6 september: Een onverwacht cadeautje bij de landing.

Na een vlotte vlucht kregen we een mooie verrassing bij het aanvliegen op San Francisco Airport. Het was ongelofelijk helder boven San Francisco, zodat we een prachtig uitzicht hadden op de baai en zelfs op de Golden Gate Bridge. Dit was zo uitzonderlijk, dat ook de stewardessen zich verdrongen voor het raampje om een foto te maken.

Na de landing stonden we tot onze verbazing om kwart voor 1, een uur na de landing, weer buiten. De procedure bij de douane, waarvan iedereen altijd zegt dat die zo lang duurt en dat de douaniers zo bot zijn, was snel achter de rug. We troffen een jonge douanebeambte die heel vriendelijk en belangstellend de, waarschijnlijk verplichte, vragen stelde naar onze plannen in Amerika.

Daarna kregen we vrijwel direct onze beide koffers. Voor het vliegveld stonden een aantal shuttlebusjes klaar, die de passagiers desgewenst tegen een gereduceerde prijs naar hun hotel brachten. Ons hotel bleek niet meer Hotel Tomo te heten, maar het Buchanan, onderdeel van de Kimpton Group. Na de zeer vriendelijke ontvangst en het inchecken, zijn we zo snel mogelijk op pad gegaan, wetende dat als we heel even zouden gaan liggen, we uren later wakker zouden worden omdat het voor ons gevoel al heel laat was. Na een snelle lunch in Japantown tegenover ons hotel zijn we met de bus naar Union Square gegaan, waar we als een stelletje echte toeristen kaartjes hebben gekocht voor de Hop On – Hop Off bus. Dat scheelt heel veel lopen, wat niet meevalt in San Francisco met de vele steile hellingen en de uitzonderlijke hitte van dit moment.

Veel meer dan een kort bezoekje aan Chinatown en aan Fisherman’s Wharf en Pier 39 (de bekende zeeleeuwen), zat er niet meer in. We waren voor 8 uur terug in het hotel waar we (tevergeefs in mijn geval) geprobeerd hebben een hele nacht te slapen.