16 september: Via Valley of Fire naar Zion.

Blij dat we de drukte, herrie en het opgeklopte vertier van Las Vegas achter ons konden laten, vertrokken we vanochtend voor achten richting Zion. Het is inderdaad zo dat je Las Vegas een keer gezien moet hebben, maar daar laten we het dan ook maar bij.

Op de weg naar Zion National Park hebben we een omweg gemaakt via Valley of Fire State Park.

Na een bezoek aan het goedverzorgde, interessante Visitor Centre volgden we de Scenic Byway van ongeveer 11 mijl naar The White Dome. Een tochtje van niks zou je denken, maar niet als je elke paar mijl uitstapt om met open mond naar al dat moois te kijken en weer heel veel foto’s en filmpjes aan je steeds groeiende verzameling toevoegt.

Fire of vuur slaat in dit verband op de kleur rood; veel van de rotspartijen hier hebben die kleur. Maar naast vuurrood vind je allerlei kleurschakeringen tussen bijna wit of zachtgeel en donderrood. Dit gebied heeft er 13 miljoen jaar over gedaan om zijn huidige vorm te krijgen. Behalve indianen, die er sporadisch verbleven om te jagen, voedsel te verzamelen en om religieuze redenen, hebben er geen mensen gewoond. Waarschijnlijk omdat het te onherbergzaam en te droog is. Gelukkig maar, want anders was het vast niet zo mooi en ongerept gebleven.

Ondanks dat het woestijn is, heeft dit gebied toch wel zijn vaste bewoners.

.

Een paar daarvan hebben we kunnen zien, nl. het dikhoornschaap en de grondeekhoorn. Gelukkig zijn we geen slangen tegengekomen of de tarantula die hier ook leven.

Tijdens onze reis vandaag zijn we grotendeels door woestijngebied gereden, omringd door gebergte. Opvallend was dat hier en daar de vegetatie ineens veel groener werd, voornamelijk gelegen op de lagere delen. Mogelijk is dit veroorzaakt door de vele regen die in de afgelopen dagen in deze gebieden is gevallen.

Als je in Utah komt, kom je in een prachtig berggebied; de voorbode van Zion.
In de eerste grote plaats in Utah, St. George, hebben we de eerste Mormonentempel van de buitenkant bekeken. Een schitterend spierwit gebouw.

Na St. George moesten we nog een uurtje rijden tot Zion National Park. In eerste instantie leek dat een uur langer te zijn, maar de navigatie bleek rekening gehouden te hebben met het uur tijdsverschil tussen Nevada en Utah.

We hebben opnieuw een prachtige route gereden.

Tussen bergen door met zachte bruine en roodbruine tinten, de kloof volgend waardoor de Virgin River stroomt. Rond half 5, Utah tijd, kwamen we aan bij Zion Canyon Campground in Springdale op ongeveer een mijl van de ingang van het park, waar we 2 nachten zullen verblijven.