Dag 27: Dagje Portland

Dag 27 zaterdag 11-8
Dagje Portland

Het is bewolkt als we opstaan en dat is nieuws! Prima weer voor een dagje stadten in Portland. B heeft het al helemaal uitgezocht: de RV parkeren bij de IKEA aldaar en dan met de sneltram naar het stadscentrum. Portland is groter dan ik dacht. En moderner. Geen authentiek vissershaventje, maar glimmende kantoorpanden. En zwervers. We waren ze alweer vergeten sinds Vancouver, maar hier lijkt het een serieus probleem: eenzame mensen die met rotzooi volgestouwde winkelwagentjes voortduwen, smerige tentjes langs de spoorrails, huisjes van karton onder de bruggen en viaducten en bedelaars op de stoep.

Hoe cru dat wij dan juist op weg zijn naar de Portland Saturday Market (ook op zondag). De tram stopt er middenin: honderden kraampjes vol snuisterijen, eten, drinken en kunst. Heerlijk! Natuurlijk beginnen we deze excursie met een bezoek aan het openbaar toilet. Dat is hier, net als het gratis parkeren, overal perfect geregeld. We hebben echter één klacht: werkelijk alle wc- en douchedeurtjes zijn hier te klein en te hoog opgehangen. Tussen deur en sponning zit altijd een ruimte van minimaal 1 cm. De hele vakantie kijken we al zonder het te willen bij iedereen naar binnen. En iedereen bij ons. Hoezo preuts hier? De wc van vandaag spant de kroon omdat de deurtjes niet alleen te klein, maar ook te laag zijn: zelfs ik steek er bovenuit.

Op de kraampjesmarkt laten we ons eerst verleiden door een corndog. De kids roepen enthousiast dat ‘ze’ dat in tv-series altijd eten en willen het nu wel eens proberen. Het blijkt een hotdog op een stokje te zijn, in gefrituurd deeg. Wij zijn meer toe aan een straffe bak koffie en gaan geduldig in de rij voor een koffietentje staan, direct achter Peter Heerschop. In het echt ziet hij er net zo uit als in de tv-serie Jeuk, waarin hij zichzelf speelt. Als echte Hollanders stoten we elkaar heel onopvallend aan en proberen we een foto te maken. Denk dat hij ons wel doorhad want hij draait consequent weg. Maar dan hebben we ineens een veel groter probleem: regen! Met bakken! Gelukkig staan we net bij een partytent waar we even kunnen schuilen. Volgende missie: voer. B en R willen een panini en I en ik gaan voor een Elephantsear. We hebben geen idee wat het is, maar het ziet er lekker uit dus wij doen dat gewoon. Het blijkt heerlijk! Een soort enorme gefrituurde pannenkoek die wij laten beleggen met kaneelsuiker en jam resp. cookies and cream. 
Op het pleintje bij de fonteinen treffen wij de anderen weer en die hebben een ontzettend leuke ontmoeting gehad met de panini-maakster, een jong Amerikaans meisje met een Nederlandse vriend in Purmerend. In de loop van deze dag komen we verschillende keren langs haar kraampje en steeds reageert ze weer even enthousiast en blij op ons. Ze is gek op Holland. Stamppot! Frikandel! OMG jullie trappen zijn zó steil! Bedanktbedankt, wie gggoed doet gggggoed ontmoet, doeidoei, ze houdt bijna niet op. Maar wij willen nog meer zien en struinend door de stad op zoek naar iets moois/authentieks komen we op een plein met een Africa Festival terecht. Het ziet er veelbelovend uit en we zitten op de trappen klaar voor swingende Afrikaanse dans en muziek, maar helaas houdt de stroom sprekers niet op. Uiteindelijk druipen we maar af en staan ineens voor de Apple store. Daar moeten we natuurlijk even in, oortjes, hoesjes en boxen kijken. Uiteindelijk rekenen we twee sets oortjes af. Onderweg zien we zoveel mensen met een roze gebaksdoos lopen, dat we nieuwsgierig worden. Het blijk van Voodoo Donuts te zijn. Even later passeren we deze gebakswinkel met roze ranghekken. Rijen dik staan hier mensen te wachten. Voor voodoo-donuts! Ze zien er heerlijk uit maar we durven het niet aan.
Via een chic winkelcentrum, met een rij en een bewaker voor de winkel van Louis Vuitton, lopen we naar het Waterfrontpark en blijken we uiteindelijk weer vlak naast het foodfestival uit te komen. Het pleintje met de fonteinen is er nog steeds en onder het genot van een fruitsapje en -hapje kijken we genietend toe hoe verschillende kleine kindjes kletsnat van straal naar straal rennen.

We hebben genoeg gezien van Portland. We zeggen Meisje nog even gedag (Oh my God, are you guys still here??) en nemen de tram terug naar de IKEA. Daar staat de RV gelukkig nog steeds ongestraft en zodra we neerploffen constateert I dat een van de twee sets oortjes die we hebben gekocht, een voor de kids onbruikbare aansluiting heeft. Zo jammer. Wat doen we, terugracen of niet? Neuh, we zijn moe, nemen ons verlies en rijden terug naar de camping. Lekker koken, bloggen en lezen. 

Leermomentje: altijd even kijken of je twee dezelfde dingen koopt, ook al staan ze in hetzelfde rek.

Geluksmomentje: meisje was zo enthousiast en blij dat wij er ook allemaal vrolijk en vaderlandslievend van worden.