maandag 30 juni

Maandag 30 juni 2008

Vroeg opstaan vandaag want de road to Sayward lonkt. Nog wel een beetje slaperig gaan we om goed acht uur zoals gepland op stap. We kunnen maar net “door” de slagbomen. Wat een joekel van een camper hebben we eigenlijk. De receptie van de camping is nog gesloten zodat Thom en Marc nog niets in het gastenboek kunnen schrijven. Dat moeten we dan later met een mailtje maar goedmaken.

De gegevens uit de routeplanner zijn wel eens verwarrend. De straatnamen worden daarin aangegeven maar soms zien we de straat helemaal niet of erg laat. Kortom, soms maar op gevoel rijden. En dat lukt wonderwel want we denken dat we drie keer mis zitten maar uiteindelijk rijden we in recordtempo naar Horseshoe Bay. We hebben de veerboot gereserveerd om half elf maar we kunnen al een uur eerder mee. We hebben de circlepac aangeschaft.
Krijgen we lekker korting op vier veerboot overtochten. Prijs valt niet mee omdat we deze gerelateerd hebben aan de kosten van de eerste overtocht. Maar dat bleken alleen de reserveringskosten. Het kaartje moest toen nog gekocht worden.....

Na een bewolkt begin van de dag breekt de zon steeds meer door. Logisch, want we gaan immers naar de sunshine coast. Het uitzicht vanaf de boot is schitterend. Heel veel bergen, nog meer water en prima catering aan boord. Het is alleen wel een beetje heiig zodat de foto's niet helemaal uit de verf komen. De overtocht naar Langdale duurt ca 50 minuten, daarna rijden we verder over de coastweg 101.

Op muziek van Bruce Springsteen rijden we een prachtige route door heuvels en soms langs zee (Strait of Georgia).

Een volgende overtocht is van Earl's Cove naar Saltery Bay, Deze is tien minuutjes korter dan de vorige boottocht. Het schiet dus niet echt op, maar hier te rijden is geweldig. Voor Thom en Marc duurt het echter wel een beetje lang.

In Powell River, de laatste halte op het Mainland, hebben we genoeg tijd voor de volgende veerboot om eens even flink in te slaan in de plaatselijke super. En daarna een lekker bakje espresso in de plaatselijke biologische winkel van Silke. Met een terras met zeezicht, uiteraard.

De overtocht naar Vancouver Island neemt de meeste tijd in beslag. Ongeveer 1,5 uur, maar het uitzicht is wederom super. Water, bergen, met daarboven nog besneeuwde bergtoppen. Bootjes, huisjes langs het water en MEEZWEMMENDE DOLFIJNEN. Hiervoor moet het eten nog maar even wachten. Daar hebben we echt geen tijd voor. Helaas zijn de dolfijnen te snel voor onze cameraman. Maar ook zonder duidelijke foto's was dit weer een schitterende en bijzondere ervaring.

Op het eiland aangekomen zoeken we highway 19a. Dit lukt nu prima met de borden van de Canadese ANWB. De straatnamen van de routeplanner zien we nergens... We hebben nog een flinke rit te gaan. Eerst via Campbell River, zalmhoofdstad van Canada noemen ze zich, nog verder naar het noorden. Opnieuw een prachtige rit. We zien ons eerste ree langs de weg. Onderweg bellen we nog even naar onze beoogde camping Fisherboy Campground of er nog plek is. Geen probleem overigens, als we er zijn blijken er drie campers te staan, dus we kunnen bij wijze van spreken ons plekkie uitzoeken. De camping is ruim opgezet, ziet er goed verzorgd uit en staat vol met houtsculpturen. Erg knap gemaakt.

We reserveren gelijk voor twee nachten want morgen willen we en bijkomen en op zoek naar de orca's. Kijken of we weer zoveel geluk hebben.

Het weer: eerst bewolkt, later zonnig. Ongeveer 25 graden. Tijdens de dagelijkse firepit is het al behoorlijk afgekoeld. Maar bij het kampvuur en met marsmellows houden we het buiten toch nog wel een tijdje vol.