tijdens de finale; vrijdag 27 juni

Vrijdag 27 juni

Hoewel we lekker slapen is de eerste al om ongeveer 3 uur wakker. Het zal Thom weer niet wezen, onze vroege vogel. De rest volgt echter al redelijk snel. We moeten duidelijk nog wennen aan het tijdsverschil. De wachttijd tot aan het ontbijt duurt echter nog wel een paar uurtjes. Iedereen doet zo z'n ding. Van de Nintendo, tot een stadswandeling, lezen en wat niet meer.

Er is zelfs voldoende tijd om nog te douchen voor het ontbijt.

Omdat het in Nederland zoveel later is willen we snel nog even mobiel naar huis bellen. Helaas het mobieltje van Clemens is morsdood. Een bromtoon wordt opgevolgd door een automatische uitschakeling. Maakt niet uit hoe vaak je probeert. Hebben we eindelijk een provider in Canada en dan geeft het mobieltje het op. Lekker zeg.

Gelukkig kunnen we in de herkansing, Anja's mobiel heeft ook contact. Echter, de combinatie internationaal bellen met 0031 werkt niet en via de operator krijgen we (nog) geen contact. Dan proberen we het later maar even via de public phone. Helaas, alle moeite voor niets. Opa en Oma blijken lekker op stap.

Na een uitgebreid ontbijt, met muesli, roerei, pannenkoeken, Philadelphia, jam en geroosterd brood slaan we ons er doorheen. Kon erger, toch.... Tot slot nog een lekker appeltje en we kunnen er weer tegen.

Na het ontbijt gaan we lekker de stad in. Het Ramada Ltd. ligt mooi centraal in het centrum dus wandelen we zo naar Chinatown. We zijn zelfs zo vroeg dat nog niet alle winkeltjes open zijn. Zijn we nog sneller dan de chinezen. Wie had dat gedacht? Hier lopen we nog door een klein chinees park met een kroatische beheerder. Die geeft ons nog een paar goede tips om de stad makkelijk te verkennen. Vriendelijke lui, hier. Als we chinatown uit zijn zien we nog een prachtige westernwinkel. Hoeden, laarzen, jassen, messen, allemaal spullen uit het cowboy tijdperk. De saloon ligt er naast. Vervolgens gaan we naar het hotel terug om van kamers te wisselen. We krijgen nu wel wat we hebben gevraagd en we pakken snel (?) onze bagage over. De schoonmaaksters duurt het echter nog te lang, want ze willen graag verder om de vrijkomende kamer klaar te maken voor de volgende gasten.

We proberen nog een keer met het thuisfront te bellen, maar ze zijn nog niet terug.

's Middags gaan we met de veerboot naar North Vancouver. Vanaf hier heb je een schitterend gezicht op de city. En het is nog leuk ook. Er is een market met allerlei horeca, verswaren, souvenirs etc. dus we vermaken ons wel. Daarna nog een rondje wandelen om dit deel te verkennen en we kunnen weer met een van de laatste bootjes terug. Het uitzicht op de skyline is schitterend.

Als we terugkomen zoeken we een restaurantje. Thom en Marc willen wel naar de Mexicaan en daar kun je lekkere tortilla's, enchillada's en bruine bonen eten. Althans wat van de bonen nog over is. Ze waren vrij lang gekookt blijkbaar en om het af te maken gingen ze nog even door de blender. Het zag eruit als satehsaus. Na een wijntje, biertje, ice tea roept het bed ons steeds nadrukkelijker. In volgorde: Anja (slaapt binnen 12 seconden), gevolgd door Thom (18 seconden rond), Marc (wel een halve minuut) en daarna, na een poging de weblog bij te werken, de laatste der mohikanen. De tijd is niet opgenomen, helaas.

Om een plaatje bij het weblog verhaaltje te maken moet weer even tussen enkele programma's geswitcht worden. Het plaatje komt te voorschijn, tekst weg! Vervolgens wordt het dan toch maar een heel kort berichtje om a. het thuisfront te informeren dat we prima aangekomen zijn en b. omdat de verloopstekker naar het canadese stroomnet niet past op een geaarde laptopstekker...... Dus na even proberen is de accu bijna leeg.

Het weer: veel beter dan gisteren. Zonnig en rond de 22 C.