Dag 31: Seattle

Dag 31 woensdag 15-8
Fort Flagler – Kingston/Edmonds (veerboot) – Seattle

Onze missie van vandaag: Seattle!
Daarvoor moeten we nog wel even rijden vanaf onze heerlijk rustige strandcamping. Bij de uitgang worden we aangestaard door een hert en binnen 10 minuten zien we nóg 4 herten. Het is hier nog lieflijk met leuke vrijstaande duinhuizen, haventjes en een floating bridge met zeehondje. Omdat de wachttijd voor de veerboot zeer lang kan zijn, zijn we al vroeg vertrokken en willen we in de wachtrij pas ontbijten. Maar helaas: net wanneer de kinderen in de kiosk zijn voor een warme choco/karamel latte gaan de eerste auto’s al de boot op. Ik spring uit de camper om de kids hiervan op de hoogte te stellen en precies wanneer wij drie terug komen lopen, moet B oprijden. Wij rennen achter hem aan, nemen de voetgangersloopbrug en hopen maar dat wij zonder kaartje (!) de boot op komen. Natuurlijk komt dat goed. We hebben de RV in het ruim al snel gevonden, maar die blijkt inmiddels leeg. B vinden op de grote veerboot blijkt wat lastiger, maar ook dat lukt. Het is maar een korte overtocht van een half uurtje dus we moeten snel zijn met de thermoskoffie op de voorplecht. Onze laatste kans op orka’s, maar met deze mist rekenen we nergens meer op. Als R even naar het toilet is, zien we vlak voor de boot een vinnetje met watercirkels eromheen opdoemen. Even later weer, een stukje verder naar links. En weer, nog iets verder naar links. Beweging als een dolfijn, veel te klein voor een orka, te groot voor een zeehond, en te snel voor een foto; we houden het op een bruinvis en kennen een punt toe aan I. Helaas vindt rechercheur R onze getuigenverklaringen tegenstrijdig en onze waarneming dus ongeloofwaardig, maar dat kan onze pret niet drukken. 

We gaan snel terug naar de RV en wachten in de auto tot eerst de binnenste rijen van de boot af rijden. Hierbij wordt onze spiegel hard aangetikt. Schrik, maar niets gebroken gelukkig. We zijn nog steeds niet toegekomen aan een ontbijt, dus dat doen we zo snel we van de veerboot af zijn, op een parkeerterrein van een jachthaventje.

Ons aanvalsplan voor Seattle is als volgt: parkeren bij de Northgate Mall en dan de bus Downtown nemen. Zodra we bij de Mall geparkeerd staan heeft B alweer een gesprek aangeknoopt met een Amerikaan die, ondanks het vrijwel lege plein, blijkbaar direct naast ons is komen staan. We noemen hem Ken, The Old Guy at the parking lot. Ook Ken wil natuurlijk weten wat we gaan doen. Doel 1 was de Space Needle, maar vanwege het beperkte uitzicht hebben we die alvast op onze buiken geschreven. Dus we zien wel. Ken vindt het prachtig en voorziet ons van allerhande tips. Over Pike Place Market (doel 2), the Waterfront, ondergronds Seattle dat is overgebleven na de grote brand van 140 jaar geleden en waar ze het nieuwe Seattle gewoon bovenop hebben gebouwd. En hij vertelt in een uitgebreide anekdote hoe je de volgorde van de straatnamen kunt onthouden: ‘Jesus Christ made Seattle under protest’…. Of alle letters echt met de volgorde van de straten overeenkomen heb ik nog niet gecontroleerd [nvdr: het klopt! Jefferson, James, Cherry, Columbia, Marion, Madison, Spring, Seneca, University, Union, Pike, Pine]. We lachen ons kapot om die man. R vraagt zich voor de zoveelste keer geërgerd af hoeveel Amerikanen er nog volgen. Want eerlijk is eerlijk: we worden wel een beetje moe van al dat vriendelijke, beleefde, bijna kruiperige gedrag. We bedanken Ken en ik waarschuw hem dat ik hem in mijn blog ga noemen en dat hij beroemd gaat worden in Holland. Ah! Hij veert op. Dan is het misschien ook wel leuk om te vertellen dat hij een achter-achterkleinkind is van the famous Jesse James, de beruchte schurk uit het Wilde Westen? Het wordt steeds gekker. Thanks Ken, have a nice one!

De volgende uitdaging: welke bus aan de rand van het parkeerterrein zullen we nemen en hoe werkt het kaartjessysteem hier? Binnen no time staan we met buschauffeur we-noemen-hem Juan te kletsen, die er erg blij van wordt ons te helpen. “You look like seniors right? Yes, you are seniors.” Auw, maar dat scheelt mooi wel 3 dollar. “And those 2 are students right?” Weer 3 dollar minder. Maar waarvan weten we niet precies. En ook niet of het een enkele reis of retour betreft. Wacht, hij legt het nog een keer uit. Wacht, blijf hier staan! Hij loopt naar zijn eigen bus en komt terug met gratis kaartjes voor de heenweg én voor de terugweg! Die Juan, breed lachend en handenschuddend nemen we afscheid en springen we op bus 40 die ons in een uur downtown brengt.

Even slikken wel. Seattle is niet bepaald een aantrekkelijke wereldstad. Vuil, zwervers, files. Een overdaad aan machtsvertoon van politie en ambulances als er blijkbaar één slachtoffer is gevallen. We gaan kijken bij Pike Place Market, een grote overdekte markt van vier verdiepingen met van alles en nog wat: Pools aardewerk, kitscherige sieraden, fruit, verse vis en krabben, psychedelisch gekleurde bloemen, je kunt het zo gek niet bedenken. En gelukkig ook een heel leuk doch rumoerig restaurantje waar we aan het raam heerlijk lunchen. Van hieruit zien we het reuzenrad in de haven en daar gaan we heen. We wringen ons door straatjes en trappenhuizen en staan ongewild in een speciale attractie: de kauwgomsteeg. Over een lengte van tientallen meters zitten de muren van deze steeg van onder tot boven werkelijk meer dan vol met kauwgomklodders. In alle kleuren van de regenboog ziet deze gespikkelde steeg er feestelijk uit en het ruikt als in een snoepwinkel, maar eigenlijk is het natuurlijk walgelijk. Wel weer leuk zijn al die mensen die hier een originele foto van proberen te maken.

We maken dat we snel bij het reuzenrad komen en verbazen ons op grote hoogte over de stad. Is hier nu echt geen planoloog bij betrokken geweest? Moet die 3-laags highway echt tussen de kust en die paar zielige huisjes doorlopen? Hadden ze de boulevard economisch niet veel aantrekkelijker kunnen maken? Misschien als je meer uitzicht hebt, dat je dan blijer wordt van Seattle, maar wij vinden er weinig aan. De kinderen kennen Seattle alleen van de tv-serie ‘I Carly’ dus ik hoop dat ze wat aanknopingspunten vinden, maar zelfs de serie blijkt niet hier opgenomen te zijn maar in een studio in Hollywood. Thuis gauw maar weer eens 'Sleepless in Seattle' kijken.

We besluiten om dan toch maar de monorail naar de Space Needle te nemen, een stukje naar het noorden, en dat was een goede keuze. Leuk gebied hier zeg. Wat the Waterfront mist aan leven speelt zich hierboven af: speeltuinen, tentoonstellingen, ijskarretjes (jaja, getest), muziek en kers op de taart: een fontein in een kom zo groot als ik nog nooit gezien heb. De stralen spuiten naar alle kanten, hoog en laag, afhankelijk van de muziek. Ook hier dansen er kinderen doorheen. En een zwerver, die zich meteen maar wast. Het water spuit heen en weer, opgezweept op de maat van de muziek, tot er als grande finale drie hogedrukstralen als raketten omhoogschieten. Iedereen slaakt spontaan een kreet en begint te applaudisseren. Wat een mooi afscheid.
We nemen de monorail en bus terug naar de parkeerplaats. Bus 26 neemt een andere route, door het rijkere deel van Seattle, dus dat is wel even fijner om dat ook te zien. Vanaf de parkeerplaats is het nog een mooi stukje door Bellevue, de voorstad met de meeste stoplichten ooit, voordat we aankomen bij Trailer Inns of Bellevue RV Park. De dame aan de receptie neemt haar werk serieus: we hebben in die 5 weken nog nooit zoveel papierwerk, bonnetjes en nietjes voorbij zien komen of een rijbewijs moeten laten zien. Maar ja, ze is aardig, doet het efficiënt en ziet het door de vingers dat R geen kind meer is en geeft ons óók nog eens een grotere plaats dan waar we voor betalen. Toen ze vroeg hoe ver onze slide out reikt hadden we onraad moeten ruiken, maar we roken alleen het indoor zwembad dat heláás over precies 10 minuten dicht gaat. We druipen af naar onze plek.
Maar wat is dít? Dit is gewoon een stalling of parkeerterrein met oude strepen op het scheve asfalt. Pal naast de snelweg. Dit is de slechtste camping ooit en staat zó in contrast met de ontvangst en receptie dat het lachwekkend is. Maar wij zijn inschikkelijk en kunnen overal borrelen, koken, douchen, wifi-en en slapen dus ons hoor je niet meer!

Leermomentje: de enorme buitenspiegel kan je best inklappen op een veerboot of zo.

Geluksmoment: die prachtige fontein.