gevraagd van een andere winkel en ja, binnen 6 kilometer was er een andere Walmart.

Je merkt al wel dat de voertaal niet alleen Engels is maar ook Frans. Op de verkeersborden zagen we dat het eerst en in de winkel hoorden we ook vaak Frans spreken.

Bij de camping aangekomen moesten we een hele riedel aan formulieren invullen i.v.m. Covid. De eerste keer dat we dat moesten doen in Canada.

Het was moeizaam communiceren via een klein luikje, maar we werden toegelaten.

We vroegen naar de wifi en er werd gewezen op een A4-tje wat op het raam was geplakt. Naam en password waren daar op vermeld.

Op onze plek geprobeerd verbinding te maken, maar geen naam kwam te voorschijn. De plattegrond van de camping bekeken en wat bleek: er was alleen wifi rondom 3 hotspots. Omdat we de was nog moesten doen bij de receptie even geprobeerd en we kregen verbinding. Liep je echter 10 meter weg dan werd de verbinding ook verbroken. Dus weer geen berichten versturen deze avond. Het lijkt wel een derde wereld land. In de buurt van een wereldstad en geen behoorlijke wifi!

We hebben wederom geprobeerd een fikkie te stoken, maar deze keer mislukte dat jammerlijk. Waarschijnlijk is het hout nog te nat van de vorige dagen. Morgen weer een nieuwe kans, want Ab heeft de smaak te pakken. Aan het eind van de reis gaat het lukken hoor. Er zitten hier trouwens heel veel eekhoorntjes en die zitten nu allemaal eikeltjes op ons dak te gooien. Wordt leuk vannacht!