11 september: Fietsen door Yosemite Valley; van ‘ooh’ naar ‘wauw’.

Na een goede lange nacht zaten we vanochtend om half 8 aan het ontbijt. Het was op dat moment ‘maar’ 17 graden, dus het was goed afgekoeld. Maar dat zou niet lang duren. Een paar uur later zagen we op borden bij het Visitor Centre dat het vandaag 39 graden zou worden. Gelukkig kwam er in de loop van de dag een beetje bewolking, dus de zon was niet zo fel. Het was wel heel warm, maar of we de 39 graden aangetikt hebben betwijfel ik. Nu, 7 uur ’s avonds, is het nog 25 graden. Heerlijk.

We staan hier op een prachtige camping, onder heel hoge naaldbomen omringd door hoge rotsen. De camping zelf is sober, met alleen (nette) toiletten en wasbakken, maar dat weet je als je in het park zelf wilt staan. Maar daar krijg je wel een prachtige omgeving voor terug.

We hebben in Curry Village (een van spaarzame vakantiedorpen) fietsen gehuurd. Dat is wel prijzig ($ 34,- per fiets) maar het is veel mooier om hier te fietsen dan met de shuttlebus te gaan. Hoewel de shuttlebus wel wat verder gaat, maar er is fietsend genoeg te zien. En je valt van het ene ‘wauw’-moment in het andere. Wat een indrukwekkende omgeving.

We kunnen ons goed voorstellen dat de indianen, die hier als eerste mensen leefden, erg onder de indruk waren van en respect hadden voor de natuur. En daar een goddelijk ingrijpen in zagen.

Onderweg, bij Merced River, werden we verrast door een groepje herten wat aan de rand van de rivier lag en zich niets aan leek te trekken van wat toeristen met fototoestellen.

Na een korte pauze in de middag zijn we richting Mirror Lake gefietst. Er stonden waarschuwingsborden bij de natuurlijke dam dat vanwege sterke stroming het levensgevaarlijk was om in het water te gaan, ook al stond het maar kniehoog. Maar…….er stond helemaal geen water in het meer. Deels te wijten aan de grote droogte hier Californië, maar het schijnt ook een natuurlijk proces te zijn dat dit gebied in de zomer gedeeltelijk droogvalt.

Op deze plek hadden we nog een leuke ontmoeting met een Vietnam veteraan, die druipend van het zweet na drie fietsrondjes hier stond uit te puffen. Hij vond het blijkbaar leuk om informatie te geven over Yosemite en wij vonden het leuk om met hem te praten. Het valt overigens op dat veel Amerikanen het prachtig vinden om te horen waar je vandaan komt en erg open staan voor een praatje. Dat levert leuke gesprekken op, wel wat oppervlakkig, maar we hoeven tenslotte ook geen vrienden te worden. Het was al met al een leuke dag. En terwijl ik dit schrijf is het 7 uur in de avond; het is nog 25 graden en Ted is bezig met het houtvuur om dadelijk een paar steaks te bakken. Het is verder heel rustig op de camping. In de verte hoor ik wat mensen praten en het gekras van de vele hele grote kraaien die hier leven.

We hoorden overigens dat inmiddels ook ruim 1000 ha. in Sequoia in brand staat. Op zich is dat geen ramp omdat hierdoor de onder begroeiing, die hier oorspronkelijk niet thuis hoort verdwijnt. Maar voor ons betekent dat, dat we onze plannen moeten wijzigen en niet naar Sequoia kunnen. Dat moet wachten tot een volgende keer.