Dagje Québec

Donderdag 30 september Québec.

Het heeft de gehele nacht geregend, maar wij lagen lekker in ons bedje naar dat geruis te luisteren. Wat vannacht valt, kan morgen niet vallen!Na het wakker worden bleek dat het droog was geworden. Nog wel bewolkt maar met lichte bewolking er tussen.

Om half 10 naar de receptie gelopen. Die hadden beloofd dat ze een taxi zouden bellen. Want met een camper het centrum in gaan vonden ze geen goed idee. Wij ook niet trouwens.

Voor de eerste keer troffen we een persoon (de taxichauffeur) dat geen Engels kon (of wilde) praten. Hij vroeg waar we naar toe wilden en wij, in ons beste Frans, Basse-Ville. Het oude stadsdeel. Snapte hij niet. Toen maar Citadelle, begreep hij ook niet. Ik ben met hem maar weer de receptie ingegaan en daar werd hem verteld waar we naar toe wilden. Dat begreep hij. Een rit van bijna een half uur en we waren op de juiste plek. Was een stille rit.

De rit door de stad was indrukwekkend. Via de Boulevard Laurier en Grande Allee Quest kwamen we in het oude stadsdeel. Deze 2 wegen zijn bij elkaar ruim 10 kilometer lang. Links en rechts hiervan veel kantoren, maar ook kasten van huizen.

We werden afgezet op de hoek bij Hotel Fairmont, een oud, wereldberoemd groot en duur hotel. Vijf sterren! Het hotel is gebouwd rond 1890 en heeft 611 kamers. De goedkoopste kamer kost $ 550,00 per nacht. Gaat ietsje boven onze begroting!

Daar startten we onze wandeling over de boulevard. Het is nog steeds droog! Wel frisjes, maar daar hadden we ons op gekleed. Overal stonden artiesten te spelen en zingen. Heel gezellig!

We lopen eerst door het bovendeel van de oude stad, Haute-ville. Het geheel loopt langs de St. Lawrence River. Grote vrachtschepen zien we voorbij varen. We wilden eerst doorlopen in de richting van de Citadelle maar na 300 meter was de boulevard afgesloten. Overal staan kanonnen uit de oude tijd opgesteld. We staan boven op de oude stadsmuur en die kanonnen waren in vroeger tijd zeker nodig. Daarna de andere kant opgelopen richting de benedenstad (Basse-Ville) door smalle straatjes vol met souvenir winkeltjes. De stoepen zijn niet van allerbeste kwaliteit, je moest echt voorzichtig zijn met lopen. Ze zijn net zo oud als het hotel en nooit meer gerenoveerd.

We zijn daarna via vele trappen afgedaald naar de beneden stad. Deze liggen dus buiten de stadsmuren. Dit is de oorspronkelijke plek waar de stad werd gesticht in 1608 .Is niet veel meer hetzelfde.

Het gedeelte bestaat uit 2 smalle straatjes met daarin allerlei winkeltjes en restaurantjes. Is leuk vertoeven daar. Helaas (voor ons) begon het weer een beetje te regenen. Niet echt hard, maar je werd er wel nat van. En dat terwijl er een waterig zonnetje scheen! Maar we smelten niet van een beetje water dus gewoon doorgegaan. We hebben in een klein restaurantje Lapin Saute gegeten. Was voortreffelijk. We moesten ook hier onze vaccinatie QR code tonen, anders mochten we er niet in!!

Marianne nam Poutine, een nationaal gerecht met allerlei soorten vlees op patat, kaas en mosterdsaus. Smaakte heel goed. Ik hield het bij een soort grote tosti met patat. Ook prima. Alleen zijn de porties zo groot dat we niet alles op konden. Een lekker glaasje wijn maakte het compleet.

Weer verder gelopen en alles bezichtigd. Om de terugweg naar boven wat gemakkelijker te maken hebben we de Funiculaire genomen. Dit is een Cable-car die je steil tegen de muur naar boven brengt. Scheelt heel wat traptreden en hellinkjes!

Het was inmiddels half 4 dus bijna tijd om weer naar de camping te gaan. Om een Uber te bestellen heb je wifi nodig en we dachten dat bij de Starbucks te krijgen. Ook hier werd gevraagd naar onze QR code en legitimatie! Helaas, bij een beker koffie kwamen we er achter dat zij geen free wifi hebben, evenals het Fairmont Hotel. Dus toen maar naar tourist information. Daar wezen ze ons naar een taxistandplaats iets verderop. Daar de taxi naar “huis” genomen. Deze taxichauffeur sprak wel Engels en honderduit. Hij was van origine een Tunesier. Het was inmiddels een vroege spits geworden en erg druk. Hij snapte er niets van dat het al zo druk was. In 25 minuten heeft hij ons weer veilig bij ons camper afgeleverd.

Met nog enkele regendruppels op ons hoofd zijn we naar de camper gewandeld. We vonden dat we wel een drankje hadden verdiend.

Daarna de camper nog van de nodige afvalstoffen ontdaan, zodat we morgen op tijd kunnen vertrekken naar Tadoussac. Een rit van circa 240 kilometer. De taxichauffeur vertelde ons dat het hele mooie route zou worden! Hij had gisteren mensen in zijn taxi gehad die er 3 verschillende soorten walvissen hadden gezien. We gaan er vannacht alvast van dromen. Nu gezellig in ons huisje aan de koffie en dit verhaal schrijven.