Dag 18: Banff

Dag 18 donderdag 2-8
Dagje Banff

We hebben de verkeerde RV. 
Toen we met de voorbereidingen voor deze reis begonnen hebben we heel bewust gekozen voor een camper met gescheiden slaapplaatsen voor de tieners. Dat we daardoor de grootste en duurste RV moesten kiezen, waarvan we bovendien het zonnescherm niet mogen gebruiken, was dan maar zo. Onze eerste eis was: de kinderen slapen in aparte bedden boven de cabine. Groot was dan ook onze verbazing toen er een heel ander type RV op ons stond te wachten bij de verhuurder. Wel een hele mooie, iets modernere en grotere (doordat de hele zijwand en niet alleen het zitje een slide-out is). Maar: met slechts één groot bed boven de cabine waar de kids over elkaar heen in en uit moeten rollen. Wat nu? Vreemd genoeg was onze oorspronkelijke bestelling nog wel beschikbaar, dus de keuze was aan ons. We hebben het serieus uitgeprobeerd, maar die gescheiden bedjes waren echt niet lang genoeg voor onze pubers. Waarom was dat niet duidelijk bij de reservering? De keuze was aan de kinderen en die besloten dat ze het aankonden en liever die iets grotere en modernere (pfff, voor Canadese begrippen dan) RV wilden. Het samen slapen zou wel lukken. 
Nou, nee dus. Tot nu toe is er elke dag strijd geweest over bedtijd, opstaan, schommelen, wc-bezoek en e-readers. En gewoon: door het op elkaars lip zitten met slaapgebrek.

Gisteravond was het zo erg dat de jongste demonstratief op de tweezitsbank heeft geslapen.

Maar goed: de donderdag is begonnen, het regent geen as meer, de lucht stinkt niet meer en is helder. Tijd om Banff te gaan ontdekken. Maar eerst naar de wasserette. Omdat dit eigenlijk zonde van de tijd is besluiten we om daar eerst heen te rijden, de was in de machines te proppen en pas dan in de RV te ontbijten. Tot onze grote vreugde hebben ze daar echte supergoeie wifi! De berichten stromen in en uit en we blijven er lekker met z’n vieren zitten totdat de was klaar is. Ik ben blij dat ik eindelijk weer twee klaarstaande blogs kan versturen. Het fotogedeelte duurt altijd erg lang en lukt niet altijd, maar nu dus wel. Blij! Nu alle was in drogers stoppen en verplicht toch maar even ontbijten. Hier aan de overkant van de weg werkt de wifi nog steeds, goed om te weten. En wat zien we ook langs de weg, zomaar los rondgrazen? Een hert-met-gewei! Punt voor mij!
Het parkeren in Banff is moeilijk, de parkeerplek die we gister hebben achtergelaten is nu bezet. We rijden onbedoeld heel wat rondjes en als we eindelijk ergens aan de linkerkant van de weg staan vertelt de Deense eigenaar van de camper vóór ons dat we wel moeten omdraaien, met de neus in de rijrichting, omdat je anders een boete riskeert. Weet hij uit ervaring. Oké, dan houden we met z’n drieën deze plek bezet terwijl B nog een blokje om rijdt. Eindelijk kunnen we de stad in. Stad? Eén grote brede winkelstraat, veel toeristenwinkels, snoepwinkels en restaurants, twee winkelcentra. Erachter nog een straatje met een leuk koffiebarretje, een stukje uitzicht over de rivier, parkje met muziektent. Heel veel mooie vrijstaande huizen en wintersportappartementen. Een kruispunt waar je diagonaal mag oversteken. Een paar caches. En een winkel vol met de waanzinnigste kerstversieringen. En dat was Banff. Leuker dan Jasper inderdaad, maar Whisthler vinden we echt het leukst.

Als we de stad helemaal gehad hebben rijden we een stukje de omgeving in: Bow Falls is een gemakkelijk toegankelijke mooie waterval met het gigantische Fairmont Banff Springs kasteelhotel voor de rich and famous erboven. Je kunt er alleen moeilijk parkeren met de grote RV. Als we achteruit weg willen rijden sta ik zoals altijd weer te spotten linksachter. Meestal zijn we een goed team en begrijpt B wel wat ik als een enthousiast dirigent probeer duidelijk te maken. Maar ditmaal word ik volkomen genegeerd doordat hij de zijkanten in de gaten houdt en rijdt hij flink hard achteruit tegen een betonblok: een serieuze deuk in de stootbalk. Hmm. 

Aan de overkant is een nog beter uitzichtpunt getiteld Surprise Corner waar we vervolgens heen gaan. We parkeren nu wel foutloos en lopen een stukje terug naar het platform. Het uitzicht op het hotel en de Bow Falls is inderdaad prachtig, maar wordt al snel verstoord door een buslading Aziaten. Het is echt komisch om te zien hoe die al fotograferend ons uitzichtpunt overnemen.
Op naar de laatste bezienswaardigheid alhier: hoodoos. Een vreemde naam voor een vreemd verschijnsel, maar dat zijn die smalle stenen rotspilaren midden in het landschap met een ‘hoedje’ van steen erop. Op het moment dat we daar op het parkeerterrein aankomen begint het te regenen, dus we koken eerst maar een potje in de RV. Als we alles opgesmuld hebben is het droog en kunnen we naar buiten, het hoodoo-pad op. Het is weer een goed verzorgd pad van een paar honderd meter lang, met de inmiddels bekende rode stoelen plus onze vrienden de chipmunks. Ze zijn zo klein, snel en schattig! We bewonderen de hoodoos, vinden alwéér een cache en keren terug naar de camping. Nou, niet helemaal: we rijden wéér even langs de wasserette om buiten in de berm wat wifi op te pikken en weer twee verhaaltjes te uploaden en dan heel snel naar de camping terug. Er is geen spoor van bosbrand meer. Zo bang als ik gister was, zo gerust ga ik nu slapen. 

Leermomentje: ik sta toch niet voor niets te spotten!

Geluksmomentje: geen bosbrand alhier.