Dag 20: Golden verjaardag

Dag 20 zaterdag 4-8
Field – Revelstoke

Er is er een jarig hoera hoera, dat kun je wel zien dat is AAAAAAAA! Vanaf vandaag mag ik me officieel 51 jaar oud noemen. En dat doet veel meer zeer dan 50 kan ik je vertellen. 

Zoals verwacht werden we wakker op de parkeerplaats naast de inmiddels alweer druk bereden highway en toeterende treinen die de tunnels in willen. Dwars door de RV hangt als verrassing een donkerblauwe waslijn met aan de lichtblauwe knijpers allemaal stukjes 1-ply wc-papier. Feest!
Wanneer we het rolgordijn optrekken zien we dat een klein bestelbusje zich vannacht nog tussen ons en de buur-RV heeft gewrongen. Het is koud, grauw en een beetje vochtig. We volgen de opstartroutine (alles opruimen, inpakken, vastzetten, slide-in, loskoppelen, luiken/deuren/dakramen dicht) en rijden naar de Natural Bridge in de Kicking Horse River. Een prachtige rotsformatie die eerst een waterval was, maar doordat het water een weggetje door een gat in de rotsen ontdekte, ineens een brug werd. Op het parkeerterrein ernaast ontbijten we even rustig (negeer Aziaten) in de RV en gaan dan verder op pad. Eigenlijk stond vandaag ook Lake Emerald op het programma, maar met dit grauwe weer is het de omweg vast niet waard. Zie onze ervaring met Lake Louise. En ik ben jarig dus ik mag kiezen om dit over te slaan. Als we langs een of ander bezoekerscentrum rijden begint mijn telefoon ineens te huppelen en piepen van plezier! Ik heb zeker weer even een onbekend netwerk aangeraakt en de berichtjes met felicitaties vliegen binnen. Wat fijn! Vooral omdat ik de enige ben die even contact had, de rest blijft verdwaasd naar hun lege schermpjes kijken. 

De weg gaat langzaam maar zeker omlaag, de bergen worden wat groener en glooiender en we naderen een stukje bewoonde wereld: het dorpje Golden. Hier gaan we verjaarskoffie met gebak zoeken! We hebben zojuist Alberta verlaten en zijn weer terug in BC, Britisch Columba. Eerlijk gezegd zijn de meesten van ons daar blij om: Alberta bestaat uit wel erg veel rust en natuur. In Golden doen we weer even wat boodschapjes en loop ik met onze recyclebare spullen naar de plaatselijke ROVA. Hoe confronterend: in een stoffige hoek van de weg zijn in een schuurtje stoffige armoedzaaiers met handschoenen aan bezig om zakken met gerecyclede spullen om te keren en uit te zoeken. Blikjes in een kratje in het gelid, stukjes papier in een aparte doos, dopjes bij elkaar. Ik schaam me als ik mijn 3 frisdrankflessen inlever, de hoofdman de dopjes er nog even afdraait en ik 60 dollarcent terugkrijg. 
R heeft een prachtig dakterras aan de rivier gevonden waar we mijn verjaardag gaan vieren. Omdat I altijd honger heeft maken we er toch maar een lunch van, met koffie. We grappen met de serveerster (en later met de mensen van een tafeltje verderop) over de verschillende tijdszones, als blijkt dat dit al wel BC, maar nog geen nieuwe tijdszone is. Dit hier is Mountain time, de Pacific time gaat een stuk verder pas in, bij Rogers Pas. Uiteindelijk halen we dat ook, waardoor ik voor het eerst in mijn leven 25 uur lang jarig ben.

De twee ongereserveerde campings na Rogers Pas die we in de reisplanning hebben staan blijken beide om 14u al vol te zijn. De tweede moeten we wel op om te kunnen keren en meteen komt er een parkwacht ons tegemoet rijden. Jaja, we hebben het wel gezien dat het hier vol is. Maar weet u toevallig een alternatief voor ons? 
Niet gereserveerd? Meewarig schudt hij zijn hoofd en met een zucht mompelt hij iets van doorrijden en misschien Canyon Hot Springs, ca. 35 km ten oosten van Revelstoke.
Dus we rijden door en zijn al snel bij Canyon Hot Springs waar ze gelukkig wel een mooie plek voor ons hebben. Het is een heel toeristische camping met lonkende zwembadjes. Vijf keer duurder dan vannacht, zonder hookup, amechtige wifi alleen bij het hoofdgebouw en voor de douche en het zwembad moet je extra betalen. B heeft er de smurf in maar ik eis dat we blijven. Het is mijn verjaardag!
Eigenlijk is het niet eens zwembadweer. We trekken mijn verjaarswijn van Fort Berens en een paar goede zakken chips open, kunnen zowaar nog éven in het zonnetje in bikini zitten en relaxen. Als verjaarsactiviteit proberen we het recept uit dat achterop de zak marshmallows staat, iets met boter en een handvol marshmallows in een pannetje laten smelten, ricecrispies toevoegen, roeren en in de koelkast af laten koelen. Et voilà: al het servies en bestek onder een dikke laag gekarameliseerde smurrie! We laten het na 1 hap voor wat het is en na een gezond avondmaal trekken we ons terug in de RV. Terwijl ik op ons bed alle belevenissen van de voorgaande dagen alvast aan elkaar typ, hebben de kids samen enorm veel lol met een spelletje Ligretto.

Leermomentje: campings langs de route zijn in het hoogseizoen echt allemaal vol, hoe vroeg je ook komt.

Geluksmomentje: de kinderen samen zoveel pret horen maken.

Zonder foto's, die komen later nog wel eens.