Dag 2: Vancouver

Dag 2 Dinsdag 17 juli
Dagje Vancouver

Wat heb ik mezelf aangedaan door een blog te willen schrijven? Wanneer dan? Ik loop nu al achter! En de wifi is hier dun gezaaid (en internet niet te betalen). Maar ik ga het proberen. Eerst heerlijk ontbeten in de Ierse Pub naast het hotel, natuurlijk op z’n Canadees met oa pancakes met maple syrup en heerlijke koffie. B heeft met Air Transat gebeld, maar daar was niet eens bekend dat onze koffers kwijt zijn. Terwijl we toch echt een afschrift van de aangifte in handen hebben. Dus nogmaals de zaak uitgelegd en verteld dat ze tot morgenochtend vroeg hebben om de koffers naar het hotel te brengen. We slaan een kruisje en gaan op pad. Vancouver heeft het vrolijke van Valencia en het gestructureerde van New York. Het bruist in het centrum waar wij zitten. We lopen zo de hoofdstraat in en komen al binnen 200 meter bij Brandy Melville, een kledingzaak die R vanwege een bekende vlogster beslist wil bezoeken. We kopen er een cap en een paar oorbelletjes, de rest is allemaal size 34/36 dus niets voor ons. De jongens zijn alvast een winkel verder gelopen en hebben sneakers voor I gevonden. Best duur, maar met deze aankoop voorkomen we dat er 11 PET-flessen in zee terecht komen, dus het is voor een goede zaak. Snel terug naar het hotel om de spullen te droppen en daarna naar Simon’s Bike Shop. We gaan deze stad per fiets verkennen! Gewapend met helmpjes en een plattegrond trappen we even later richting de Waterfront. De stad zelf is vrij heuvelachtig en vraagt om veel versnellingen, maar langs het water gaat het heerlijk vlak. We kiezen een fietspad dat ons eerst langs de overbekende stoomklok voert (eerste cache deze vakantie gelogd!), vervolgens langs de Waterfront waar we lunchen bij The Dutch met uitzicht op de watervliegtuigjes die af en aan vliegen en gaan via de totempalen en een kopie van de kleine zeemeermin in Stanley Park langs het strand terug naar de stad. Het is fantastisch! Zowel de tocht als de omgeving als het weer. Mind you: we dragen nog steeds onze reiskleding (dikke spijkerbroek en bergschoenen) terwijl het onbewolkt en ca 28 graden is. Het fietsen is zo fijn dat we de mogelijke excursies naar het zeeaquarium en de uitzichttoren laten voor wat het is. We trappen door. Op momenten dat we even stoppen om op de kaart te kijken komt er tot 3x toe iemand naar ons toe om te vragen of we verdwaald zijn en of we hulp nodig hebben. De mensen hier zijn zó vriendelijk (behalve op de luchthaven dan). We worden ook regelmatig aangesproken met de vraag waar we vandaan komen; we klinken zo leuk!
Op het moment dat de billen blauw worden en de neuzen en nekken rood, leveren we de fietsen en helmen met een blij gevoel weer in. Missie geslaagd. 

Het volgende agendapunt is het diner in het roterende restaurant in de uitzichttoren. Waarvoor we onze chique kleren hadden meegenomen. Die nog in de koffers zitten. Opeens kan ik die lompe bergschoenen echt niet meer aan m’n voeten verdragen. We duiken om 17.45 u nog even een warenhuis à la Primark in (en I duikt alvast het hotel in) en kopen lukraak onderbroeken, sokken, jurkjes, een polo, korte broek en schoenen. Recordpoging winkelen geslaagd! Keihard naar het hotel terug, douchen, omkleden en weer in de benen richting het diner hoog boven de stad. Het uitzicht overtreft onze stoutste verwachtingen: de oceaan, de stad en de bergen erachter, in een uur maken we een volledige rotatie langs de glazen pui en kijken neer op alle wolkenkrabbers. Wat om 19.30 nog in het zonlicht baadde, fonkelt rond 22u van de lichtjes. Het is betoverend. Helaas moeten we gehoor geven aan onze jetlag. Weer terug in het hotel ligt al snel iedereen te slapen en tik en verstuur ik nog snel m’n stukje. Slaapdronken. Wat een fantastische dag!

Leermomentje: het komt niet zomaar goed met de koffers, je moet er achteraan blijven bellen. Het plan is nu dat dat ze morgen vóór 8 uur bij het hotel gebracht worden of vóór 10 uur bij de RV-verhuur. 
Geluksmomentje: het fietsen langs de Stille Oceaan.