Dag 14: berensafari in Blue River

Dag 14 zondag 29-7
Clearwater – Jasper
Blue River safari

Er is een fantastische manier om de reisdag tussen Clearwater en Jasper te onderbreken: een berensafari in Blue River. Is dat niet allemaal hartstikke duur? Jawel, maar zo de moeite waard. En verdacht vaak hoor ik hier de kreet: “Go big or go home”. Dus schrijven we ons ter plekke in voor de combi Jeep- plus-bootsafari. Onze goedlachse gids Camille rijdt ons in een witte Jeep over het 15 km lange pad de berg op en vertelt en vraagt onderweg honderduit. Het uur vliegt voorbij. Ondertussen houdt ze contact met het basisstation en de andere Jeepdrivers. Ze vertelt ons alles over de beren en de omgeving en laat ons framboosbramen proeven. Beerbellen? Geen goed idee. Sommigen denken juist dat het vreemde geluid de beren aantrekt. Zij gebruikt ze in elk geval niet meer, menselijk praten en zingen werkt volgens haar beter. En dat heiige? Oh, van een bosbrand, kan heel ver weg zijn. Het valt nu mee, vorig jaar was de vallei helemaal wit van de rook. Bosbranden zijn hier een natuurlijk deel van de samenleving en (vrijwillig) firefighter is een goed betaald en aanzienlijk beroep.
En dan ineens krijgt Camille een melding van een andere Jeep vlakbij: beer 5 gespot! We rijden nog geen 100 meter verder en daar zit een zwarte beer tegen de bermhelling vlak naast de weg, lekker bessen en takjes te eten. (Op de foto: zwarte kop boven grote boomstronk. Ze zijn lastig te fotograferen). Met haar voorpoot maait ze steeds een nieuwe hap richting haar bek. Staand in de Jeep kijken we ademloos toe. Beer zelf keurt de twee zachtjes ronkende felwitte Jeeps met fluisterende mensen erin geen blik waardig en scheumt er lustig op los. Pas als ze uiteindelijk uit het zicht verdwenen is rijden wij door naar de top en genieten er van een fantastisch uitzicht. Daarna gaan we, nog steeds staand in de Jeep helemaal naar beneden. Wind door de haren, eindelijk sneller dan alle muggen en vliegen. Heerlijk!
Beneden hebben we nog net tijd voor een koffie met bosbessenmuffin in het drijvende basisstation annex restaurant, voordat we ons in zwemvesten hijsen en met een groep in een elektrische sloep worden gezet. Fluisterstil glijden we langs de oevers van het meer en speuren naar beren. Het is bloedheet op het water. Halverwege worden we verscheept in twee kleinere jetboats en met ronkende motoren varen we keihard over de ondiepe rivier het regenwoud in. De loeischerpe bochten en het opspattende water zorgen voor dikke grijnzen op onze gezichten. En we hebben geluk: een boot vóór ons heeft een beer gespot. Daar is beer 6, op een té fotogeniek punt onderaan een waterval. Wat een geluksvogels zijn we toch. Gek genoeg kijkt ook deze beer niet op of om. We beginnen ze leuk te vinden en onze angst voor zwarte beren te verliezen. We beginnen te geloven dat het echt slechts sullige vegetariërs zijn. Hierna blazen we weer met de snelle boot naar het overstappunt terug, waar we nog even naar een waterval mogen klauteren. Met zwemvest aan door een bloedheet bos klimmen is niet echt fijn, maar wel even leuk. In de grote fluisterboot die ons tenslotte terugbrengt naar het basisstation is het verzengend heet en als we uiteindelijk uitstappen heeft iedereen een kletsnatte rug. Ter ondersteuning van dit familiebedrijf met enthousiaste medewerkers kopen we de commerciële foto’s uiteindelijk ook nog. Was het de onderbreking waard? Absoluut!

De weg naar Jasper is gemakkelijk en het uitzicht op de Rocky Mountains indrukwekkend. We zijn hier op het noordelijkste puntje van onze reis beland. Een bord waarschuwt dat de weersomstandigheden hier in de bergen snel kunnen veranderen. Zou het? We hebben al zo’n 14 dagen fantastisch weer. We passeren de grens tussen British Columbia en Alberta en kunnen de klok meteen een uur vooruitzetten waardoor het ineens dinertijd is. Daarom rijden we Jasper binnen, parkeren de RV langs het rangeerterrein (toeterende megalange treinen!) en gaan op zoek naar een eettentje. Het is hier normaal dat je buiten wacht tot je een plekje toegewezen krijgt en dat kan zomaar 20-40 minuten duren. Vandaag hebben we echter geluk en aan een hoge bartafel genieten we al snel van het eten en het uitzicht. Dat steeds minder wordt. En natter; paniek buiten op het terras; donderslagen en bliksem aan de donkere hemel. Tegen de tijd dat we buiten staan is het gelukkig weer droog en niet meer zo drukkend heet.
Jasper zelf lijkt tegen te vallen vergeleken met Whistler maar dat gaan we morgen wel verder onderzoeken. Nu eerst naar Whistler campground. Bij het inchecken aan de ‘tolpoort’ vertelt de dame ons alle do’s and don’ts en dat we extra voorzichtig moeten zijn met etensresten. Deze week was er een incident op de camping: een moedergrizzly kwam haar 2 jongen jachtles geven en gebruikte daarvoor een jonge eland. Campinggasten waren hier getuige van. Slik. Het is een megagrote ruim opgezette camping, met rondweg, waar ook gewoon tenten staan. Onze plek 30NN ligt helemaal aan de achter-/buitenkant. Aan 2 kanten hebben we vrij zicht het berkenbos in. Nogmaals Slik. Vanwege de muggen blijven we de rest van de avond lekker in de RV die volledig van horrengaas is voorzien. Vlak voor het slapengaan heeft R meer dan 17 muggenbulten om in te smeren.

Leermomentje: had ik al verteld dat we ontdekt hebben dat de RV voorzien is van uitdraai pootjes om het geschommel te beperken?

Geluksmomentje: staand achterin de Jeep zonder muggen speuren naar wild.