14 september: Las Vegas, luid en duidelijk.

Vanochtend om half 8, bij het ontbijt, was het al 29 graden. Het voordeel van een vakantie in de woestijn is, dat je in ieder geval zeker weet dat je geen koude voeten zult krijgen.

Na het ontbijt was het plan om eerst naar Barstow te gaan om daar wat overblijfselen te zien van de bekende Route 66. Maar behalve wat bordjes dat we toch echt op de ‘Historic Route 66’ zaten en hetzelfde logo op sommige gebouwen, hebben we niets gezien. Geen oude diners, geen oude auto’s en zeker geen oude benzinepompen. Maar misschien hebben we te weinig geduld gehad.

Daarna volgde de weg naar Las Vegas. Het landschap was niet lelijk, met af en toe bergen en zeker bij Mojave National Reserve indrukkende landschappen, maar over het algemeen was de route saai. Maar misschien zijn we inmiddels al wat verwend geraakt. Oordeel zelf maar, na het zien van onderstaande foto.

We waren rond 12 uur in Las Vegas. Wat is dat een schreeuwerige stad. Al kilometers voordat je in Las Vegas komt word je al via grote kleurrijke reclameborden verteld dat je maar vooral naar …. casino moet omdat je dan verschrikkelijk rijk zult worden. Wij hebben echter in eerste instantie de stad links laten liggen en zijn naar Red Rock Canyon gegaan.

Direct buiten Las Vegas kom je in een prachtig berggebied, de Red Rock Canyon. We zijn eerst naar het Visitor Centre gegaan waar een uitgebreide expositie alles vertelde over het ontstaan van dit gebied en de planten en dieren die in dit gebied leven. Ons werd door een medewerker ook verteld welke slangen je tegen kon komen en welke het meest gevaarlijk waren. Helaas kwam je de minst gevaarlijke het minst tegen en de meest gevaarlijke kwam het meeste voor. Als deze Mojave ratelslag je bijt, ben je binnen een uur dood!

Vanuit het Visitor Centre ga je de Scenic Drive op, een route van ca. 11 kilometer door een prachtig gebied met rode, gele en bruinrode rotsen. Er zijn verschillende uitzichtpunten van waaruit een route kunt wandelen, maar van waaruit je ook, als je wat minder goed ter been bent zoals ik, foto’s kunt maken. En dat laatste hebben we uitgebreid gedaan.

Deze keer was er ook een aardig meisje wat aanbood om een foto van ons te maken. En blijkbaar had ze er ook een beetje kijk op, want de foto is aardig gelukt.

Na al dat natuurschoon zijn we naar KOA-Campground at Sam’s Town gegaan. Als je Las Vegas binnenrijdt wordt je overweldigd door de grote schreeuwende reclameborden. Ook Fremont Street, de ‘oude strip’, waar we vanavond zijn geweest is een en al kleur, lichtjes en harde muziek. En heel veel mensen, die o.a. naar de vele straatartiesten kijken die soms enge dingen doen zoals armen en schouders uit de kom draaien. En daar uiteraard hopen geld voor te krijgen. En uiteraard heel veel mensen in de casino’s die wezenloos naar de eenarmige bandieten en dergelijke kijken. Je kunt er wel heel goedkoop behoorlijk eten.

Na ongeveer 2 uur dit spektakel te hebben aanschouwd zijn we maar met de taxi, want de gratis shuttle bus was al weg, teruggegaan naar de camping waar het nu, 10 uur, nog ruim 30 graden is.

O ja, er was hier vandaag een ‘thunder storm’ voorspeld, maar behalve veel bewolking en aan het begin van de avond lichtflitsen in de verte en wat spatjes regen hebben we niets gemerkt.