28 september: Verwarring rondom de tijd bij Page, Lake Powell.

Vanochtend zijn we op ons gemak opgestaan omdat we maar 3,5 uur hoefden te rijden naar Page, onze volgende stop.

Er ontstond gedurende de dag wat verwarring over de tijd. Nadat we bij Kayenta wat boodschappen hadden gedaan, dachten we op grond van de aankomsttijd die onze Garmin aangaf, dat we nog maar een uurtje hoefden te rijden naar onze bestemming. Maar dat bleek door het tijdverschil 2 uur te zijn. Later werd het nog erger, omdat onze camping, Wahweap Campground, net over de grens van Utah ligt met een uur tijdverschil met Arizona en gelijk aan de tijd van het Navajo reservaat (kun je het nog volgen), dus mijn telefoon geeft nu de ene keer de ‘Mountaintimezone’ (8 uur vroeger dan Nederland) en dan weer de ‘Pacifictimezone’ (9 uur vroeger dan Nederland) aan. Gelukkig heeft Ted nog een ouderwets horloge met een knopje om de tijd te verzetten.

We hoefden vanochtend dus maar 3,5 uur te rijden, maar door het tijdsverschil werden het 2,5 uur (maar in werkelijkheid wel 3,5 uur). Onderweg zagen we het landschap langzaam veranderen van woestijnlandschap, naar graslandschap (Prairie) met hier en daar wat rotsen. Uiteindelijk kwamen er weer rode rotsen. Waar hebben we die ook al weer eerder gezien? Gelukkig zijn we na 3 weken nog niet helemaal afgestompt en kunnen we nog echt genieten van de mooie landschappen, want die zijn ook hier te vinden.

O ja, voor wie het interesseert. We hebben vandaag de Hwy. 59 gereden in plaats van Hwy. 191 en die weg was goed te berijden met RV. Veel minder hellingen dan de 191 en de weg was goed van kwaliteit. We zijn zelfs een keer uitgestapt bij een uitzichtpunt en ook hier waren kraampjes met allerlei Navajo sieraden.

Ik heb een mooie ketting gekocht met een ‘regendanser’. Ik hoop dat die in Nederland niet werkt. We hebben al genoeg regen.

Het was wel uitkijken onderweg, omdat deze weg zoals we ook eerder al hebben gehad, voor een deel langs ‘open ranges’ loopt. Dit betekent dat de paarden en koeien vrij kunnen lopen waar ze willen. Ze kunnen dus ook opeens op of langs de weg staan, getuige een dood paard langs de weg. Je moet er toch niet aan denken dat je een paard of koe op je motorkap krijgt.

Opvallend was dat naar gelang we dichter bij Page kwamen en de omgeving groener dus vruchtbaarder werd, ook de behuizing mooier werd. We zagen hier en daar wat paarden en koeien staan, maar of dat de verklaring is voor de grotere welvaart? We hebben geen idee. Voor alle duidelijkheid. We reden nog steeds door Navajo-reservaat en ook iedereen die we onderweg zagen leek Navajo of in ieder geval ‘Indiaans’ te zijn.

Uiteindelijk kwamen we in de buurt van Lake Powell en Page, onze bestemming van vandaag. Lake Powell is ontstaan door het bouwen van de Glenn Canyon Dam, waardoor de Glenn Canyon grotendeels onder water is komen staan. Er is een heel mooie verklaring gegeven door de overheid waarom dit nodig was, maar feit is dat een mooi gebied vernietigd is. Op internet is te lezen dat er nu stemmen opgaan om in ieder geval een deel van de Canyon weer te herstellen.

We zijn nu op Campground Wahweap in Page. Toen we vanmiddag rond 3 uur Pacifictime arriveerden was het 36 graden en nu ik dit schrijf, om half 9, is het nog 27,5 graden. Dus we hopen dat de nacht koeler is en dat we ook kunnen slapen.

Even nog dit. We zijn even naar Marina Lake Powell gegaan waar onze camping deel van uitmaakt. We kunnen als campinggasten gratis gebruik maken van het zwembad (met gratis handdoekservice) van het resort. We gingen wat later en dachten nog een paar uurtjes van de zon te kunnen genieten. Maar we hadden er geen rekening mee gehouden dat de zon een uur eerder onder gaat. Morgen toch maar even goed opletten of we op tijd vertrekken naar onze tour in Antelope Canyon, want daar houden ze de Mountain Time Zone aan. We zijn dus nog even in discussie hoe laat we moeten vertrekken.

Op de vraag van Piet en Juul hoe het bevalt om met de camper te reizen, kunnen we zeggen, dat het ons goed bevalt. Alle toeristische attracties in Amerika, supermarkten en dergelijke zijn berekend op grote RV’s. Geloof ons, de onze is maar een kleintje. We zien hele ‘bussen’ rondrijden met auto aan de trekhaak met daarop nog eens fietsen op de trekhaak van de auto. Verder trekken wij elke 2 dagen of soms dagelijks door naar een andere ‘camp ground’. Je bent sneller klaar voor vertrek omdat je altijd alles weer terug plaatst voor het reizen. We zijn echter tot de conclusie gekomen dat voor de manier waarop wij in Europa vakantie vieren de caravan voordelen heeft boven een camper, omdat je je auto ter beschikking hebt voor tochtjes in de omgeving.

O ja, we hebben nog wat 'wild life' gefotografeerd. Een gevaarlijke ‘jackrabbit’ naast onze plek op onze camping.