Dinsdag 30 mei 2017: het eindpunt nadert, Vancouver

Inderdaad het einde nadert. Vandaag hebben we de terugrit naar Vancouver naar onze laatste camping. En ook inderdaad, het regent. De weervoorspellers hadden het bij het rechte eind.

In Whistler rijden we nog even de Callaghan Valley Road. Deze weg (naar het Olympisch Park) is gekend om beren te zien (meeste kans: ’s ochtends vroeg en in de middag tussen 16 en 19 uur). Wij zien ze niet, we zijn te laat waarschijnlijk. Het Olympisch Park is nog afgesloten. Wel stoppen we aan het eind van de weg even bij de Alexander Falls, een 43 meter hoge waterval.

Via de Sea to Sky Highway rijden we terug naar Vancouver. Normaal heb je onderweg mooie uitzichten over het water van de Howe Sound, de inham die begint bij Squamish en eindigt bij West-Vancouver. Vandaag niet, het regent en de bewolking hangt erg laag. Wel stoppen we nog even bij de Brandywine Falls. Een korte wandeling o.a. over een spoor brengt je bij de Brandywine Falls; je kijkt er min of meer uit de hoogte naar.

De Shannon Falls zien we vanuit de camper, maar een bezoek slaan we over; het plenst flink door. Wel stoppen we bij het Brittania Mine Museum. Brittania is begin 1900 ontstaan toen zich daar een mijnbedrijf vestigde. Er werd voornamelijk naar koper gezocht, maar ze verkochten ook veel bijproducten zoals goud en zilver. Een leuk museum met een levendige tour.

Vervolgens in een file naar onze laatste camping in Vancouver. ’s Avonds eten we nog lekker bij Whitespot. Morgen de camper inleveren en terug naar Nederland.